Część czwarta z serii Noruk *** Północ za nami. Rzeka strzeże jej bram, uciszając ją swym ostatecznym szumem i chłodem. Południe przed nami. Echa dawnych spraw rozbrzmiewają tym głośniej, im gorętsze są serca i cichsze modlitwy. *** Alois Kershaw umarł. Został tylko Alois. Kiedy przyjaciółka Dormhalla ucieka brutalnej napaści, a ten postanawia wcielić w życie swój plan brutalnej zemsty, młodzieniec musi szybko się zaadaptować. Sfinks nie porzuca go jednak na pastwę losu. Niepowiedziane, czy tak nie byłoby lepiej. Alois musi przetrwać szkolenie na strażnika porządku w ezdeńskim mieście, ale też swoich "kolegów z drużyny". Potem... Wypadałoby dowiedzieć się, czy Scoavolciowie to awanturują się zawsze o wszystko czy tylko o jedno i to samo, co zawsze.

Trzecia część z serii Noruk *** Południe po jednej stronie Rzeki. Północ po drugiej. To, co łączy ludzi, to granica, na którą spoglądają, gdy szukają winnych swoich nieszczęść. Bo przecież wszystko to wina zmiennych... Prawda, Republiko? *** Ambicje i dawne nadzieje Aloisa Kershawa zeszły na dalszy plan. Jego jedynym pragnieniem stał się święty spokój zarówno dla siebie, jak i rodziny Puccich. Szczególnie dla siebie, kiedy okazuje się, że zaproszenie go na bal Maxwella oraz popełnione wtedy morderstwo nie było niefortunnym zbiegiem okoliczności. Komendant i jego dyktatorskie motywacje wychodzą na jaw. Nie przebiera w środkach, znajomościach czy w podstępach. Jednak nie tylko on robi wszystko, aby dostać to, czego chce z całego, czarnego serca. Alois znowu staje do walki. Nierównej, jeśli brać pod uwagę potęgę wpływów, funduszy swojego przeciwnika albo tajemniczą chorobę, która zaczyna go dręczyć. Nie ma jednak wyjścia - bezczynność byłaby większym złem. Musi dociec prawdy albo on i jego najbliżsi zapłacą najwyższą cenę. Czas goni. Trzeba działać - tu nie ma miejsca na błędy. Ryzyko musi zostać podjęte. Zaufanie wystawione na próbę. Cnoty przeciwstawione występkom. Słodkie kłamstwa gorzkiej rzeczywistości. Jak jednak Alois odnajdzie się w realiach zażartej walki o prawdę? Czy obroni swoje dobre imię i wyjdzie zwycięsko spod ognia oskarżeń? Czy też odpowie za śmierć sędziego Maxwella? A może przedtem wyniszczy go zwierzęca choroba, nie mniej tajemnicza niż zbrodnia czy Luigi? Pytań wciąż przybywa... A wystarczyłoby tylko je zadać odpowiedniej osobie... Tylko komu, gdy wszyscy noszą maski?

Część druga serii "Noruk" *** Południe po jednej stronie Rzeki. Północ po drugiej. To, co łączy ludzi, to granica, na którą spoglądają, gdy szukają winnych swoich nieszczęść. Bo przecież wszystko to wina zmiennych... Prawda, Republiko? *** Alois Kershaw wrócił do ojczyzny. Nie jest już tym samym człowiekiem, co kiedyś. Teraźniejszość stawia go przed konsekwencjami wielomiesięcznej nieobecności. Alois ma wiele zaległości do nadrobienia. W Republice może i nastąpił pokój... Ale inaczej go sobie wyobrażał. Ludzi nadal prześladuje strach. Władze lokalne zaś obwieszczają swoje panowanie kolejnymi rozporządzeniami, restrykcjami, ustawami dla mieszkańców. Przyszłość zapowiada się jednak obiecująco. W końcu tylko w jej gestii pozostaje, czy stare rany się zaleczą albo na niektóre pytania odnajdą odpowiedzi. Może nie tylko w jej gestii... Może wystarczy mieć tylko odpowiednie znajomości? Co do tego ma jednak ekscentryczny mechanik? A co nowy komendant Kariorum? Alois zacznie żyć za dwóch, jak obiecał? Czy odnajdzie się w nowym porządku i ruszy wreszcie do przodu? Albo może będzie musiał zrobić krok w tył? Przygoda wybiera sobie ludzi wedle własnego uznania, tak jak i sama traci nimi zainteresowanie. Alois z jednej uszedł z życiem. Tylko... Czy rzeczywiście jego przygoda się skończyła?

Północ i Południe. Ludzie i zmienni. Wojna jest jedynym, co łączy te krainy, nacje, kultury... WSZYSTKO. Na Północy jednak nie wszystko toczy się wokół walki z istotami niemal nieśmiertelnymi. Zwłaszcza, gdy zawarto kruchy pokój. Chwała Republice! *** Alois Kershaw. Wiedzie życie pozbawione słodyczy, ale przynajmniej żyje. Nie stoi w cieniu brata, który udał się na front i przepadł bez wieści. To było jednak dwa lata wcześniej. Wyjeżdża na urlop, gdy wojenny dym opadł, zostawiając jedynie podnieść się i wrócić do normalności. To byłoby proste dla człowieka. Tak też wojna przypomina mu o jego miejscu w łańcuchu pokarmowym świata rękoma zmiennych... Istot pradawnych, długowiecznych, o niesłychanie wysokim mniemaniu, którym usprawiedliwiają swoje kampanie na cywilizacje śmiertelników. Literat o słabym zdrowiu w służbie rasy prześladującej ludzkość od niepamiętnych czasów? Przeprawa przez niepoznane krainy Południa? Granie na nosie tamtejszego władygi i to na rzecz jego przybranego syna- Numy? Alois się do tego nie nadaje. Absolutnie. Ale musi dać sobie radę. Nie ma innego wyjścia *** Praca bierze udział w "Gwiazda wśród Szamba" Okładka wspaniałym dziełem K.Gander a'ka @Gonsiek