Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

Mizah#7 Aslı ile Ali'nin hikâyesi, kuymağa gevrek banmak gibiydi. 《《《《《《《》》》》》》》 İzmir'in boyozundan gevreğine, denizinden midyesine delicesine sevdalı olan, mahallesinin atanamayan deli dolu müzik öğretmeni Aslı MENEMEN. Trabzonun kuymağından karalahana sarmasına, horonundan mis gibi demli çayına delicesine sevdalı, ailesinin tek oğlu, tam bir Karadeniz uşağı olan, matematik öğretmeni Ali YAYLACI. İkisi de yamurlu bir İzmir sabahında, iş başvurusu yaptıkları özel İzmir'im Kolejinin bahçesinde, hiç de hoş olmayacak şekilde karşılaştı. Aslı Ali'ye, Panda yavrusu, Ali Aslı'ya, İzmir cadısı dedi. İki inatçı keçi masalındaki keçilerden bile daha inatçı olan bu iki zıt karakter'in sessiz savaşı nasıl sonuçlanacak dersiniz? Aslı, Ali'nin herkesten sakladığı yarasını bir şekilde öğrenebilecek mi? Ali, Bela makinesi ve deli dolu Aslı ile nasıl baş edecek? Peki ya bu soğuk savaşa aileler ve okuldaki herkes de dahil olursa? Bu hikâyenin sonunda her an herşey olabilir. İlk yayınlanma tarihi: 09.01.2017

"Bırak artık!" diye bağırdım. Canım burnumdaydı, korkudan gözlerimi kocaman açmıştım. O derin yeşil gözleri beni her saniye daha da öldürüyordu, nefes nefese kalmıştım. "Bırakınca gideceksin! Beni bırakacaksın!" "Olması gereken de bu, bu ben değilim! Olmak da istemiyorum" dedi fısıltıyla. Bana vereceği şeyler umrum da değildi. Ben yalnızca onun aşkını istemiştim, nefretini değil! Kolumu aniden bıraktı ve hırlar gibi bana döndü. "Beni suçluyorsun değil mi? Bütün olanlar benim suçum!" "Senin değil" gözlerimden akan yaşlar onu da üzmüş olmalı ki aniden yumuşadı ve bana uzanmaya çalıştı. Tek elimi kaldırdım ve mırıldandım. "Benim suçum, hayatıma seni almamalıydım. Ben ailemi kaybettim Chis! Babam beni istemiyor! Kerem bile yüzüme bakmıyor! Canımdan çok sevdiklerim beni tanımıyor, istemiyor! Seni seçmemeliydim.." Dudaklarımdan öfkeyle firar eden sözler canını yakmıştı bana inanmayan gözlerle baktı. Yerde duran yağmurluğumu aldım ve ona hiçbir zaman söylememem gereken şeyi söyledim. "Ben evleniyorum.." ---- Dikkat! Bu hikaye Eyvah Benim Sevgilim Bir Mafya da yer alan Chistian Atos ve Hilal'in evlenmeden önce ki hayatlarını konu almıştır! Hikaye EBSBM önceleri anlattığı için ilk bunu da okuyabilirsiniz!!

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Ateş'in eli Eda'nın omzundan aşağı bel oyuntusuna kaydı. Eda'nın içi titremişti. Adamın çekiciliği karşısında kendine hakim olamıyordu. Hem kendini ona tamamen bırakmak istiyor, hem de adamın sahip olduğu gücü ve erkeksiliği onu ürkütüyordu. Tüm vücudu alev alev yanıyordu. Ateşin dudakları ise Edanın dudaklarını kavramıştı. Genç kız dudakları birbirine değince iç çekti. Bu hareket Ateşi daha da çıldırttı. Sağ eliyle kızın dik ve dolgun göğsünü okşarken, dudakları ile bu mükemmel lezzetin tadına bakmaya devam ediyordu. Eda kendini anın akışına bırakarak, adama diliyle oyunlar oynamaya başlamıştı. Bu kadar iyi öpüştüğü kendi bile bilmiyordu. Diliyle yaptığı bu küçük oyunlar Ateş'i adeta deliye çevirmişti. Kızın dudaklarını inanılmaz bir şiddetle emiyordu. Onun üzerinde bu kadar büyük bir etkisi olduğunu ancak şimdi farkına varmıştı. Erkekliği, pantolonunu zorlamaya başladığında Ateş, Eda'yı kaldırıp tezgahın üzerine oturttu. Kızın bacakları Ateş'in bacakları etrafına sıkıca sarılmıştı. Eda'nın üzerindeki pembe bluzun askısını aşağı indirdi. Üzerinde sütyen olmadığı için, dolgun göğüsleri tamamen ortaya çıkmıştı. Boynundan öpmeye başlarak yavaş yavaş göğüs ucuna kadar geldi. Sol göğüs ucunu ağzına alıp emerken, sağ eli ile de diğer göğsünün ucunu baş parmağı ve işaret parmağı ile okşayıp çeviriyordu. Eda zevkten inlemeye başlamıştı. Onun bu halini görmek Ateş'in gururunu okşamıştı. Devamı için lütfen hikayeme ortak olun :) #1 kalp ✅ #1 sürükleyici ✅ #1 müstehcen ✅ #1 karizma ✅ #2 sevgililik ✅ #1 mimari ✅ #1 genç ✅ #5 romantik ✅

