Μπορει το μυαλο ενας ανθρώπου να τον οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα; Ποσο μαλλον αν αυτο το μυαλο ειναι ενός αθώου κοριτσιού που με βάση την νεα Πόλη που αναγκάζεται να μετακομίσει με τους γονείς της συναντάει εκείνον. Αυτος τοσο σκοτεινός,τοσο διαφορετικός και επιπόλαιος πληγώνει και εκμεταλλεύεται τους παντες γύρω του. και ομως εκεινη δεν διστάζει να τον κοιταζει στα ματια θέλοντας να τον κάνει φιλο της οπως κανει με ολους. Ειναι στα αλήθεια ομως κατι φιλικό αυτο που θελει απο εκεινον; ή ετσι νομίζει; Τα βιβλία μου: ●κρυφός έρωτας ● Him and I ● feelings ● Actor in love ●Actor in love[Book 2] ●Actor in love[Book 3] ●the wrong choice ●bad teen boy ●the new boy ●Different love

Ένα νεαρό κορίτσι που φοιτά σε ένα λύκειο της περιοχής της ερωτεύεται το βλέμμα του καθηγητή της και τότε όλα ανατρέπονται. Είναι ηθικό ή όχι? Τι θα πει η κοινωνία? Πρέπει η δεν πρέπει?

"-Είμαι καθηγητής σου και απαιτώ σεβασμό δεσποινίς, φώναξε. -Θες αλήθεια να σου πω που να τον βάλεις τον σεβασμό; ρώτησα. -Θα σε δείρω, απείλησε. -Γουστάρω, είπα." Η Σίντνεϊ Άνταμς, είναι μία 19χρονη μαθήτρια της τρίτης λυκείου και αυτό γιατί έχει μείνει. Η πιο κακιά σκύλα, με τις πιο κακίες παρέες. Κυριολεκτικά ο χειρότερος μπελάς όλων των καθηγητών. Μέχρι που θα έρθει ένας καινούριος καθηγητής, ο Κόλιν Μάιλς. Νέος σε ηλικία, αρκετά εμφανίσιμος και σέξι. Και ενώ, όλοι περιμένουμε η Σίντνεϊ να ερωτευτεί τον καθηγητή, εδώ γίνεται το αντίθετο αποκαλύπτοντας έτσι τον άλλο του εαυτό. Δεύτερο βιβλίο: "Teach Me Daddy". 19/07/17: #7 in Εφηβική Φαντασία. 31/07/17: #5 in Εφηβική Φαντασία. 13/08/17: #4 in Εφηβική Φαντασία. 21/05/18: #2 in #lovestory

"Νομίζεις πως μου αρέσει να σε βλέπω συνέχεια μαζί του;" Φωνάζει ενώ πλέον βρισκόμαστε μόνοι στο δωμάτιο. "Είναι το αγόρι μου" Απαντάω ήρεμα. "Δεν καταλαβαίνεις ότι με πληγώνεις; Δεν υπάρχει στιγμή που να μην σε έχω σκεφτεί από την μέρα που σε γνώρισα" Συνεχίζει φωνάζοντας. "Δεν είναι τόσο εύκολο ρε Μιχάλη" Του λεω ενώ κάθομαι στο κρεβάτι. Εκείνος με ακολουθεί και κάθεται δίπλα μου. "Είναι πολύ εύκολο" Λέει καθώς το χέρι του ακουμπάει απαλά το μάγουλο μου. "Πες μου ότι δεν ένιωσες τίποτα εκείνο το βράδυ, πες ότι δεν με σκέφτεσαι καθόλου και θα σταματήσω να σε ενοχλώ" Συνεχίζει κοιτώντας με στα μάτια. "Ξέρεις ότι σε σκέφτομαι" Παραδέχομαι και εκείνος χαμογελάει. Γέρνει κοντά μου και ενώνει τα χείλη μας αργά ενώ οι πεταλούδες στην κοιλιά μου κάνουν πάρτι, όπως την πρώτη φορά.. Μια τυχαία γνωριμία θα φέρει τα πάνω κάτω στην ζωή της Δάφνης. Είναι αρκετό αυτό για να ξεκινήσει κάτι καινούριο ή θα συνεχίσει την συντηρητική ζωή της;