“Kaç çocuğa taciz ettin?” Diye bağırdım, bağırmamla irkildi. Cevap vermedi. Bir yandan Halil su şişesini yavaşça döküyordu. “Cevap ver dedim sana yoksa susuzluktan geberip gideceksin.” Bu defa sesim kısık ama ikna edici çıkmıştı. “On üç!” Diye haykırdı. İçimdeki ateşi söndürmedi aksine harladı. “Kaç duyamadım.” Dedim ve çenesinden tutup kafasını geriye doğru sertçe ittim. “On üç! Allah kahretsin seni! On üç!” Sesi oldukça acınaklı çıkmıştı yine de yeterli gelmedi bana. Halil suyu dökmeye devam ediyordu. “Tekrar söyle şerefsiz köpek!” Hırladım iğrenç yüzüne karşı. “On üç çocuğa taciz ettim.” Dedi ve devam etti güçsüz bir sesle. “Lütfen Allah için su artık dayanamıyorum lütfen.” Dediğinde bağlı olduğu sandalyenin etrafında döndüm. Halil’e suyu ver babında kafamla onay işareti verdim. Suyu içtiğinde konuştum. “Demek on üç çocuğa taciz ettin.” Masanın üzerinde duran kalın uzun dikiş iğnelerinden birini aldım. Ona doğru ilerledim. On üç kez sesli bir şekilde sayarak iğneyi bağlı ellerine batırdım. Çığlıkları feryatları bulunduğumuz odayı inletiyordu adeta. Ve bu çok hoşuma gidiyordu. Kahkaha attığım sırada Karan savcı bana dehşetle baktı, bir an delirdiğimi düşünmüş olmalıydı. “Sen...” dedi ve devamını getiremedi. Baştan aşağı baktı bana, gözlerine inanamıyor gibiydi. Boğazını temizledi devam etti. “Sen gerçekten mükemmel bir kadınsın Sahra Nil Cevher. Fakat her konuda mükemmelsin, ürkütücülük, zekilik... Hayran olunası bir şey aynı zamanda korkutucu da.” Sözleri beni şaşırtmıştı. “Henüz bir şey görmediniz savcım.” Göz kırparak elimdeki iğneyi ileride ki masaya geri bıraktım. Üst kata çıktığımda peşimden geldi ardından Halil ayaklandı oturabilirsin anlamında elimle durmasını söyledim. Sadece Karan Alsungur ve ben üst kata çıktık. “Bak Sahra haklısın fakat, adaleti bu yollarla sağlayamazsın.” Dediğinde ona dönüp gözlerimi irice açtım. Tek bir tepki bile göstermedi geri çekilmedi.

Tüm diyar, doğudaki savaş yüzünden kaosa sürüklenmiştir. İmparatorluğu ayakta tutmanın ve Wisteria'yı kurtarmanın tek yolu ise Saige Nerth ve Zaiden Regheena'nın kimsenin neye benzediğini bilmediği bir kahini bulmasıdır.

"gece alınırsa intikam, saklanır karanlığa" Dünya harici üç farklı diyar olduğu söylenir efsanelerde. Göğe, yere ve sulara hakimiyet kuran... Diyar Efendilerinin çocuklarından biri olan Parla Tün Bozgun, kendi diyarının Aykırı olarak adlandırılan çocuklarındandır. Hayatının merkezindeki üç insan ona ihanet ettiğinde diyarının korkulan canavarına dönüşür: Rakun'a... Tünün intikamından korkan üç insan biçare Dünya'ya kaçar ancak Parla bir o kadar kararlıdır. Eğer evine zarar gelmişse Rakun'un saldırganlığı kaçınılmazdır. Parla intikamını hazırlamak için üç insanın peşinden Dünya'ya iner. Başka bir diyarın Aykırılarından olan Kuzey Par da tıpkı Parla gibi Dünya'ya inmek istemektedir. Ancak onun aradığı canavar Parla'dan çok daha tehlikelidir. Parla Tün, Dünya'ya inebilmek için Kuzey'i kandırmak zorunda kalır ve Dünya'ya indiğinde, artık yanında bir düşman daha vardır. Dünya'ya yabancı, kendi diyarlarına aykırı iki ruh, kurtarabilir mi birbirlerini öfkenin elinden? Yoksa onların öfkesi midir gündüzün sonunu getiren...

