Kalbine imkânsızlığın sarmaşıklarını sarmış, beynine kalın duvarlar örmüş meftundu o. Acımasız değildi. Çaresizlik bileğinde bir zamanlar kelepçeydi. Notalardan dökülen nağmelerdi ruhunda gezinen çocuğu yaşatan tüm olumsuzluklara inat. Her şeyin karanlık bir gecede başlamasının ardından verilen yeminle zamanda sürüklenmiş Batuhan Karayel ve ölümün pençesinde nefes alan, ruhu defalarca ailesizlikle katledilmiş beyninde 'Herkes öldürebilir sevdiğini ' cümlesinin ardına saklanan Rüya Taşkın'ın kaderi hayatın sunduğu sürprizle birleşir. Ölümle savaşan bedenini ayakta tutan kalbini aşkın avucunda ve yabancısı olduğu acının diklerinin üstünde bulan genç kız, kulaklarına ulaşan kalp ritimlerinin eşliğinde huzurun kozasını ördüğü yeni hayatında, kaçınılmaz sonu olan ölümün kollarında ailesine kavuşmak ve doya doya aşkı yaşamak arasında çaresiz kalır. Batuhan, ansızın gerçekleşen olayın ardından bir anda kendini yeminini bozmamak için okyanusta yaşam savaşı verirken, intikamla kuşattığı kalesini zincir vurduğu kalbine karşı ayakta tutabilecek miydi? "Senin adını kendi kanımla yazdım ben bu kalbime."

© Tüm Hakları Saklıdır. Karanlık Aşk ile başlayan macera Veliahtlar ile devam ediyor! Asal, Masal, Hale ve yoncanın dördüncü yaprağı Bahar... Üç yapraklı olduğunu sanan yonca dördüncü yaprağını keşfettiğinde hayatın kanayan dizlerinden çok daha fazlası olduğunu öğrenecekti. Yaprakların her biri, kendi hikayelerini yazmak isteyince dostlukları ve aşkları ile sınanacaklardı. * * * Dirseğimin üzerinde doğrulunca baktığım yerin çim değil de yoncalardan oluşan bir alan olduğunu fark ettim. "Batıl inançlarım yoktur ama hiç kimseyi de basit bir karahindibadan şans isterken görmedim. Şansa ihtiyacın varsa dört yapraklı yoncaya sahip olmalısın." Beni duymuş muydu? Ne yaptığımı görmüş müydü? Onu bunu bırak, inanmamasına rağmen benim için dört yapraklı yonca mı arıyordu? "Dört yapraklı yoncaya inanmam," dedim. "Çünkü daha önce hiç görmedim." "Bence şansı getiren, dördüncü yaprak."