Dudakları göğüs aramdan göbeğime oradan kasıklarıma doğru yavaşça ilerledi. Parmağı ince dantelin merkezinde hareket etmeye başladı, sakince ve ürkütmeden... Çamaşırımı kenara sıyırıp, sıcak nefesini bacak aramda hissetmem bir oldu. Yüzünü tutup bakışlarını kendime çevirip; "Buna gerek yok!" dedim. Şaşırdığını görebiliyorum, anlam veremediğini de. Doğrulup yüzüme yaklaştı, gözlerimi gözlerinden kaçırıp boynundaki kızarıklıklar baktım. Benim az önce ısırarak kızarttığım yerler, yarın moraracağına o kadar eminim ki... "İstediğin şey bu mu? Seni hazırlamadan, öylece..." cümlesinin devamını getirmedi. Küfürlü konuşmaya bayılan adam, "sikmek!" diyemedi. Başımı evet anlamında salladım, Göğüslerimi yaladığın gibi kadınlığımla da oynarsan kesin kalpten giderim... eminim diğer türlü daha az çekerim. Direk, sok gitsin... Cevap vermeyip bacaklarımı iki yana ayırdım. Sonra bütün ışıklar sönmeye başladı. Tüm sesler ağır yok oldu. Biz tamamen bir oldu... ---*--- merhabalar Rüya, serinin 4. kitabıdır. ilk 3 kitap hesabımda mevcut... kitaplar birbiriyle bağlantılı ve aynı zaman çizgisinde geçmekte...

ONU SEVDİM.. SADECE ONU.. ONDAN VAZGEÇTİĞİMDE BİLE BU TUTKUNUN BİTMEYECEĞİNİ BİLİYORDUM. KOCA SALONDA GÖZLERİM SADECE ONUN ÜZERİNDEYDİ. ELİMDE DEĞİL, YÜREĞİM ONUN COŞKUSUYLA DELİ GİBİ ÇARPIYOR. BİLİYORUM, ARTIK İMKANSIZ .. BELKİ BAŞKA BİR DÜNYADA YENİDEN KAVUŞURUZ? Not : Kitap serisinin 2. Kitabıdır. Profilimdeki İnci kitabını okuduktan sonra Okumanızı tavsiye ederim..

Her şeyi gördüm, her şeyi tecrübe ettim bundan daha kötüsü olamaz, beni hiçbir şey yıkamaz dersin sonra kızın biri hayatına girer ve ağzına sıçar. Arkana yaslanır ve şöyle dersin," Helal olsun, bu kadarını ben bile yapamazdım." NOT: Serinin 3. kitabıdır. Beni ilk kez bu kitapla tanıdıysan... diğer kitaplara da göz atmanı öneririm

Gözlerindeki alışık olduğum soğukluğa inat konuşmaya çalıştım.. Sesin hiç titremedi bile, bakışlarına hüzün çökmedi. Aylardır aşkım dediğin kadındım ben, ne zaman yabancıdan ibaret oldum. "Bakma bana öyle.. Ben artık seninle olamam. bitti.. EVLENİYORUM." Demiştin. Söyleyeceğim bütün sözcükler boğazımda düğümlenirken dudaklarımdan sadece beş harf döküldü. "TAMAM.." İliklerime işleyen korkuya inat gidişini dimdik izledim. Ellerim istensizce karnımda birleşirken, bakışlarımı gökyüzünde beliren gökkuşağına çevirdim, ciğerlerime dolan bahar kokusu bana ait olduğum yeri hatırlattı. SENİ.. Haziran 2022

Bir adam vardı, çocukların avuçlarını tuval olarak kullanan. Bir de kadın vardı, gözlerinde canlıları yaşatan. Alexander ve Victoria İngiltere'nin çok soylu iki ailesinin çocuklarıdır. Alexander uzun yıllar boyunca inatçı ve hırçın olan Victoria'yı saf bir sevgi ile sevip karşılık beklemiştir ama Victoria kendisini sevgiyi bilmeyen taş yürekli bir kadın olarak hissediyordur. Her ne kadar sevmek istese de Alexander'a hissettikleri aşktan çok uzak hislerdir. Bir gün Victoria'nın resmini çizmesi için İtalya'dan bir ressam getirilir. Bu ressam beklenenin aksine ünlü birisi değildir bu yüzden herkes onu "Keşifsiz Sanatçı" olarak tanır. Victoria'nın hissiz sandığı yüreği bu adamı gördüğü ilk andan itibaren tutulur. Ressamın da kadından bir farkı yoktur ama arkadaşı olarak kabul ettiği Alexander'a ihanet etmek istemez. Sevgi her geçen gün büyürken yasak aşk gizliden alevlenir. "Parmak uçlarını bin kez öpmek istedim o vakit ama ne haddime; ben bir soylu kızıydım üstelik nişanlım vardı, o ise hakkında bir şey bilmediğim İtalyan ressam."

