Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Siyah kendini gökkuşağına layık görmüyordu. Onun kendine ait bir dünyası vardı. Gökkuşağı da zaten siyahı istemiyordu. Onlarında kendilerine ait dünyası vardı Gökkuşağı, yedi renk, kendilerini sonsuz gücün sahibi sanarken, yağmurdan sonra sadece bir kaç dakika görünüp kayboluyordu. Fakat siyah geceyi temsil ediyordu. Tüm geceye sahipken, sadece birkaç dakika görünüp yok olan bir Gökkuşağı olmak istemediğini alıyordu. Siyah Gökkuşağı, o Mithat Sancar Kara'ydı Fakat Lila da gece ila yan yana olmak istiyordu. Peki Mithat Sancar Kara, Lila Şahkan'ı yanında istiyor muydu?

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.