Jimin i Jeongguk nie przepadają za sobą. Pech chcę, że przez zbyt wiele okoliczności muszą spędzać czas w swoim towarzystwie. Szkoła, praca, a nawet wspólny przyjaciel - Hoseok. Jimin to porządny uczeń liceum, dobrze się uczy i w wolnej chwili lubi spędzać czas w kręgu osób, które lubi. Pomimo niewinnej osoby, potrafi odgryźć się nie jednej osobie. Natomiast Jeongguk to przeciwieństwo Parka. Wolne chwilę woli spędzać wśród przyjaciół przy dobrym drinku i zdecydowanie woli przelotne romanse. Te z pozoru dwa różne charaktery mają cechy wspólne, a przeciwieństwa sprawią, że mężczyźni będą spędzali ze sobą więcej czasu, niż by chcieli. - Czy nie uważasz, że nawet wszechświat nie chce byś to zrobił? - miał na myśli wiatr, który gwałtownie uderzał w ich osoby, przez co Park czasami zachwiał sie do tyłu w stronę chłopaka. - A ty? - odwrócił się w jego stronę. - Czy też tego chcesz? - Pragnę byś został przy życiu. Pragnę byś został przy mnie. - powiedział robiąc mały krok w jego stronę. Jednak Park nie dał się zwodzić. Doskonale zdawał sobie sprawę, że jeśli teraz nie skoczy, to już zapewne nigdy tego nie zrobi. Dlatego po namyśle ponownie odwrócił się w stronę przepaści i zrobił powoli mały krok w stronę śmierci. Tak mało brakowało, by spadł. Wystarczyło się zachwiać lub zrobić jeszcze jeden, malutki krok. Uwaga: mogą występować przekleństwa i wulgaryzmy. System szkolny jest taki jak w Polsce. #1 kookmin 31.12.22

Park Jimin- to przewodniczący szkoły. Przystojny, oraz mądry. Lubiany przez każdego. Uwielbia pomagać ludziom, ale każdy ma tą drugą stronę. Nie lubi, gdy ktoś mu podskakuje. Jeon Jungkook- syn generała [ale nikt o tym nie wie], zastępca przewodniczącego szkoły. Mimo iż jest popularny, nie przejmuje się innymi. Woli samotnie spędzać czas. Nie za bardzo lubi angażować się w sprawy szkoły, lecz wybrano go bez jego wiedzy. Start: 07.05.22

Bycie skromnym dilerem też może być ciekawe... Zwłaszcza, kiedy na twojej drodze pojawi się przeciwnik nie do ominięcia.

Jeden jest spokojnym nauczycielem bez znajomych za to z pyskującym synem w wieku buntu. Drugi z wieku buntu nigdy nie wyrósł, lecz pomimo wąskiego grona znajomych samotność to jego drugie imię. Czy dwójka ludzi odczuwająca pustkę i z pozoru będąca swoimi przeciwieństwami ma szanse na szczęśliwy związek? nawet jeśli to przeszłość obu żadnemu nie chce opuścić. Czy szef jednego z gangu ma szanse na chwilę szczęścia u boku samotnego ojca?