Bir yanda kadınlardan nefret eden ve cinsellikten başka bir şey düşünmeyen bir adam,diğer yandan kalbi yaralarla dolu ve duygusal bir genç kız...Yağmur yağmaya başladığında toprak asla reddedemeyecek. DİKKAT!!!Bu hikaye aşırı aşk içerir. +18. Arkadaşlar bölümleri en kısa zamanda iletmeye çalışacağım.Üniversite öğrencisiyim mağlum :)

Gözlerim bağlı, göğüslerim onun gözleri önüne serili öylece uzanıyordum. Isırmaktan kan kırmızısını aratmayan dudaklarımı araladım. ''Bant?'' sesim içime kaçmış gibiydi, beni duyduğundan bile şüpheliydim. ''Göğüslerinin üzerini bantlamamı mı istiyorsun?'' açık sözlülüğü karşısında nefeslerim bir an tıkandı. sesi bu durumdan keyif alırcasına çıkıyordu. ''Ne yazık ki bu mümkün değil lakin dilersen... Göğüslerinin üzerini ellerinle kapatabilirsin.'' Dirseğini karnıma koydu ve çalışmaya başlayan makinenin sesiyle iki elimi göğüslerimin üzerine kapattım. Dudaklarım aralandı, elimin altında sertleşen göğüs uçlarımın baskısını hissedebiliyordum. Karnımı tamamen kaplayan koluyla beraber iğnenin ucunu bana değdirdiği anda bedenimde meydana gelen sızı makinenin defalarca kez etimin altına girip çıkmasıyla yerini uyuşukluğa bıraktı. ''Normal şartlar altında,'' diye konuşmaya başladığında dudaklarımı yaladım. ''Yapmayı tercih etmediğim bir şey yapacağım.'' Aldığım nefesle göğüslerim, göğüslerimle beraber ellerim havalandı. Sertleşen göğüs uçlarım sıcak ellerimin içine yer yapıyormuşçasına batıyordu. Dikkatinin nereye kaydığını tahmin edebiliyordum. ''Çok beyazsın, bedenin kusursuz.'' diye mırıldandı. ''Teninde bırakacağım izlerin ne kadar güzel olacağını düşünebiliyor musun?'' -- SONSUZU YAŞAMAK SERİSİ I TAMAMLANDI, 2. KİTAP 50. BÖLÜMDEN SONRASIDIR, DEVAM EDİYOR. 0 222

🧚 TAMAMLANDI🧚 Evlendirilmesi istenilen komutan yerine başka komutana yazarsa ne olur? 🧚‍♀️ Siz: Asker adammışsın tamam belki oralarda karı kız bulamıyor olabilirsin ama Siz: Annenin bulduğu ile de evlenmek istemezsin Siz: Hem ben hiç evlenilecek bir kız değilim Siz: Düzensizim bir defa Siz: Pasaklıyım da fazlaca Siz: Yemek de yapmayı bilmem Siz: Çok da geç uyanırım hem Siz: Bak nasıl zıttız Siz: Sende vaz geçtin di mi Siz: Geçtim de de rahata ereyim 😁 🧚‍♀️ Eğlence amaçlı yazılmıştır. Gel oku iki kafa dağıtırız kızzz jsbxksbxk Başlangıç Tarihi: 13.05.2023 Bitirme Tarihi: 10.03.2024

Bir kadın, bir çocuk, bir adam...

Kokusunu soluduğum zaman hayata dayir bir amacımın olduğunu hissetmem normaldi sanırsam. Sonunda müzik sona ermiş ve kimseyi umursamadan gözlerimizi birleştirmiş öylece duruyorduk. -"Bana iyi geliyorsun Umay beni sakinleştiriyorsun yaşamama sebep sunuyorsun. Bakışların ile kalbimin olduğunu hissettiriyorsun. Ah be kadın ne yapıyorsun bana böyle. Sabah uyandığımda yanımda akşam uyuduğumda yanımda kısaca her anımda yanımda olsan ya savcı hanım" Anlını anlıma dayamış gözlerini kapatmıştı. Bana itiraf ettikleri kalbimi tekletsede asla belli etmemiştim. Yavaşca anlımı geri çekip gözlerine baktım. -"Sen ateş'sin ben ise su biz yan yana gelemiyecek kadar imkansızken sen hayatlarımızı birleştirmek istiyorsun. Biz senin ile bir olamayız polat ÇAKIR" Buz dağı kadar sert olan o adam yine yıkılmıştı. Yine can evinden vurmuştum onu. Yavaşca ellerimi omuzlarından indirip avcuna koydum. -"Ben yaralı bir kız çocuğuyum, yaralarımı sana emanet edicem peki sende onları kanatırmısın?" Dişlerini göstererek gülümsemişti. İçimi ısıtırcasına gülümsemişti. -"Biz emenetimizi başımızın üzerinde taşırız be kadın. Sen yeterki bana bir adım gel. Yetmedimi günlerce peşinde deli divane olduğum?" Avcumdaki elini sıktım hemen, anlımı göğüsüne koyup gülümsedim. -"Artık vuslat zamanı Polat"

