"Eğer..." Bedeninin baskısını tekrar arttığında her şeye rağmen kollarına tutundum. "...Soyundaki ihaneti evime taşırsan..." Artık daha da fazla yaklaşan insan seslerine rağmen geri çekilmediği için iyiden iyiye paniklediğim anda tam gözlerimin içine bakıp sertçe fısıldadı. "...Bu evi sana dar ederim." Önce tutuşu, ardından da dudaklarıma sızan sıcak nefesi uzaklaştı. Titreyerek dolan gözlerimi yere çevirirken kendi kendime söz verdim; Ne olursa olsun bugünün intikamını ondan alacaktım! ******* Konu, karakter, geçtiği zaman, etnik olaylar vb. kurgum ile ilgili her şey tarafıma aittir. Bu içeriğe sahip ilk kurgu olması dolayısı ile her türlü kopyalama, alıntılama ve içerik esinlenmesi adı altında hırsızlık gibi mevzularda yasal işlem başlatılacaktır.

Yeni mezun olmuş bir edebiyat öğretmeni, İzmirden ayrılarak körpe bir kasabaya taşınır. • İki erkeğin aşkını konu alır. Cinsellik ve argo vardır.

Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Derin devlet hikâyesi. - Rahşan Piri, düşmanları için yeni planlar peşinde. Atilla Belgemen, tuzağa çekilmek üzere. Masum kılığına bürünmüş Fecir Saye Arslan, şeytanlığıyla çığır açıyor, rahmine hayat üflüyor. Doyumsuz arzular ve ihanet dolu çetrefilli ilişkiler, masum bir bebeğin kaderini ne denli etkileyebilir? - Hikayede şiddet, argo ve cinsellik vardır. 🔞

O buradaydı. Yaşayacağım şehirde, caddenin ortasında şok olmuş bir halde birbirimize bakıp kalmıştık. Bunca zaman uğraşıp toparladım sandığım beni, bir bakışıyla yerle yeksan etmiş olması kalbime bir kere daha lanetler yağdırmama sebep oldu. Olmuyordu işte ne kadar bitti desem de olmuyordu şu an daha iyi anlamıştım. .................................... '' Tebrik ederim, atanmışsın. '' konuşmadan sadece kafamı sallayarak geçiştirmeye çalıştım. Yanından geçerek yürümeye çalışmamla oda önüme geçip durdurmuştu beni. Tam dibimde durmasıyla bakışlarımı kaldırdım ve çok fazla yakın durduğumuzdan bir adım geri çekildim. Yaptığımla iç çekerek dudaklarını yaladı. ''Buralar Bursa ya da Konya gibi değildir. Evleri, yaşam tarzları, havası, suyu bile farklıdır buranın. Bunları bilerek geldin inşallah buraya. '' demesiyle hafif alaylı bir tebessüm oluştu dudaklarımda ve tek kaşımı kaldırdım. '' Oralarda ki yaşamın ya da insanların pek hayrını göremedim. Yenilik iyidir insanoğlu her şeye, her yere alışır. Belki buralar çok daha hayırlı gelir bana he, ne dersin? '' deyip tam gözlerinin içine gözümü kırpmadan baktım. Hafif bir tebessümle derin bir nefes çekti içine '' Hiç değişmemişsin. Hala hayran olunası bir inada, kararlılığa ve bakışlara sahipsin.'' dedi. "Emin misin ?" diye sorup kalbimi gösteresim vardı ona... Yanılıyordu hâlbuki ben çok değişmiştim. Kalbim çok değişmişti. Hele ona taşlaşmıştı tamamen. ...................................... Tıpkı yıllar önce onu son görüşüm gibi yine paramparça bir halde yerlerdeydim. Gözümden akan yaşa engel olamazken yine düştüğüm yerden nasıl kalkacağımın yollarını aramaya başlamış bir yandan da iki sene önceki o güne gitmiştim her şeyin yerle bir olmasına neden olacak o güne.