Onu ilk gördüğümde oniki yaşımdaydım. O an onun esiri olmuştum. Hayatımda gördüğüm en etkileyici şeydi. O ise beni hiç görmedi. Ben sadece en yakın arkadaşının küçük kız kardeşiydim. Ben onun için görünmezdim... Onaltı yaşında yaptığım birşey birden beni görmesini sağladı. Onyedi yaşımda sırlarımı sakladı. O zamana kadar hiç konuşmadık. Tek bir kelime bile. Ta ki o güne kadar, birkaç sene sonra her şeyin değiştiği ve hastalıklı bir oyuna dönüştüğü o güne kadar... Ruhumu kanatıp parça parça elime verdiği güne kadar...

- Cihan ağa artık senin efendindir. Bileğinden tutup Cihan'ın önüne fırlattı. Düşecek gibiydi. Bir an sendeledi. Cihan sinirle önünde olanları izliyordu. Neydi önüne atıkları? Bir an içinden saydırdı. Sinirle söylendi. -Başka kız mı yok bu konakta? Hikmet ağa, -Budur. Berdelin hakkı budur. Ol hakkına razı Cihan ağa fazla uzatmadan kızı al git. Cihan'ın öfkesi gözlerinden taşacak gibiydi. Koskoca Cihan holdingin sahibi Cihan Ateşhan'ın önüne atılan ucube. -Ne yapayım ben bu ucubeyi? -Ne yaparsan yap. Sinirle başını salladı. Sanki yer yerinden oynayacaktı. Aydan korku ile ağlamaya başladı. -Abiciğim bi dinle istersen? Kolunu ittirdi. İyice sesini yükseltti. - Aydannnnnn.....Senin gibi kardeşim yok artık Cihan, sinirle önünde yaprak gibi titreyen ucubeye baktı. Önündeki kız i ellerini önüne bağlamış başı yerde sessizce bekliyordu. -Başka kız yok mu dedim Hikmet Ağa? -Yok, ağalarla verilen karar budur. Sende kabul ettin. Berdelin hakkı budur. Cihan yerinde duramıyordu. Bir an düşündü. Yanındaki ucubeye iğrenerek baktı. Aslında belli bir süre yanımda kalkan olarak kullanabilirim. Sinirle bakarken bakışları adeta kızı ayaklar altında çiğnemek ister gibiydi. -Yürü... Yürü bakalım ucube. Sessizce araca doğru yürürken düşünemiyordu. Tek istediği okuluna devam etmekti. Tek isteği tek yaşama gayesiydi. Birde kız arkadaşları ile çaldıkları küçük orkestraları vardı... Tüm yaşamı okulda kız kıza yaptıkları etkinliklerdi. Aracın arka kapısın açıp içeri sessizce girdi. Cihan sinirle aracın kapısını açıp şoför koltuğuna oturdu. Cihan dikiz aynasını ayarladı. Hızla aracı çalıştırdı. Bir süre sessizce yol aldılar. Genç kız hala başı yerde sessizce durmaktaydı. Ağlamıyor neredeyse nefes dahi alamıyordu. Sertçe sordu. -Adın? Sesi duyulur duyulmazdı. -Mercan

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Romantizm #1 Hiçbir hasta inancını kaybetmiş bir insan kadar umutsuz vaka değildir. Umudumu ve sahip olduğum tüm inancımı kaybetmiş ve son olarak da kendimi de kaybetmemle bitiş noktasına ulaşmıştım. Her şeyin bittiğine, hayatın acımasızlığına karşın kesin mağlubiyetimi aldığıma kendimi artık tamamen inandırmıştım ki, hiç beklemediğim bir anda gelen birkaç kelimelik bir soru tüm hayatımı sil baştan yapmaya yetmişti. " Çocuğumun Annesi Olur musun? " Ansızın gelen bir soru bir insanın hayatını en fazla ne kadar değiştirebilirdi? Burcu BATUR Tüm Hakları Saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek hikayedir. Noter tasdikli olup, çalınması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."