Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Annesinin intiharı sonucunda hayatta olan tek akrabası dayısının yanına, Ovranos Kasabası'na yerleşen Cedric'in sıradan ve oldukça sıkıcı hayatı bir anda değişir. Hem lüksten oldukça uzak olan bu sahil kasabasına hem de oldukça garip insanlarına alışmaya çalışır. Kendisinden haz etmediği marangoz dayısı Sheldon, Herkesin şizofren olduğunu söylediği falcı kadın Agatha, Kasabanın yasaklı ormanında yaşayan avcı Edwin, Kasabanın sinir bozucu komiseri Luke, Kasabada ki her erkekle bir geçmişi olan hemşire Penny, Eski ruh ve sinir hastalıkları hastanesinin emekli hademesi Alberta, Oldukça zeki ve meraklı sınıf başkanı Annabel, Burnu havada futbol takımı kaptanı Xavier, Büyüler ve fallarla kafayı bozmuş sınıf arkadaşı Beatrix, Bakirliğini bozmak için kırk takla atan Evan, Okulda güzelliğiyle nam salmış Gwen, Zeki olduğu kadar sessiz de olan Glenn, Erkeksi tavırlarıyla dikkat çeken Ursula. Ovranos Kasabası'na hoşgeldiniz... 🪐 Kapak Tasarımı: efnemzerakantemiz Gülparem'e teşekkürler ♡

"Bir zildi tüm yılı başlatan, bir zildi bizi sözlüden kurtaran ve yine bir zil olacaktı hepimizi ayıran." 🐮 Ortasında kaldığım duruma baktığımda aklımdan, okuduğum sayılı kitaplardan birisi olan 'Minik Kurbağa Kurbi' isimli kitaptan bir cümle geçiyordu. Hayatımız her an değişebilir. Minik Kurbağa Kurbi'nin hayatı annesinin hastalanmasıyla değişiyordu. Babasıyla birlikte ev işlerini idare etmeye çalışıp, sıçıp sıvıyorlardı. Annesinin yokluğunu çekiyor ve çokça dramaqueen'lik yapıyordu. 32 sayfalık kitabın 30 sayfasında zırlıyordu Kurbağa Kurbi. Yine de favori kitabımdı, kişisel gelişim adına epey faydalıydı. Benimse hayatım sınıfımıza yeni bir öğrencinin gelmesiyle değişmişti. Birbirine dayayarak, sınav vakti kantinci Tarık Abi'yi bile olaylara dahil edip kopya çekerek, kızlar tuvaletinde kapıların arkasında WhatsApp kız grubu kurarak, siyaset konuşarak, maç kritiği yaparak, akşamları sahilde buluşarak ve kıyafet-telefon kontrolünden kaçarak geçirdiğimiz günlerin içine bomba gibi düşen bir öğrenciyle... Mert Karan, ezeli rakibim...

Bir metro istasyonu, 14 rehin. Sınırlı yemek, Sınırlı su. Tuzak ve ölümler. Hayatta kalmak için neler yapardınız? Peki onlar ne yaptı? Bu oyununun sadece bir kazananı olacak, Ve herkes bir bir ölecek. Benimle bu oyunu oynar mısınız?