BESTEYE DÜŞEN SERENAT

Bedenim, beni kendimle baş başa bıraktığın Gülhane Parkı'nın ağaçları arasında hala. Bir hava dolup taştı ciğerlerime, içime dolduracağım nefesim; terk edip gitti gençliğimin kıyısında. Bir yangın, bin vebal taşır. Cam kırıkları kanıma karışır. Yokluğunun kefeni, mabedime kuşatılır ve semaya uzanan gözlerim; umutsuzlu...