Bana ilk kez bakıyordu, gözlerime. Varlığımın farkına vardığı bu ilk an ben nefesimi tutmuş beklerken onun ifadesi korkuyla çarpılmıştı. İçimdeki heyecan kanatlarımı titreştiriyordu; bir tüy, ufacık bir tüy ikimizin arasında süzülmeye başladı. Öyle küçük olmasına rağmen havada asılı kalmasıyla tüm odanın enerjisini etrafında toplamış gibiydi. Kanadımdan kurtulan tüy yere ulaştığında bir şeylerin kırılma sesini duyar gibi oldum. Harry, ancak o zaman konuşmaya cesaret etti ve sesindeki endişe beni de telaşlandırdı. Sorduğu soruyu önceden biliyordum ve bu, cevaplaması hiç de kolay olmayacak bir soruydu. "Nesin sen?"

Bir dilek tutmuştu. Gerçekleşecekti belki Ama olmayacak mıydı bir bedeli? Çaldıysa bir başkasının dileğini.. * © o-ophelia 2016

"Adı neydi demiştiniz?" diye sordu polis memuru, ama bıkkınlığı sesinden ve yüzünün aldığı ifadeden anlaşılıyordu. Aldırmadan Harry'nin tam adını söyledim ona. Parmakları hızlı hızlı klavyede gezindi. Başını iki yana salladı. "Bu isimde kimse yok." "Ne? Bir daha bakın. Onun milyonlarca takipçisi var." "Hanımefendi, bu isme benzeyen hesaplar şunlar," derken ekranı bana döndürdü. Saçma sapan hesapları gösteriyordu bana. "HARRY-EDWARD-STYLES!" diye bağırdım. Arkamda işlemeye devam eden günlük işlerin bir anlığına durduğunu, ofisteki herkesin bana baktığını hissettim ama umurumda değildi. "Bir daha bakın." Hoşuma gitmeyen bir deja-vu yaşıyordum. Yine tuhaf bir şeyler oluyordu, hissetsem de inkar etmek istiyordum. Her şey yolunda olmak zorundaydı, her şey 'normal' olmak zorundaydı. "Belki de onun için bir kayıp ilanı çıkartsak iyi olur," "Anlamıyorsunuz," Nefesimi burnumdan alıp verdim. Omuzlarım çaresizlikle aşağı düştü. "Kayıp olan benim."

Sanırım kim olduğunuzu, kendinizi kaybedene kadar bilmiyordunuz. Acıyı, bir bombanın pimini çekip ona hayatınızı dahi feda edebileceğiniz kişi, sizi savaş alanında yapayalnız bırakana kadar tatmıyordunuz. Ve aşkı da, mutluluğunuzun kaynağı sizi ızdırap içinde çürümeye terk edene kadar yaşamıyordunuz. O, beni hayata döndürdü. Beni besleyen ve kalbimi bir kez daha yeşillendiren bir yağmurdu o. Bana daha iyi olacağına söz vermişti. Öyle de yaptı. Sonra içinde bir şeyler değişti ve bu sadece onu değil, beni de etkiledi. Hırsımı ve kendime duyduğum tüm saygıyı alıp botlarının altında ezdi. Bana en zayıf olduğum bir anda vurdu. Verdiği acı o kadar yoğundu ki bir daha öyle hissedebileceğimi sanmıyorum. O, bir zamanlar olduğum insana zarar verdi, onu değiştirdi ve şimdi olduğum insana dönüştürdü. Olmam gereken kişiyi tamamen yok etti. Yine de ben, tüm o acıya, göz yaşına ve yalana rağmen pişman değilim. Her şeyi, onun aşkını hissetmek için bir kez daha yaparım. "x17Black 'e ait olan 'Troubled' hikayesinin Türkçe çevirisidir. Hikayenin tüm hakları ona aittir. "

[Harry ve Ella'nın hikâyesi.] Harry ve Ella beraber büyümüş iki yakın arkadaştı. Ella arka bahçede papatyadan taçlar yaparken Harry onu izlerdi. Sonra Ella gitti...

Harry'nin hayallerini gerçekleştirmek için yapması gereken son bir şey kalmıştı. Bir aşk şarkısı yazmak. • Kapak / @asharrywas ♡

'Bundan bir saat sonra, birkaç gün, ay içinde, yıllar geçtikçe neler olacak bilmiyorum fakat hayatın bütün tehlikeleri ve bilinmezlikleri arasında emin olduğum tek bir şey var. Seni seviyorum.' • 22.06.2020 • Kapak / @asharrywas ♡

Willie Colleen her şeyin bu kadar hızlı değişebileceğini hayal dahi edemezdi, özellikle kendi hayatının.

''Tek istediğim sanatın doğru biçimde anlaşılmasıydı.'' #Wattys2019 en iyi hayran kurgu kazananı.

Karanlıktan korkan bir kızın karanlığa aşık olması...