Ben Asel Özden. Mardin'de ki zengin ailelerden geliyorum. Nerden bilebilirdim kardeşim için berdel olacağını... "Seni asla karım olarak görmeyeceğim." Mustafa ağa ve Ömer ağa hiddetli bir şekilde konuşuyordu. "O senin karın. Kabul et ya da etme." "Asla! Onun yüzüne bakarsam burun beni!"

Abimin arkadaşı, yaşı büyük, yıllardır abi diyorum Cemre! Oluru var mı bu işin söylesene? #Ağırabi'de 1 numara 15.03.2025

Asel Öztürk 🤍 savaş çevik

Bütün benliğini vatanına adayan, onun aşkıyla tutuşan bir asker için ay yıldızdan başka sevda olamazdı. Kanının son damlası, bayrağının dalgalanması, son nefesi, milletinin istikbâli için feda edilirdi. Gönüle kor gibi düşen bir yaren bile, şehidin son örtüsüne el bastıran o kutlu yemini bozdurmazdı. Üsteğmen Selçuk Atagün'ün hayatı, kendisini vatan yemini ve sevdası arasında bırakacak bir kadınla tanıştığında tamamen değişecekti. Not: Bu hikâyede geçen karakterler ve isimler tamamen hayal ürünüdür. (Değiştirilmiş Kapak) By Adela <2025>

Her şey annem beni tekrar amcama yollamasıyla başladı ama amcam yengemle tatilde oldukları için yıllardır görmediğim üvey kuzenimde kalacaktım. nereden bilebilirdim ki orada hayatımın aşkını bulacağımı. " Seni çok seviyorum boncuğum." "Bende seni çok seviyorum yeşil gözlüm."

Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile... Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, acı bir fren sesi. Bu sefer gerçekten öleceğimi düşündüm. Ta ki belimden tutulup çekilene kadar. Kalbim daha önce hiç deneyimlemediğim kadar hızla atıyordu. O kadar hızlıydı ki göğüs kafesimde bir delik açacağını düşündüm. Avuç içlerimin arasında az önce beni ölmekten kurtaran adamın gömleği vardı. Gözlerim kapalı, başım ise göğsüne yaslıydı. Burnuma dolan sigaraya karışmış çam kokusu beni sakinleştirirken adrenalinin etkilerinin yavaş yavaş bedenimi terk ettiğini fark ettim. İnsanların bağırtılarını duydum. Sanırım az önce beni neredeyse ezmekte olan adama bağırıyorlardı. Göğsüne yaslandığım adamın sesi de onlara karıştı. Başımı kaldırarak ona baktım. Göz göze geldiğimizde zamanın durduğunu hissettim. Hayatını ve gerçeklerini araştırmak için aylarımı harcadığım adamın kollarındaydım. Kenan Mollaoğlu'nun kollarındaydım! * Araştırmacı gazeteci olan Liya Meryem Başer, üzerinde çalıştığı makalesini teslim etmesi için yirmi dört saatten az bir süresi vardı. Ancak aklına oturmayan ufak bir nokta, onu o makaleyi yayınlamaktan alıkoydu. Ofisinden ayrıldığı o fırtınalı gecede bir kaza yaparak geçmişe gittiğinde ise onu bekleyen kaderinden tamamen habersizdi. +18 içerik mevcut