20. yüzyılın ilk yarısında, Büyükada'nın meşhur konaklarının birinde filizlenen gizli saklı bir aşkın hikayesi. (...) "Ne yapıyorsunuz?" "Aşekayı söküyorum." Bakışları eldivenli ellerin söktüğü uzun sarmaşıklara yöneldi. "Fakat çok güzel görünmüyorlar mı?" diye sordu merakla. "Ne zararı var ki?" "Olmaz mı?" dedi adam abartılı bir tavırla. Müteakiben kovası dolunca alıp iki metre ötedeki bir diğer ağacın dibine geçti, Hülya da onu takip etmişti. "Güzelliğe aldanmamak gerek hanımefendi, güzellik yanıltıcıdır." "Doğru." diye onayladı onu genç kız dalgınca. "Aldanmamak gerek." "Bu sarmaşıklar ağaçların gövdelerine usulca dolanır. Pek de güzel dururlar ha. Lâkin bir bakarsınız mendeburlar iliğini kemiğini kurutmuş koskocaman çınarın. Geriye kof bir kabuktan ötesini de bırakmamış, her bir nimeti kendisine almış."

**Tamamlandı** Saçlarımın üstüne bastırdığı dudaklarının kuvveti arttı, "Küskün kız çocuğum." Tüm anlattıklarıma ağlamamıştım da tek cümle yarmıştı göğüs kafesimi. "Göğün bütün yağmurlarını taşıyan gözlerini severim." *** Bu hikaye olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar içermektedir! Tüm hakları saklıdır.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Şimdi karşımda duran bu kadın bana neyi vadediyordu? Özgürlüğümü mü? Yoksa sonsuz esaretimi mi? Peki ya neden yapıyordu bunu? Bir insan nasıl olurdu da babasını öldüren adama özgürlüğünü vermek isterdi? Dikkatle yüzüne baktım. Tek bir ifade arıyordum o yüzde. Nefret!.. Ama yoktu. Bunca yıl sonra babasının katili ile karşı karşıyaydı. Yüzünde tek bir nefret ifadesi veya sesinde bir tiksinti yoktu. Üstüne üstlük benimle konuşmak için ısrar ediyordu? Bir durum ne kadar saçma olabilir bilmiyordum ama o durumun tam ortasında durmak fazla can sıkıcıydı. Hızla kolunu yakalayıp koğuşun dışına doğru yürümesini sağladım ve koğuştan çıktığımız an kolunu bırakıp öfkeyle yüzüne baktım. "Burada ne işin var bilmiyorum, bilmekte istemiyorum. Yıllar sonra ne diye çıktın karşıma? Hesap sormak için mi? Çok geç! O hesap çoktan kapandı. Misliyle ödettiniz zamanında! Şimdi benden uzak durun!" Sertçe söylediğim sözler üzerine tekrar koğuşa girmeye yeltendim. Fakat bu sefer beni kolumdan tutup durduran o oldu. "O hesap hiçbir zaman kapanmadı, bunu sende biliyorsun. Ama merak etme, buraya senden hesap sormaya gelmedim. Sana ne dediysem o! Ne eksik ne fazla... Eğer beni dinlersen buradan beraber çıkarız. Her şey açık ve basit. Ben sana özgürlüğünü vereceğim, sen de bana babamın katilini vereceksin. Gerçek katilini!.." 💣💣💣 Hayatının on yılını bir Hapishane de geçirmiş bir adam ve tek kurtuluşu Arsen... Ona reddedemeyeceği bir teklifte bulunur fakat kurtuluş dediği bu kızın ondan çaldıklarını öğrendiğinde kim bilir neler olacak? 10 yıl hapiste işlemediği bir suçun bedelini ödeyen Mahir'e tüm ailesi sırt çevirirken dost eli hiç ummadığı bir yerden gelir ve hayatı bir anda hiç ummadığı bir fırtınaya kapılıp sürüklenmeye başlar. Sıra bedel ödetmeye gelmiştir.

"Ruhuna kanın sıçramaması için ne gerekiyorsa yapacağım. Gerekirse kızıl kıyameti, gerekirse savaşı kendi ellerimle başlatacak ve galibiyeti göğüs kafesinde kutlayacağım..." Hazem= Göğüs kafesi (Bu isim ile yazılan ilk kurgudur)