Psikopat#1 ( Ölüler dirileri eğitir. ) Korkuyla beslenen bir adamın ve her şeyden korkan genç bir kızın umut dolu hikayesidir ! 🥀 Zihnindeki düğümleri size ilikleyecek kadar zeki bir adam... Saçlarının çocuk bukleli uçları , rahmine dolanarak mütemadi acıyla göz kapaklarını indiren bir genç kız... 🥀 " Bunu giymeni istiyorum. " dedi fısıltısı içimi yakarken. Gözlerimi kapadım. Ciğerlerimi defalarca kez havayla doldurup geri verdiğimde yasaklı bir mahkumun özgürlüğüne izin veriyormuşum gibi hissetmiştim. Elbise çok güzeldi. Benden bile çok güzeldi. Benim rengimdi. Onun beni buladığı renkti. Kan kırmızısı... Kaderimin al yazısı... 🥀 " Suyun içinde yanan ateş gibiydik. O kadar anlamsız. " ( Ağır psikoloji içerir. )

Ellerim belinden sırtına doğru yükseldi. Başımı göğsünden çekip boyun aralığına soktum ve daha içli ağlamaya başladım. Ben ağladıkça kaskatı kesiliyordu ve bu beni göğüs kafesine saklamak istercesine daha sıkı sarılmasına sebep oluyordu. Şeytan harelerini üzerimize doğrulttu. Ona baktım. Bana baktı. Bugüne kadar kötü dediğim herkesin can dostu sadece bana baktı. Bende asıl dostluğu gördü. Beni yanına çekmek istedi. Şeytana uydum. Onun safına geçtim. Dudaklarımı sertçe onun boynuna bastırdığımda bu onun hareketlerini kesmişti. Gözyaşlarım boynunu ıslatmaya devam ederken dudaklarımın rotası kulağı oldu. Sıcak nefesimi kulağının içine üfledim. Fısıldadım. "Asıl ben özür dilerim." Sertçe içine batırılan bıçağın doyumsuz sesi kulaklarımıza dolduğunda bedeni sıkıca bana yaslandı. Ellerimin arasında tuttuğum bıçağın omzunu delip geçmesiyle hıçkırıklarım arttı ama durmadan bıçağı daha derine sokmaya çalıştım. Tek bir kelime bile etmedi. Çığlık çığlığa ağlayarak onu bıçaklarken o sadece sustu. Oysaki sessizliği en büyük cevaptı. Bana bunu yapmam için izin vermişti. Gözlerimin önü gitgide karanlığa bulanırken onun katili olmak üzereyken bile ona sığındım. Başım boynuna yaslı şekilde gözlerim kapanırken bıçağı kavrayan ellerim iki taraftan aşağıya düştü. Sessiz iç çekişlerle kolları arasında ağlamaya devam ederken benim gibi başını boynuma sakladı. Kesik kesik nefeslerini hissedebiliyordum. Birbirimize yaslı katillerdik. Belimdeki elleri beni bırakmazken koca bir gecenin, ölümden farksız saatlerine son sözlerimi fısıldadım. "Senden nefret ediyorum." Karşılığında söyledikleri ise aklımı kaybetmeme yetmişti. "Uyu bebeğim." Bir babada hayal ettiğim sözler onun dudaklarına daha çok yakışmıştı. × Wattpadde BULANIK ZİHİNLER adındaki ilk kitaptır.