Tumblr'dan en beğenilen sözlerin derlemesi.

Dünyanın en harika şeyi olmayabilirsin. Ama dünyamın en harika şeyisin O'BRIEN... NOT: Bu kitabın ikincisi de vardır. Profilimden ulaşabilirsiniz.

"Dylan O'brien Hakkında Bilinmeyenler" adlı kitabın ikincisidir. Tanıdığımız en mükemmel şeyi daha da yakından tanımaya ne dersiniz? İYİ OKUMALAR... **Kitabın üçüncüsü de vardır.**

(Hikayeye yeni başlayacak olan arkadaşlarım 30.Bölümden sonrası Wattpad'den kaldırılmıştır.) Her şey genç avukatın bürosuna gelen o ölüm kokan gizemli bir mektupla başlamıştı. Sicili uyuşturucu ve şiddetle dolu başarılı bir cerrah. Dağ evinde işlenen onlarca acımasız cinayet. Ve kurtarılmayı bekleyen onlarca masum insan. Ortalıkta dolaşan acımasız bir seri katilin pençesine düşen herkes ölümü ve acıyı tadarken. Genç avukat ve polisler bir kurban daha vermeden katili yakalayabilecekler mi ? Ya da onlarda mı acıyı ve ölümü tatmak zorunda kalacaklardı?

"Zihinlerinizin içine kurulan, dolambaçlı yolların içinde kaybolarak gözlerine örtülmüş kumaş parçasını kabullenen ve duydukları ile adımlarını yönetmeye çalışan insanlar! Işığı göremediniz, renkleri bilemediniz. Dünyanız karanlık, grinin tonları içinde en belirgin olan siyah ile beraber her gün o bilindik yollarınızı yürüyorsunuz. Adım adım, yerinizde sayıyorsunuz. Gözlerinizdeki bağlanmış kumaş parçası ile gökyüzüne baksanız dahi karanlığı görüyorsunuz. Geceyi izlemiyorsunuz! Kiremitlerini yıktığımız düşmanlarımızın, sizin gözlerinize örtülmüş kumaş parçasının düğümünü yalnızca gevşetebildik. Fakat bu başlangıç en sağlam olanıdır. Çünkü biz; zihinlerinize, gökyüzünün tohumu ektik. Şimdi ise başladığımız düzenin ilerisinde ve karmaşık dünyanın kapısının eşiğindeyiz. Adımımızı attığımızda başlayacak olan kaosun yaratıcıları sizin zihinlerinizde belirecek olan mürekkebin renklerindendir. Esenlikler dileriz. " Instagram : kurtkozasi

Gözlerimi sımsıkı kapatarak derin bir nefes aldım. Yapmak üzere olduğum şey benim için bile deliceydi. Sadece birkaç dakika sonra yüzyıllar öncesine gidebilecektim. Ve bu çok tehlikeliydi. Ama buna mecburdum. Başarmam gereken bir görevim vardı. Yanımdaki adam son kontrollerini yaparken aklımdan geçenleri okumuş gibi, "Buna mecbur değilsin." dedi. Gözlerimi açtım ama tamamen ileriye sabitlenmişti bakışlarım. Hayatımı değiştirecek olan yere... Cevap vermedim. "Neler olacağını bilmiyoruz." diye devam etti. "Hafızan tamamen silinebilir." Kararlı olduğumdan emin olmak için bildiğim şeyleri son kez hatırlatıyordu bana. "Bu durumda uyandığında tamamen farklı biri bile olabilirsin." "Bir daha hiç geri dönemeyebilirsin." Bu son sözüyle çözülmüş gibi bakışlarımı ona çevirdim. Ama bu da bilmediğim bir şey değildi. Gümüş desenli siyah sırt çantamı omzuma asarken dudağımın bir kenarı yukarı kıvrıldı. "Bir suikastçi öleceğini bilse bile görevinden vazgeçmez." dedim kararlılıkla.

Ben ve o biz aslında biz kedi ile köpek gibi birbirine düşman iki kisiyiz ama gene birbirine muhtaç iki aşığız Kate:austin biliyomusun sendeki sorun bence kibir evde koltukta oturmus onun gözlerine bakıyorum Austin : ama sen bu kibirli adamla evlisin ve ben senin kocanim Kate:peki bu evlilik yalansa...

Bugün büyük gün kuzenimin aylardır beklenen nikah günü. Nikah zamanı geldiğinde hepimiz yerlerimizi almıştık.Tuhaf bir şekilde sanki biri sürekli beni izliyormuş gibi geliyordu.Nikah bitmişti annemlerle kuzenimin yanına onu tebrik etmeye giderken ben biraz arkadan ilerliyordum ve birden bir flaş patladı,başımı kaldırıp kimin fotoğrafımı çektiğine baktım ama kimseyi göremedim herkes kuzenlerimin yanındaydı. Kim bilebilirdi ki o fotoğrafın herşeyin başlangıcı olduğunu...

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.