''Ludwig Van Beethoven'ın 9. Senfoni'si depresyon, yalnızlığın ve oradan çıkışın hikayesidir. Beethoven 9. Senfonisi'nde tamamen sağır olmasına rağmen 9. Senfoni'yi hepimizden iyi duymuştu çünkü bizler 9. Senfoni'yi yalnızca duymuş fakat hissedemezken o duymamış, hissetmişti de. Yalnızlığın, acının ve yakarışın bu eserini hepimizden daha iyi duymuştu o... O da benim duymadan anladığım tek melodiydi. Onu duymadan yalnızca hissederek bestelemiştim ben. Kulaklar en müthiş tınıları duyduktan sonra sıradan sesler onlara işkence gibi gelir ya hani işte o da benim duyduğum en mükemmel tınıydı. Onun karanlığı ve bu karanlığın içinde duyulan narin tınısı beni ruhumu alıp götürüyordu. Oysa bedeni uzun süre terk eden bir ruh ona küser, geri dönmezdi. Benim ruhum onun karanlığının içine hapsolmuştu artık. Karanlığın içinde duyulan melodisi yakarışlarımın duyulmasına izin vermiyor, ışığım etrafımı aydınlatmaya yetmiyordu...'' Yayınlanma Tarihi: 01.01.2024 00.00

Miona, anneannesinin öleceğinden habersiz ona hediye ettiği kolyeyi kabul eder. Ertesi sabah anneannesinin cesediyle karşılaşınca şok olur. Ama bilmediği bir şey vardır. O sıradan bir kolye değildir. O rüya ve kabusların kapılarını aralayan sihirli bir anahtardır...

Çevremdeki ağaçlar aynı gözükseler de aynı değiller. Uzaktaki dağlar bildiğimden daha soğuk. Rüzgar aynı hissettiriyor belki ama o bile tanıdığım rüzgar değil. Çünkü benim dünyamda çoktan unutulmuş büyüleri taşıyor kucağında. Olduğuma inandığım yerde değilim. "Bana her şeyi anlat. Bana dünyanızla ilgili her şeyi, en küçük detayına kadar anlat." Ben, Eira Morwen, dönmenin bir yolunu öğreneceğim. Ve ancak her şeyini bilirsem büyüyle ve korkunç canavarlarla dolu bu dünyanın girişini de çıkışını da bulabilirim.

Yaşamı boyunca hiç kimsenin onu "tehlikeli" olarak nitelendireceğini düşünmezdi. Eh, hayat bazen hoş olmayan sürprizler yapabiliyordu. "Nefes al," dedi kendine. "Çünkü her an biri gelip onu senden alabilir." Ölüme kapadığı gözlerini bir öncekilerden çok farklı, çok daha karanlık bir dünyaya açmıştı. Tek bir bakışla tüm o renklerin, o sihrin ve mükemmeliyetin ondan çok uzakta, geçmişte kaldığını anladı. Yakında uğruna savaşması gereken tek şeyin canı ile sınırlı olmadığını da anlayacaktı. Belki bu gökyüzü bile olmayan evrende, kalbini verdiği cesaret timsali oğlan, belki de sayısız esir ve acılı ruh. Her biri Alessia'nın büyüsünü ve kılıcını savurması için dualar ediyordu. Yüzlerce Labradorit, Garnet, Sitrin ve Yem edilmiş ruh refaha kavuşacak ya da daha karanlık günler ile karşı karşıya kalacaktı. Alessia ruh yiyen bir imparatoru yerle bir edebilir miydi? Edemezsin demişlerdi. Göreceklerdi.

Krallığın biricik varisi prensesin ölümüyle başlar her şey. Kral ve kraliçenin yeni ve eğitimli bir varise ihtiyaçları vardı. Krallığın dört bir yanına prenses adayı olmak için kaydolmaları gerektiği haberini yaydılar. Başlar da böyle bir düşüncesi olmayan ana karakterimiz arkadaşının ısrarlarıyla ve kendisinin biraz isteğiyle kaydoluyor. Prenses olarak seçilen ana karakterimiz şato da yaşamına başlıyor. Mutluydu ta ki zorla evlendireleceği güne kadar. Gelin hep birlikte ne oluyor bakalım. Hazır mısınız?

Bir insanken aynı zaman da cadı olabilir misin? Böyle değişik olduğunu gizleyebilir misin? Dışlanmaktan korkar mısın? Peri masalları değil, sıradan cadıların korkunç hikayesi değil, bu cadıların kehanet oyunu. Zaman dur diyince durur, ak diyince akardı. O gökyüzünün bekçisiydi. Cadıların laneti doğduğunda lanetlemişti onu, Raven. Merhametten doğan acımasızlık. Bu oyuna, bu oyunun bir parçası olmaya hazır mısın?

Annesini ve kız kardeşini kaybeden Prenses Euria Vaseva, onların intikamını almak için yıllarca kendini eğitmiş, ve Ocreya Krallığının en ünlü suikastçisi olan Gümüş Firari kimliğine bürünmüştür. Hedefine çok yaklaştığı sırada babası, Ocreya Kralı, Gümüş Firari denen suikastçının yakalanmasını emreder ve Euria kendini son derece zor bir durumun içerisinde bulur. Bir seçim yapması gerekiyordur. Suikastçı kimliğini terk edip tahta geçecektir ya da intikamın peşinde tacını devredecektir.