ay tepeye vurur, al bayrak göğsünde uyur. bozkurtlar geceleri ulur, diren ey Türk diren! kutlu zaferlere kucak açar sinen... vatan kokar tenin, pusat tutar elin; özgürlük ateşiyle yanar gözlerin! diren Türk oğlu Türk! sevdan olsun tek yenilgin! ∞ insan bütün dünyaya karşı gelebilirdi ama bir çift göze esir düşer, bir çift söze yenilirdi bazenleri. uğruna binlercesinin şarkı yazdığı, göz yaşlarıyla mısralar karaladığı duygunun adıydı aşk. yabancıydı, daha önce gönlünün kapılarını aralayıp da birisini ebediyen oraya ait kılmamıştı. bir tek canını uğruna feda edebileceği vatanınaydı aşkı. şimdi nasıl olur da aynı kalbe iki sevdayı sığdırırdı? garipti insanoğlu. ölürdü hiç şüphesiz vatanı için ve korkmaz, gocunmazdı da bundan. lakin onun gözlerine baktığı her an ok gibi kalbine saplanan bakışlarından ne diye korkmaktaydı? bozkurtun diyarında acı ve göz yaşı vardı. belki de korkusunun tek nedeni, kendi canı bildiği canın bu acı ve göz yaşına tanıklık edecek olmasıydı.

iki düşman ailenin arasında filizlenen bir sevda meselesi🌼

"Aklına pek güvenme yani Alaeddin, bir güzelin gülüşüne bakar yitirmen" Diyen Orhan'a baktı Alaeddin... Etrafı kasıp kavuran Moğol, gözünü bu defa da Türk'ün son sığınağı, bel kemiği olan iki güçlü türk beyliğine dikti. Bizans Türk'ü Anadolu'dan atmak için son çırpınışları verir. Bunca hengamenin içinde yeşerecek bir sevda ayakta kalabilecek mi? Pusat bileğin, sevda yüreğin harcıdır. AlGon o harç ile sevdalarına yıkılmaz duvarlar kurabilecek mi? Hadi o zaman başlayalım ve görelim🤎

Sevda dediğin kavuşunca mı anlam kazanırdı. Kavuşamayınca mı? Sevdayı sevda yapan kavuşmak kavuşmamak değildi... Sevda yüreğinde taşıdığın kadardı. Sadece sevdiğini gördüğünde adını zikreden yürekte değildi sevda. Sevda uyurken görmekti. O yokken varmış gibi bilmek, hissetmekti. Sevda onu görmek değil, bir tek onu görmekti... . "Yüreğimde ki sevdadan haberin var mı senin. Ha var mı?! " "İnsan yüreğine eş bildiği yüreğin sevdasını bilmez mi? "

Kösedağ Savaşı' ndan sonra Anadolu' da dirlik bozulmuş, çok sayıda Türkmen Beyi ve aşireti mücadeleye tutuşmuştu. Karşı karşıya gelenler sadece aşiretler de değildi. Germiyanoğullarının kibirli kızı Gonca Hatun ile Kayıların alim şehzadesi Alaaddin Çelebi de iktidar kavgasında ordan oraya savrulanlar arasındaydı. Üstelik kader onlara en son oyununu daha oynamamıştı: Gözlerini hırs bürümüşken, buz tutmuş kalplerinde birbirlerine karşı sevda filizlenecekti. Lakin burası kurtların yurduydu. Burada aşka yer yoktu. Yoksa var mıydı?

Her biri birbirinden bağımsız AlGon hikayeleri...

Genellikle sinirli gergin korkulan Yüzbaşı Alaeddin Ali Akın , cıvıl cıvıl neşeli güleryüzlü sakin Doçent Doktor Gonca Karasu. Abisi ile gittiği cenazede gördüğü askerin herşeyi olacağından habersiz genç doktor...

Özenle seçilen kuzgun timi... Time alınacak olan iki üsteğmen... Karargahın irtibatı iki gün önce kaybettiği Üsteğmen Nil Darıca'nın başına ne geldi? Heyecanlı operasyonlar, içsel çatışmalar, aşksal sorunlar ve daha nicesi. Kuzgun timi girdiği her savaştan alnının akıyla çıkmayı başarabilecek mi? Silahla olan savaştan çıkmak kolay, neticede onlar birer Türk askeri. Bükemeyecekleri bilek, çıkamayacakları savaş yok. Ancak iş gönül meselelerine geldiğinde de bu kadar net ve başarılı olabilecekler mi? Hikayeye geçiş yapalım ve görelim o zaman✨ ... Bir BorNil masalı✨💫

"Gündüzleri asilzade, Tekfur kızı. Geceleri Türk yandaşı, suikastçı. Kaç adın var senin? Kaç yüzün var?"

Hoştur bana senden gelen Ya Gonca gül,yahut diken Ya hayattır,yahut kefen Narında hoş, nurunda hoş Kahrında hoş, lütfunda hoş... (Algon hayali sahneler)