İkiye On Kala serisi I & II. Kitap olarak burada yayımlanmaktadır. ❝Eğer bir gün yıldızlara bakma cesareti gösterirsen, dikkatli bak. Sana olan sevgimi oraya yıldızlara sakladım. Sağında, solunda, önünde ve arkandayım.❞ Cehennemin kapıların ağırlamaya hazırsan, karanlığa hükmetmeyi öğrenmelisin. Ama unutma, her karanlık bekçisi ile beraber doğar. Cehennemin kapılarını aralamaya cesaret edemeyenler bu öyküde yaşama tutunamaz. Yıllardır Kayser adındaki bir örgütü yöneten Cihan Albayrak, bir gün ekibinde bir hain olduğunu fark eder. Kanla yazılmış bu intikam oyununu bozmanın tek yolu onu bulmaktır. Fakat ülkelerinde başlayan savaş onları belirli görevleri başarmak durumunda bırakır. Tüm bu sorumlulukların altında ekibi bir arada tutmaya çalışmak tam bir işkenceye dönüşür. Vakit daraldıkça hainin oyunları daha vahşi bir hal alır. Artık her biri başlarının altında bir kasatura ile uymaya başlamış, etrafındaki herkesden şüphelenir olmuşlardır. Ekibin Lideri Cihan, bir yandan haini bulmaya çalışırken bir yandan da sevdası uğruna savaşır. Kendini bile tanıyamayan bu adam büyük bir yükü kaldırmak için çırpınır durur. Kayser bütün bunları yaşarken geçmiş de onların bir adım arkasından gelir.

Gazetecilik son sınıf öğrencisi Gün Aksa Alatan'ın hayatı, emniyet müdürü babasının suç örgütü liderinin peşine düşmesiyle büyük bir çıkmaza dönüşür. 'Katil insandı, suç şeytana kaldı.' Varlığı öğrenilen örgüt liderinin oğlunun çıkagelişi düzeni değiştirir. Dosyalar açılır, kader baştan yazılır. Genç kız, bir sergide karşılaştığı adamla, onun da dahil olduğu kör bir karanlığın içine çekilir. Yalanlar, seçimler, şüpheler ve biçilen roller... karanlıkta vaat edilir. Peki, karanlığın ömrü ne kadardır? •

"Sadece tutku olmalıydı. Aşık olmak kural dışıydı. Ama bilmiyordum; kalbime söz geçirmeyeceğimi, bu kadar erken mağlup olacağımı bilmiyordum." Lizge Kıvanç, kendi dünyasını katı kurallarla örmüş, sınırlarını belirlemiş, kalbini ve ruhunu korumaya almış bir genç kadın. Geçmişin gölgesinde saklanan, yasaklara saygı duyan ama içinde fırtınalar kopan Lizge kendi kabuğunda yaşarken, dokunulmazlık zırhını hiç indirmemiştir. Ta ki Arvas Koral ile karşılaşana dek. Arvas Koral, güçlü, karanlık ve etkileyici bir adam. O, sadece tek bir kural koyar: Aşk yok, sadece tutku. Lizge, kendi katı kurallarından sıyrılıp daha özgür yaşayabilmek için ona sunulan o teklifi kabul eder fakat her türlü kurala uyan Lizge, istemeden bu kuralın dışına çıkar. Lizge ve Arvas'ın birbirine dokunduğu anlarda, geçmişin zincirleri kırılırken yeni ve daha önce hiç tatmadıkları duygularla tanışırlar. Bağlanmak yasak. Aşık olmak kural dışı. Sadece tutku.

🔞+18 içerik vardır, 18 yaşından küçük ve rahatsız olanların okumaması tavsiye edilir.🔞 Elini bacak aramdaki sıcaklığa soktu.Kadınlığıma dokunduğunda kendimden geçip kafamı arkaya attım ve inledim.Ellerimi ani bir refleksle elinin üzerine atıp çekmesi için yalvaran gözlerle ona bakıyordum.Sinirlenmiş gibi elini daha da derine bastırdı. "Kuzey ! Canımı yakıyorsun." Duraksayıp gözlerime baktı,ardından hızla pantolonunun kemerini çıkartmaya başladı.Onu arzuladığım için sırılsıklam olmuştum.Sertleşmiş erkekliğini çıkartıp altıma doğru ittirdi.Tez bir çığlık atıp göğsüne yapıştım.Kulağıma doğru eğilip fısıldadı. "Bu acının hoşuna gitmediğini söyleyemezsin güzelim." Kuzey&Derin Biraz aşk,biraz seks ve bolca tehlike #1 katil #3 tehlike #1 aşk

Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde. Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim. Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Zorluklarla ayakta kaldığı hayatında bir de bursla kazandığı üniversitesini ilerletmeye çalışan Yağmur, hayatının en büyük pişmanlığını yaptı... Birine aşık oldu. O adam ondan sadece kalbini almadı... ama geride yalnızca pişmanlıklar kaldı. Peki yıllar sonra, bir anda karşılaştıklarında; her şey hâlâ aynı mıydı? *

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum

'Umudun gece ise, ay'a tutun.' ∞ (15/08/2018; Başlama tarihi.)

"O zaman evlen benimle" dedi düz sesiyle. Bakışlarım anında onu buldu. Gözlerim gözlerine kenetlenmişti sanki.. İşte yine birileri berdele kurban gidiyordu.. Hayat onu bir şeylere zorluyordu Biz yine bir şeylere doğru sürükleniyorduk..