W tym opowiadaniu Lokar jest czarodziejem od wielu lat(Wiecej infmormacji w dalszych rozdziałach) jest po stronie Entiti oraz nie zna się jeszcze z Sinox. Kiedy Entiti przestał odpisywać na moje listy, nie zdziwiło mnie to zbytnio - milczenie zawsze było częścią jego natury. Ale kiedy minęły kolejne miesiące ciszy, coś we mnie zaczęło niepokojąco drżeć. Postanowiłem w końcu dowiedzieć się, co naprawdę się z nim dzieje... i kim jest tajemniczy Griz, nowy towarzysz, który nagle pojawił się w jego życiu. To miała być tylko podróż po odpowiedzi. Szybka, prosta, bez emocji. Ale prawda, którą odkryłem, zmieniła wszystko.

Kuba po małym wypadku przeniósł się do innego świata i utracił swoją pamięć. Gdy spytany o jego imie, jedyne co do głowy mu przychodzi to Lokar. Griz x Lokar Wszelkie błędy ortograficzne proszę mi wybaczyć, dysgrafik postanowił napisać fanfic

Lokar (nie) był wyznawcą Herobrine. To zależało od tego, kogo zapytasz - i w jakim wymiarze. Dla jednych był jego cichym uczniem, dla innych tylko cieniem przechodzącym przez opowieści. Herobrine o tym albo nie wiedział... albo po prostu postanowił to zignorować. Jedno było zbyt możliwe drugiego. Entity chciał zemsty. Z przeszłości wyrwanej, z krzywd, których nikt już nie pamiętał - oprócz niego. Nie potrzebował rozgłosu, tylko momentu. Jednego momentu, w którym wszystko pęknie. Null pragnął mocy. Nie tej błyszczącej czy honorowej. Mocy cichej, wsączającej się w krew i kości. Takiej, która nie przemija - i nie zapomina. Lokar chciał tylko spokoju i ,może kilku starych ksiąg o dawno zapomnianych gałęziach Magii. to byly marzenia. Ale los nie lubi marzeń. A Griz? Griz chciał (nie)wyznawcę Herobrine. To wszystko zwiastowało jedno: Chaos.

Gdy ich wioska zostaje zniszczona przez mroczną magię, Lokar oraz jego przyjaciel Sinox wyruszają w podróż pełną niebezpieczeństw, starożytnych tajemnic. Ścigani przez stworzenia mroku nie wiedząc komu mogą zaufać, trafiają na ślady mrocznej magii, tajemniczych i potężnych czarowników, w śród nich dwójka czarnoksiężników którzy nie zamierzają pomóc im w ich przygodzie, lecz gdy obaj odkrywają że w Lokarze rodzi się mroczna moc, której nie jest świadomy, postanawiają im pomóc. Z każdym krokiem Lokar oraz jego towarzysz, odkrywa wszystkie tajemnice o których wcześniej nie wiedzieli, oraz o mocy która jest w stanie uratować ich oraz cały świat przed zagładą. To opowieść o przetrwaniu, zaufaniu i rodzącym się uczuciu silniejszym niż magia.

Cholera, Lokar doskonale wiedział, że nie powinnien dotykac dziwnych rzeczy, pokrytych dziwna magia o jeszcze dziwniejszym wyglądzie. Mimo tego i tak to robi. To, że wylądował ledwo przytomy nie wiadomo gdzie nie jest problemem. Zdarzyło sie to mu raz, czy dwa, ale to gdzie wylądował już jest. Kto by pomyślał, że wpadnie w ręce kogoś kto nie jest chętny do puszczania Napewno nie on. Jakby wiedział nie dotknął by tego nigdy.

Miał być źródłem nieskończonej mocy. Stał się przekleństwem. Pierścień Herobrine'a - relikt owiany legendą. Lokar pożądał go ponad wszystko. Ukradł go, wierząc, że to początek chwały. Zamiast potęgi dostał ból, blizny i lata ucieczki. Teraz, gdy Herobrine zniknął, Lokar ma tylko jeden cel: złamać pierścień i zapanować nad mocą, która niszczy jego ciało. Nie spodziewał się tylko tego że ktoś zamierza pokrzyżować mu plany.

(nie umiem w streszczenia) Lokar, zwykły mieszkaniec wioski w której mieszka wraz z swoim przyjacielem Sinox'em, od niedawna borykają się z pewną osobą która za swój cel wybrała gnębienie ich, postać o czerwonych jak krew oczach, ubrana w białą szatę, był to niecodzienny widok jednak ta dwójka przyzwyczaiła się że w tej wiosce dzieją się dziwne i straszne rzeczy, a na pewno zaczęli się tym bardziej bać gdy po stronie Entiti'ego pojawiła się postać w czarnej szacie i fioletowych oczach, a najbardziej z tej dwójki to Lokar się bał gdy zrozumiał z z ich dwójki fioletowo oki zainteresował się nim.