"Seni sevmek bu hayatta yaptığım tek doğru şey." "Sen benim cehennemimsin."

TAMAMLANDI zeyno ve çağrı birbirlerinden nefret ediyorlardı.

Zeynep ve Çağrı birbirlerinin en yakın arkadaşıydı. •texting, düzyazı

zeyno ve çağrı tıpkı diğerleri gibi sadece arkadaşlardı. ya da öyle olduklarını zannediyorlardı. 171022 { friends to lovers } | au, texting/düzyazı |

İmkansızlığına ağladığım geceler vardı. 21 Ekim 22 •Yarı texting

Genç kızın küçük,narin ellerini kendi avuçları arasına aldı. Başparmağıyla bileğindeki izleri okşadı silmek istercesine. Sanki yarası hâlâ tazeymiş gibi, canı acımasın diye usulca dudaklarına götürdü naif bir öpücük bırakarak. "Özür dilerim güzelim" diyebildi sadece. "Sana bu kadar geç kaldığım için özür dilerim."

Öğrendiğim gerçek Çağrıyla beni bitirmişti. Bittiğimiz noktada ise evsiz kaldığımı hissetmiştim. Artık günün sonunda gideceğim bir evim yok. . Derin yaralardan sızan kanları görünce kalbim sıkıştı. Zeyno'ya bu kadar zarar veren ben miydim?

"Git başımdan Çağrı, seninle uğraşacak gücüm kalmadı artık." "Sen de bıktın yani benden, öyle mi?" dedi kırgınlıkla. O an gelmişti demek ki. Herkes gider yine de o kalır dediği kişi de arkasını dönmüştü ona. "Senden bıktığım falan yok, istesem de yapamam onu." "Neden o zaman, neden sen de gidiyorsun?" aksak adımlarla genç kızın arkasından gitti. "Gelme, lütfen." "Yapma böyle Zeynep, lütfen." "İlk defa sözünü tuttun Çağrı," dedi acı ama içten bir gülümsemeyle. "İlk defa."