Bedenimizi değiştirdiler. Boyumuzu, saçımızı, göz ve ten rengimizi... Bizi mükemmelleştirdiklerini söylüyorlar. Ama onlar kim? Hiçbir şey bilmiyoruz. Geçmişimizi hatırlamıyoruz, eski hallerimizi bile. Hayatımızın geri kalanını etkileyecek bir oyunun içindeyiz. Burada güvende olduğumuzu söylüyorlar ama günden güne sayımız azalıyor. Aşk. Arkadaşlık. Ve ölüm. Buzdan Zihinler. "Ve buzdan zihinlerimiz yavaş yavaş erimeye başlıyor." Bilim Kurgu #1 22.07.2017 Model-credit: http://cathleentarawhiti.deviantart.com

Ruhumun kızıllığında sonsuz bir acıyı doyuran asi pişmanlığın çığlıkları adımlarımı hızlandırıyor. O çığlığa dolanarak azar azar yağmaya başlayan yağmur, bedenimdeki soğuğu kalbimin etrafında topluyor. Kimsenin sesi duyulmuyor. Kumsala, gül yapraklarının üzerine geçmişimi bırakan adımlarım kalp atışlarım ile yarışıyor. Anne, vefanın soluksuz kan damlaları çıplak bedenimin üzerine dökülüyor. Okyanus mavisi beni çağırdı ve ellerim omuzlarımı gizliyor. Anne, Yrouel sana çok kızıyor. Zihnim kara bir kutu, içimdeki kız çocuğu senden nefret ediyor. Ayağımın üzerinde biriken damlalar deniz suyuna karışıyor. Kırmızı gül yaprakları görüş alanımı zehirlemeye devam ediyor. Anne geleceğim geçmişine özeniyor ve bu deniz sarhoş, kırmızı şarap kokuyor. Benim varlığımın tek adı biçare ama yine de okyanus mavisi beni istiyor. Yağmur durmuyor, ayağımın altındaki kum çamur. Tanrı'nın ışığına rağmen günahlarım merhamet istemeyen bir girdap, beni yokluğa doğru çekiyor. Ahde vefa senin önünde diz çökerek kararıyor, kararıyor... Deniz suyu yüzümü okşarken korkularım saçlarıma karışıyor. Artık ayaklarım ıslak kuma dokunmuyor. Anne. Anne bak, senin ruhundaki acizlik en sonunda beni öldürüyor. HARABE SERİSİ'nin ilk kitabıdır.

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Koskoca dünyanın kendine kıyasla, küçücük bir mahallenin ismiydi Tanyeri. Kendi içinde büyük dertleri olan, onlarca insana ev sahipliği yapar ve ayrı ayrı korurdu her birini. Füsun, üniversiteyi bitirdikten sonra, evine artık mesleğini yapmaya hazır bir hemşire olarak dönmüş, senelerdir uzak kaldığı mahallenin içinde eski yerini bulmaya çalışıyordu. Korkut, onca senenin ardından annesine kavuştuğunda, beklemediği şeylerle sarsılacak, gerçeklerin ağırlığı altında ezilecekti. Onun mahalleye dönüşü ve bir fırtına edasıyla Füsun'un hayatını girişi neleri değiştirecekti? Peki ya Korkut, içine bulaştığı sorunlardan kurtulmaya çalışırken, bir de senelerdir içinde tuttukları ona ağır gelmeye başladığında neler olup bitecekti? Füsun'un yıllardır bildiğini zannettiği her şey, bambaşka gerçeklerle karşısına geçtiğinde, yaşananları nasıl karşılayacaktı? Tanyeri'nin küçük karmaşası herkesi kolları arasına çektiğinde, olacakları hiç kimse tahmin edemeyecekti. Mahallenin birbirlerine en uzak ama aynı zamanda en yakın olan iki sakini, kalplerinin karşısında kaldığında zaman nasıl bir yol izleyeceklerdi? • [V.XII.MMXXI]

Geçmiş bir hayalet gibi peşinizden geldiğinde, ona boyun eğmekten başka çareniz kalır mıydı? İlkim Çetin, yıllar sonra döndüğü üniversitede artık başarılı bir akademisyendi. Hayatını yoluna koymaya çalışırken karşısına çıkanlar onu yeniden yıllar öncesine götürmeye çalışsa da İlkim'in bunu kabul etmeye pek niyeti yoktu. Yıllardır peşini bırakmayan anılar, geçmişin acı hatıraları ve yeri hiç silinmeyen bir adam. Emir Feza Dağlı, senelere yayılan acısının en sonunda biraz olsun dindiğine inandığında, hayatını altüst eden kadınla yeniden karşılaşacaktı. Yıllardır onu yiyip bitiren sorulara cevap alamasa da pes etmek aklının ucundan dahi geçmeyecekti. Seneler süren bir bilinmezlik, zamanın acımasızlığı ve etkisi hiç geçmeyen bir kadın. İki yaralı kalp, yeniden birbirinin yörüngesine girdiğindeyse bu kez hiçbir şey yıllar önceki gibi olmayacaktı.