opowiadanie jak każde inne o tej tematyce co nie peter po prostu źle przepisuje numer i trafia na obca mu osobę której już na samym początku powiedział za dużo may tutaj (prawdopodobnie) nie umrze no i Peter ma troszkę wyjebane ego

UWAGA!!! Jest to kontynuacja książki pt."Doskonały Kłamca" "Myślałem... myślałem, że jeśli zamknę tego skurwysyna... to uwolnię Petera. Dlaczego... mimo to, on wciąż... wciąż mu podlega? Co mam zrobić, żeby Deadpool zniknął z życia mojego dziecka? Co mam jeszcze zrobić, żeby wyszedł z tego gówna?" Czy po tym wszystkim... po tym wszystkim co się stało... czy powrót do normalnego życia jest możliwy? Czy po takiej traumie można w ogóle żyć normalnie? Okładkę standardowo robiła cudowna @GraFFitowa ♥️

Peter'a dzień niczm się nie różnił od pozostałych. Tylko nie spodziewał się pewnego dnia który odmieni jego życie...

Był sam. Całkiem sam. Samotny, niechciany, bezużyteczny. Po co kimkolwiek taki dzieciak jak on? Nieudacznik. Kłamca. Przestępca. Na dodatek tak niewdzięczny. Pan Wilson zapewniał mu dach nad głową, a on? On zamiast grzecznie biegać na posyłki, zadaje się z największym wrogiem swojego opiekuna. I jeszcze miał czelność marzyć, że pewnego dnia, Tony Stark naprawdę mu pomoże. Druga część dostępna na moim profilu♥️

"-A więc zwiałeś?- rzucił milioner, posyłając chłopcu oskarżycielskie spojrzenie, którego ten nie mógł zobaczyć. Peter znów wzruszył ramionami, zaciskając usta- jesteś tu sam?- spytał Tony. Uznał milczenie młodszego za odpowiedź twierdzącą- a to? To twoje?- wskazał na laptop. Brunet kiwnął niepewnie głową. Czarnowłosy przez chwilę wpatrywał się w chłopca w oniemieniu. Laptop należał do niego. Laptop, z którego ktoś obrabował banki z kilkudziesięciu tysięcy dolarów, włamał się do bazy Tarczy i napisał obraźliwe maile do dyrektora największej organizacji antyprzestępczej na świecie, należał do czternastoletniego chłopca. -Ukradłeś go- oznajmił bezceremonialnie milioner. -Nie!- warknął natychmiast Peter. Tony zaśmiał się cynicznie, kręcąc głową. -Pakuj się- rozkazał, odsuwając się od rzeczy chłopca. -Niby dlaczego?- rzucił chłopiec, splatając ręce na klatce piersiowej. Tony wypuścił głośno powietrze. -Pakuj się, albo to wszystko tu zostaje. Bo ty na pewno nie możesz tu zostać. I nie dyskutuj- powiedział, gdy zobaczył, jak młodszy otwiera usta- oboje wiemy, że nie masz ze mną szans."

"-Ja go wezmę- mój głos przerwał ciszę w pomieszczeniu. Mój głos, nie ja. Nie wiedziałem, czemu to powiedziałem. Czy ja chciałem wziąć dziecko? Nie, nie chciałem. Więc po co to robiłem? (...) -Jesteś pewien?- spytał jedynie Fury, a ja kiwnąłem głową. Jednooki złożył ręce za plecami- bardzo dobrze. Chodź, Stark, przedstawię ci go- rzucił, po czym skierował się w stronę drzwi. Wstałem i ruszyłem za nim, ignorując zszokowane spojrzenia. Wyszedłem z sali, nie czując potrzeby nawiązywania z czarnoskórym jakiejkolwiek rozmowy. Każdy normalny człowiek najpewniej zacząłby wypytywać o swoje przyszłe dziecko. "Jaki on jest? Co lubi? Jak wygląda?". Ale mnie to nie interesowało. Dziecko jak dziecko. Je, śpi i przeszkadza." Jedna decyzja. Tylko jedna, wywołana nagłym impulsem. Decyzja, która ma wpływ na całe twoje życie. Niektórzy powiedzieliby, że to zwykła głupota i brak rozsądku. Ale są też tacy, którzy powiedzą, że to przeznaczenie, na które nie mamy wpływu. A z przeznaczeniem nie można wygrać, prawda?

Kolejny spokojny dzień w Nowym Jorku. Od rana szkoła, po południu krótki patrol miasta i dyżur u doktora Octaviusa. Godzina 7 wieczorem, słońce zachodzi, niebo staje się lekko pomarańczowe z nutką różu, a ja siedzę na dachu i je podziwiam. Jestem Peter Parker, znany również jako Spider-man, a dzisiaj przedstawię wam moją historię. Historie która wywróciła moje życie do góry nogami. ~~~~~~~~~~~ Opowiadanie będzie nawiązywać do Stark x Parker ale niewiem jeszcze na jakim poziomie. Art z okładki by Dessa Link do jej tumblera: http://dessa-nya.tumblr.com

"- Boję się - wydukał, kiedy brunet wyczuł grunt pod nogami. Pociągnął za linę dwa razy, żeby dać znać tym na górze, że już dotarł. - Nie bój się, już tu jestem - powtarzał tak, żeby dziecko na pewno nie poczuło się samo. - Co cię boli, powiedz mi? - zapytał [...] - Bardzo boli mnie brzuszek - chłopczyk zapowietrzał się przy każdym słowie [...] - Tatusiu, nie mogę oddychać... Nie mogę... - Już cichutko, pomogę Ci, obiecuję - westchnął i przewrócił oczami. Zaczął po omacku szukać młodszego w miejscu, gdzie szloch był najbardziej słyszalny. Poczuł nagle pod palcami ubranie oraz czyjąś rękę i już wiedział. Wiedział, że to chłopiec. - Mam cię - rzucił i uśmiechnął się wiedząc, że właśnie go uratował."

Mówią o nim różnie: bandyta, chuligan, terrorysta, złodziej, oszust Jednak kim on jest naprawdę? Kim jest osoba kryjąca się pod maską? Tony Stark chciał się dowiedzieć tylko jednego. Kim tak naprawdę jest Spider-Man. Obecnie fic oddany jest do adopcji, po szczegóły zpraszam na priv

Peter Parker czyli zwykły chłopak z Qeens który ma pewną tajemnice o której wie tylko on i... Avengers do których przychodzi co weekend jednak czy pewna sytuacja zmieni jego życie aż tak bardzo? Ciocią May ginie w wypadku samochodowym Peter jest bezradny bo wkońcu co może w tej sytuacji zrobić 15 latek? Jednak co w tej sytuacji zrobi Stark? I czy Peter odnajdzie szczęście? Czy zniesie Flasha który tylko by go bił a najchętniej zabił Czy pozna złoczyńce który może być inny niż wszyscy? Tego wszystkiego dowiecie się jak to przeczytacie Wiec zapraszam