Karadeniz'den Mardin'e uzayan bir bedel hikayesi... Asiye 18 ve Ateş ağa 30 yaşında. Bir kadere ortak olmuşlardı. Birinin azığı huzurken, diğeri ancak öfkeyle doyardi. Biri sona koşarken,biri hayata yeni başlayacaktı oysaki... Ahh kızıl kafa ahh! O dik başını bile sevdirdin bana. Bu nasil mümkün olurdu acaba?

Yıllardır sevdiği kızın peşinde koşan Boran, korkuları yüzünden sevdiğini itiraf edemediği adamdan kaçan Reyhan. Peki onları bir araya getirecek büyük bir sebep ortaya çıkarsa? Bu sefer Reyhan kaçabilecek miydi? - ❣️Töre Serisi 1 ve 2 birbirinden bağımsızdır. Yani hangisini istiyorsanız önce ondan başlayabilirsiniz.❣️ Kapak yapımı : LegendsOfDesign

"bak ben seni istemiyorum nolursun vazgeç benden"dedi ağlamaktan gözleri şişmiş olan kız. "ben kaç senedir bu anı bekliyorum masalım nolursun beni sevmeye çalış benden sana zarar gelmez güzelim insan hiç sevdiğine kıyarmı?"dedi kızın gözlerine yalvarır gibi bakan adam. Masal ve Karan aşkını okumaya varmısınız?

Not : Kitapta +18 içerik olacaktır . Rahatsız olan okumasın lütfen .. Anne ve babamın boşanması üzerine hayatım mahvoldu . Babamın şehirden taşınması ile birlikte kolejden alınıp mahalle lisesine yazdırıldım. Ve işte .... Yeni lisemde; - Ayaz'ı gördüm... Bir gülüşü vardı ki ömre bedel .Aşık olmak istemediğim karanlık gibi adama aşık oldum . Ama her zaman mutluluğumu engelleyecek bir şey oluyordu.Bela peşimi bırakmıyordu. Acaba mutlu olabilecek miydim ? İstediğim hayatı yaşayabilecek miydim ?

-Yeter artık Deniz! Kendine gel! -Ben kendimdeyim, zaten. Elleri saçlarını karıştırdı. İlerideki cam şişeye bir tekme attı. - Gerçekten, ne yapıyorsun Deniz? - Oturuyorum? Beni oturduğum yerden kaldırdı ve kolumdan sıkıca tuttu. - Gözlerime bak. Sen böyle değildin. Sana ne oldu? -Ne bekliyordun Arslan? Koşup boynuna sarılmamı mı? Yoksa durmadan ismini sayıklayıp ağlamamı mı? - Seni tanıyamıyorum, artık. Gözlerimin içine bakıyordu. Sıkıca tuttuğu kolumu ondan kurtardım ve kahverengi gözlerine alayla baktım. - Her şey değişti,Arslan. Artık ağlamıyorum. Onu orada bırakarak arkama dahi bakmadan, uzaklaştım. Ve bu yaptığımdan bir an olsun pişmanlık duymadım. ☆Kapak Tasarım : Elçin Yolcu (@kolpaciyazar )

Yüzüme sıçrayan cam parçalarının açtığı kesiklerden,kanlar akıyordu. Artık buna daha fazla katlanamazdım. Hızla evden çıktım ve o beni durdurmaya dahi çalışmadı. Dışarı çıktığımda gecenin karanlığı etrafımı sardı. Yağmur hızlanıyordu ve benim gidecek hiçbir yerim yoktu. Gözyaşlarım,yağmur ve kana karışırken yolun kenarında yürümeye devam ettim.Ne yapacağımı bilmeden sadece yürüyordum... Issız yol,karşıdan gelen bir arabanın farları ile aydınlandı. Bana yaklaşınca durdu. İçinden o çıktı. Bana doğru geldi ve elini yüzümde gezdirdi. - Bunu sana kim yaptı? Adeta kükrüyordu. Cevap veremedim. Sadece ağlamaya devam ettim. Söyleyemezdim. - Her kimse onun beynini uçuracağım! Bunları söyledikten sonra beklemediğim bir şey yaptı;bana kemiklerimi kırarcasına sarıldı. ☆Kapak Tasarım: Elçin Yolcu (@kolpaciyazar)

[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım. Çok az kalmıştı. Artık karşısına çıkmam gerekiyordu ve zamanı gelmişti. Bunun bilinciyle istemsizce kendi kendime mırıldanmama engel olamamıştım. "Çok yakında bebeğim...çok yakında!" ➰ Salona kısa bir göz gezdirirken birden kahkaha atmasıyla kaşlarımı çattım. Karşısındaki televizyona dikkatli dikkatli bakıyor, arada da kahkahalarla gülüyordu. Korkmaya başlıyordum. Bana televizyonu işaret ederek "Görüyor musun Perri? Kadın kayak yaparken düştü ve kocası da onu kurtarmaya çalışırken kara bulandı. Bu televizyonda bu kadar komik şeyler olduğunu tahmin etmiyordum," dedi. Tamam, bu sefer gerçekten korkmalıydım. Sorun şu ki; televizyon açık değildi ve burada ikimizden başka hiçbir kimse yoktu.

Dahiler de aşık olabilir... Başlama tarihi: 28/08/23 Bu kurgu tamamen bana ve hayal gücüme aittir. Kopyalanması halinde yasal işlem başlatılacaktır.

Bir tokat daha... bir tokat daha... Artık biliyordum. Neden olduğunu biliyordum. Saçlarıma asıldı. "Kokun bile aynı lan" onun da canı yanıyordu. Yere düştüm. Kalkamadım. Tekmeledi. Karnımda tıpkı bıçak saplanıyormuşcasına bir ağrı.. Çok canımı yakıyordu. "Lü-lütfen b-baba," daha fazla dayanamazdım. "Lütfen." "Sesin aynı onun ki gibi." Gözlerim kapanıyordu. Hissizleşiyordum. Ölmüyordum değil mi? Ölemezdim daha yaşayacak güzel günlerim ve kazanacak zaferlerim vardı. Yine ölemeyecektim. Sırtımı ve bacaklarımı kemer darbeleri sardı. Biliyordum ama artık uyuşmuştum hissetmiyordum. "B-baba dur lütfen." Durmadı. Bağırışlarıma sesini çıkarmadı. Karanlık beni çağırırken bu acıyla kendimi bıraktım... "Beni affet kızım." *** "Peri kızı ölürse masal biter.." #1 Dayak #1 Anne #1 Kahraman #1 Tümör #1 Baba #1 Kanser #1 Mutsuzluk #1 İmkansız #1 güç #1 evlilik *** Kavga ve şiddet içeriklidir. {+18} © Tüm hakları saklıdır.