+18 içerikli şiddet temalı sahneler ve ilişkiler olacaktır(!) okuyucularıma duyurulur 📢 "Sen kimsin?" Bacak bacak üzerine atarak karşıya bakmaya devam etti. Aniden kalbimde bir ağırlık hissetmiştim. Hiçbir cevap vermeden karşıya bakmaya devam ederken konuşmaya başladı. "Gözlerin aslını gizleyemiyor." Yavşça bana dönüp bakarken hiç beklemediğim yediğim darbe ile sanki hayata tutunduğum iplerden birisi elimden kaymıştı. "Kimsin dedim." Gözlerini gözlerime daha çok kilitleyip kafasını bana doğru yaklaştırdı. "Hiçim. Ya sen kimsin?" Alay ediyordu resmen benimle. Burnumdan soluyarak çantalarımı alıp hızla ayağa kalktım. Tam giderken bileğimde ellerle tekrardan ona doğru döndüm. Ayağa kalkmış dibimde durarak gözlerini gözlerime dikiyordu resmen. "Düşmanı ortak iki kimsesiziz." Söyledikleri ile daha dikkatli bir şekilde ona bakmaya başladım. "Ne?" "Ellerinden sevdikleri alınmış iki kimsesiziz Zemheri" Adımı söylemesi ile şokla ona bakmaya başladım. Saniyeler dakikalara dönüşmüştü sanki gözlerinde. Karanlığın korkusunu ve güvenini hissetiren gözleri ruhuma karışmaya çalışıyordu. O an anlamalıydım ölümü bana getirecek gözlerin onun gözleri olduğunu.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.