"Sen hep böyle cevap olarak başını mı sallarsın?!" Başımı salladım. Kaşları çatıldı, o güzel mavi gözlerini gözlerime dikti. "Gıcık mısın Aras?!" Bilmem anlamında başımı sallayınca sabır çekti. "Başın kopsun Aras!" Kaşlarım çatıldı. "Tövbe de!" Bensiz ne yapar sonra? Canımı koşulsuz vereceğim o güzel gülümsemesini sun...
Acılarıyla dim dik ayakta durmuş bir adam düşünün, acıdan feryat ede ede yanmış ama sesini duyuramamış bir adam! Varlık içinde yokluk yaşamış, olmayacak şeyleri sevgi bilmiş bir adam... Gelin hep beraber bu adamın hayatına eşlik edelim!
" çok garip değil mi ? " " garip olan ne ? " dedim Rüzgar abime dönerek. " birden hayatımıza girmen" demesiyle Bulut abimin kaşlarımı çatarak ona döndüm " senden önce 3 kişiydik bir kız kardeşimiz olduğundan bile habersizdik " diye devam ettirdi Toprak abim. " her şey sizin için ne kadar garipse benim için de öyle...
erkek version olan bir gerçek aile hikayesi işte. Fakat duygusal sahneler pek yok. Eğlence amaçlı yazılmıştır. !küfür var!
22 yıl... Belki yolun yarısıydı belki de her şeyin başlangıcı... 22 sene önce verilen yanlış kararlar, yapılan hatalar, göz ardı edilen gerçekler... Karşınıza aldığınız kişi en fazla ne kadar ileriye gidebilir? Küçücük bir bebeğin hayatı ailesi hariç kimin umrundadır ki? -22 yaşında bir doktorun gerçek ailesine kavuş...
Kaçmaya çalışıyorum... Kaçmayı bırak şu an nefes alamıyorum... Hareket edersem ölecekmiş gibiyim... Ruhumu bilmediğim yollara terk etmiş gibi hissediyorum... Özel alanıma yaklaşan biri var... Biri ya da bir şey... Ama ne ya da kim bilmiyorum... Belki bir hayal belki gerçek... Neden hayatımı mahvetmek üzeresin gibi his...
