Born with glowing green eyes. Destined for rotten luck. Peasant girl Meya Hild was 'given' the opportunity to become a Lady. At swordpoint. By mercenaries. Engaged to a dying nobleman. Poisoned with one month to live. Tasked to loot a castle. In a kingdom running out of resources. Little did Meya know this shenanigan would lead her across land and over sea, from a mountain made of sapphire to an island shrouded in spiral clouds, with masquerades, heists, kidnappings, shipwrecks, alchemy, romance, and an unexpected 'bump' along the way. Let the misery begin. 🐉 🎯 PROGRESS: Book One (Chpt. 1 - 65): 100% Book Two (Chpt. 66 - 125): 100% Bingers, YOUR TIME HAS COMETH. Playlist: https://open.spotify.com/playlist/7iYf3f78K4QInWwpz6z3Mp?si=35Rt2vgkTryCM3vD9eKVXA&pi=cE-JGby3RgeKW 🎨 Cover: @NamtanTangren / Namtan [糖人] https://www.deviantart.com/tangrennamtan 📋 Content Guidelines: Most chapters are safe for work/school. Chapters containing intimate scenes will be marked with ❣️ Although not depicted explicitly, this story touches on mature subject matter such as depression and suicide, drug addiction and overdose, human trafficking, organ harvesting, abortion and rape. It's also loosely based on medieval times, and some scientific misbeliefs (concerning health and pregnancy, etc.) are present. Young readers are urged to use discretion. ⭐ DOs & DON'Ts ⭐ 💖DO: Add LUMINOUS to your library & follow me so you don't miss any updates! 💖DO: Comment away! I love answering them. Please be polite and respectful! 💖DO: If you enjoyed Meya's adventure, spread the word! 🚫DON'T: SKIP THE PROLOGUE! You have been warned by the dragons that be that you will regret it! Why don't I just rename it "Chapter 1"? BECAUSE PROLOGUE SOUNDS COOLER!

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.