"Yavaşça boğazına, maskenin ucuna doğru indirdiğim elimi yakaladı. Hafifçe sıktı. Gözleri uyarır şekilde parladı. --tamamen çıkarmayacağım. İzin ver dudaklarını açayım. Sadece o kadar açacağım. Nefes alamıyorum Karahan.. diye fısıldadım. Elimi bıraktı eli. Ellerimle maskenin ucundan tutup, yavaşça yukarı kaldırmaya başladım. Boğazı açıldı. Sakal hattı adem elması.. Bir sınırı geçmiştik, bir bent yıkılmıştı ve bundan sonra durmak benim için imkansız gibiydi...." Aydan.. Kurtarılan değil kurtaran kadın.. Karahan.. yürüyen buz dağı.. İkisinin de derdi vatan, sadece yöntemleri farklı.. peki kader gözü kara bir "efsunluyu", deli bi "efsun"a kolay kolay yar edecek mi.. +18 YETİŞKİN İÇERİK VE KÜFÜRLÜ KONUŞMALAR MEVCUTTUR

Ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma eğildi nefesi ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu. "Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı. " Benim olanı benden gizleme küçüğüm"

Benim yıllar önce gördüğüm o belli belirsiz çizgiyi dahi bir ihtimal olarak kabul etmediğini gösterircesine bıçağın keskin ucunu gözlerimin içine bakarak kendi avcuna bastırdı ve aşağıya doğru çekti. Oluk oluk akan kan beyaz gömleğine süzülmüş, yüzünde acıyı gösteren tek bir mimik bile oynamamıştı. ''Ne bu kan akmayı durdurdu...'' dedi Ferman'ı tutan elimi bir hışımla çekerek. Avcum ellerinin arasındayken sıcak kanı buz gibi tenimde süzüldü. Ben yıllar önce bitti diye haykırırken o bizim sonumuzun daha gelmediğini belirtircesine o kanlı bıçağı avcumun içine bıraktı. Bu beni öldür demekten başka bir şey değildi. ''Ne de bu can bu bedenden çıktı.'' Dedi düşüncemi doğrulamak ister gibi. Parmaklarımdan süzülen, tenime bulaşmış kanıyla birlikte avcumun içine baktım. Bizim sonumuz yine benim ellerimin arasındaydı fakat bu sefer ima ettiği son çok daha başkaydı. -Hikaye içerisinde yetişkin içerikler bulunmaktadır.

Hayatımın hiçbir evresinde işlerin kolay olacağını düşünmemiştim ama bu kadar karmaşık olmasını da beklemiyordum. Mesleğimi seviyordum, uğraşmam gereken bir tabur asker olsa bile elimden geleni yapmaya hazırdım. En azından böyle olmasını umuyordum. Şimdi yeniden düşününce askeriyede hemşire olmak gerçekten istediğin bir meslek mi diye iki kez düşünür ama yine de aynı şeyi söylerdim. İş tamam, para tamam derken gelelim asıl meseleye dediğinizi duyar gibiyim. Peki, ya aşk? İşte orada kalbime atılan çelmeyle derin sulara takılı kalıyorum. Kalbimin kapattığım kapıları yeniden açılır mıydı yoksa zaten hep aralık mıydı? Bu sorunun cevabını ben de kendi yolumda ilerlerken bulacaktım. Belki de Küçük Bir Aşk Masalı'na denk gelirdim. Kim bilir?