Işığını kaybetmiş yönünü arayan bir adam. Ona yönünü gösteren ışığı tutan bir kadın. Rüyalarında çehresini göremediği bir adama kapılan Suhandan, onu derinden sarsacak kişinin çok yakınında hatta evinde olduğunu öğrenmesi ile yeni bir sayfa açacak kaderine. Ülkesinden kilometrelerce uzağa sürüklenen ve hayatının ışığını bulan Andrea bakalım bu zorlu yolculuğa daha ne kadar dayanabilecek. Büyük ve oldukça gösterişli bir yapıya sahip olan Gediz malikanesi nasıl bir aşka gebe kalacak gelin bunu hep birlikte görelim. Trabzon'dan, İtalya'ya uzanan bir hayat öyküsü. "Yönüm, yönüne vuruldu." Kapak tasarım; theguldesing

Gelecekten, geçmişe engebeli bir serüven! 27 yaşında olan Feride gittiği Topkapı Sarayında esrarengiz bir şekilde ortadan kaybolur. Gözünü açtığında ise kendini bambaşka bir hikâyenin içinde bulur. 21. yüzyıldan bir anda 15. yüzyıla yolcular yapan Feride Gencazer güçlü kişiliğiyle bu yaman savaştan kurtulabilicek mi? Henüz Osmanlı topraklarına nasıl geldiğini çözemeyen deli kızımız bir de kendi gibi deli mi deli bir adamla tanışacak. Haliyle, tavrıyla, asabiyetiyle tam bir Delibaşı olan Tuğtekin bey kendi deyimleri ile yeni dünyadan gelen bu kızla bir hayli zor günler geçirecek. Peki siz bu büyülü serüvene ne kadar hazırsınız?

Kız kardeşinin hatası yüzüden ceza alan ve ailesinden veto yiyen Rojbin, parasız pulsuz bilmediği bir şehre sürgün edilir. Tabi bu sürgüne ek deli dolu sınırsız kardeşi Fidan'a da katlanmak zorunda kalır. Mega şehirden, Karadenizin ufak bir kasabası olan Amasra'da, Deniz Kuvvetleri Birliklerinin yaşadığı mahallede başına gelen her olayın ustalıkla altından kalkan Rojbin'in heyecan dolu aşk hayatı ise hepimizi büyüleyecek.. Küçük yaşta babalarını kaybeden bu iki kız kardeş zengin yaşamlarından bir ceza yüzüden vazgeçip rüyaları kıskandıracak bir mahalleye misafir olacaklar işte asıl hikaye tam da burada başlayacak!

23 yaşında bir genç kız ve 26 yaşında bir gencin sıradan bir tanışması ile başlar bu hikaye. Tanışmaları sıradan olsada aşkları hiç de sıradan değildi.Hikayeleri aşk masalına dönüşebilecek mi? Yoksa aşklarının engelini aşabilecekler mi? Sevdaları kuş misali kalplerinden acı bir şekilde mi çıkacak?Yoksa kalplerinde kelebekler mi uçacak? Sorularının cevabını bulmak için mutlaka okumalısınız.Aşk ve Acı ile yazılmış bir kitap.Okunması kesinlik kazanan bir kitap...

Bu bir Asker&Polis kurgusudur. Kavuşursan aşk olur demişler, Kavuşamazsan kara sevda. Bizimkisi aşktı, Sevda Karası oldu. Sevda'sı bende, Kara'sı onda kaldı.

Hafiften yaklaştı Yiğit. Bununla birlikte aynı anda geri gitti Dilruba. Yere bıraktığı bidona takılsa da Yiğit'e kalmadan toparladı kendini, azıcık utandı al al oldu yanağı. Öksürdü, soracağı sorudan emin olmayarak şöyle bir etrafta gezdirdi gözlerini Yiğit. Ağaca, kurda, kuşa, yerdeki tırtıla, köşede şip şip su içerek keyifle kendilerini izleyen kediye baktı. "Yavuklun var mı? Bi' sevdiğin?" Ani bir şok geldi geçti Dilruba'nın mavi gözlerinden. Köşedeki kedi bile şok olmuş gibi su içmeyi bıraktı. Bir tövbe çekti sessizce. 'Belli...' dedi kendi kendine. 'Bu az çapkın değil. Tipi de müsait az kız koşmuyordur bunun peşinden.' Bir elini beline koydu, eğilip bidonunu aldı eline. "Var!" dedi. Bilmem kaç bıçak saplandı Yiğit'in gönlüne. Ardından söylediği sözler bir bir söktü o bıçakları, yarasını sardı, üzerini bile öptü. "Kocam var benim, bebem de karnımda! Yanımda seni görürse vurur topuğundan alimallah! Hadi var git yoluna." Saçını savurur gibi başını salladı şöyle bir. İçinden 'Hıh!' demeyi de ihmal etmedi. Eli belinde ardını döndü, salına salına gitti tahta kapıya. Girmeden önce arkasını dönüp kontrol (!) etme amacıyla baktı sadece. Göz göze gelince çekemedi birazcık bakışlarını. Eli cebinde kendine bakıp gülümseyen adamda takılı kaldı gözleri. O hafifçe başını eğip selam verince kendine geldi. Omzunu silkti nazlı nazlı. Ayaklarındaki çamuru otlara silip girdi tahta kapıdan içeri. Ardında ise derince iç çeken Yiğit'i bıraktı şüphesiz. "Ah ulan!" dedi cebinden sigarasını çıkarırken. "Ah ulan Kızılca, yaktın beni!" Kızılca'sının onu yaktığı gibi o da sigarasını yaktı. Akşama kadar ayrılmadı oradan, belki camdan başını uzatır diye.

"Yalan söyledin bana." dedim elimin tersiyle gözümden akan yaşı silerek. Gözlerini kaçırdı, sert bir soluk aldı tüm havayı içine çekmek istercesine. Ona doğru yaklaşıp elimle sertçe göğsüne vurdum. "Söylesene! Ben vurdum desene!" Bir darbe daha indireceğim sırada bileğimi tuttu ve gözlerimin içine baktı. "Evet, ben vurdum." dedi kalbimi deşmek için çabalarken. Duygusuz sesi fısıltılı bir şekilde ulaştı kulaklarıma. Daha sonra bir adım yaklaştı. "Ama vurduğum şey senin kalbindi. Ben sana o silahı verdim, tetiği çekmek yerine benim seni yaralayışımı izledin." "Bunun suçlusu ben değildim..." diye mırıldandım çaresizce. Kafasını salladı. "Suçlu sadece bendim, bana güvenmekte en büyük hatayı yapan da sendin." Kapak Tasarımı: @merdumgirizbri