~Zazdrość mnie zniszczyła wypalając w sercu jego inicjały.~

Obiekt sto sześćdziesiąt to ja. Brałem udział w programie o kryptonimie ,,Andetta", którego celem było stworzenie żywej broni. Poddawali nas seriom badań - chcieli nas odrzeć z uczuć i sprawić, żebyśmy ślepo wykonywali każdy rozkaz. Ale coś poszło nie tak. Zamiast odciąć nas od emocji, sprawili, że odczuwamy je dwa razy mocniej, a nasze zdolności motoryczne wzrosły o sto procent. Chociaż osiągnęli cel odwrotny do zamierzonego, nadal uważali, że mogą z nas zrobić chodzącą broń. Gdy zaczęli nas przygotowywać do pierwszej misji, większość z nas nie chciała wziąć w niej udziału. Perspektywa zabicia ludzi napawała nas strachem. Zmusili nas do wykonania zadania. Łącznie zabiłem sto jedenaście osób. Gdy przyszło mi pozbawić życia sto dwunastą osobę, która okazała się być małą dziewczynką o wielkich zielonych oczach, zacząłem wątpić w to co robię. Zorganizowaliśmy bunt. Wszyscy, którzy przeżyli, ukryli się na różnych kontynentach, w różnych krajach, w różnych miastach i ukrywamy się do dzisiaj. Ludzie, którzy stworzyli program ,,Andetta", po naszym buncie otworzyli nowy projekt o nazwie ,,Salmara" i tym razem udało im się - odebrali ludziom emocje oraz wolną wole i zrobili z nich puste skorupy pozbawione skrupułów. Stworzyli armię, która miała zapewnić pokój i bezpieczeństwo. Prawda była inna - z pomocą swojego wojska chcieli przejąć władzę nad światem. I udało im się. Ale ja nie zamierzam siedzieć bezczynnie i patrzeć jak wszystko co znam, znika. Nie spocznę dopóki nie przywrócę światu jego poprzedniego stanu. Nie spocznę dopóki Lionel Terrency nie zginie. Nie spocznę dopóki nie dokonam zemsty. Okładka: -FirstLostGirl- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE #10 w Science-fiction 15.02.17r. #10 w Science-fiction 05.06.17r. #8 w Science-fiction 11.06.17r. #5 w Science-fiction 17.06.17r. #9 w Science-fiction 24.08.17r. #8 w Science-fiction 22.10.17r. #2

DRUGA CZĘŚCI KSIĄŻKI "ANDETTA". ZNAJOMOŚĆ PIERWSZEJ CZĘŚCI WYMAGANA!!! (Jeśli nie czytałeś/aś pierwszej części, poniżej mogą znajdować się spoilery. Czytasz na własną odpowiedzialność.) Minął miesiąc, odkąd zginął Lionel Terrency. Miesiąc, odkąd ludzie zostali wyzwoleni spod władzy Serum. Miesiąc, odkąd zaczęła się nowa era. Trzeba odnowić budynki miasta, przygotować patrole, obmyślić plan racjonowania jedzenia i wybrać nowego przywódcę. Jay ma szczerą nadzieję, że to nie on będzie musiał sprawować tę funkcję. Wolałby wykonywać rozkazy - jak za dawnych czasów... Wszystko zmierza ku lepszemu, a małe społeczeństwo powoli staje na nogach po tragicznych wydarzeniach. Ludzie przestali się bać, dzieci się uśmiechają, a broń i krew odeszły w zapomnienie. Jednak pewnego dnia spokój w mieście zostanie zakłócony przez intruza o ciemnozielonych włosach i czarnych oczach. Kim jest? Nie wiadomo. Skąd przybył? Nie wiadomo. Czy ma dobre intencje? Nie wiadomo. Jedno jest pewne - życie Jaya już nigdy nie będzie takie samo, gdy pozna tajemnice przybysza, a jego pragnienie normalności przeistoczy się w złudną nadzieję. Jak powszechnie wiadomo, wszystko ma swoją cenę. Więc pytanie brzmi: jak wysoką cenę przyjdzie mu zapłacić za wiedzę, której nie powinien posiadać? WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE #10 w Science-fiction 12.11.17r.

(...) To zawsze była nasza historia , nawet gdy rozdzieliło nas okrutne życie. Elenę i Sean'a od dziecka łączyło coś więcej. Gdy chłopak pierwszy raz zniszczył samochód jej rodziców, ona przyjęła całą winę na siebie, a przy okazji odkryła swój największy grzech. Czas mijał, a oni dorastali w swoim ulubionym towarzystwie. Jednak nigdy do końca nie mogli nawet się spotkać. Przyszłość Eleny była już przesądzona. Musiała zadowolić swoją matkę, która podążała za karierą aktorki. Wyjechała i zostawiła w swoim ukochanym mieście swoją pierwszą prawdziwą miłość, a zarazem najlepszego przyjaciela, który jako jedyny ją rozumiał. Los sprawił, że wróciła, lecz już nic nie było takie same. Bo znowu ocaliła z tarapatów chłopaka, który zniszczył samochód okrutnego sąsiada w ten sam sposób, jak wiele lat temu jej Sin. Dziewczyna myślała, że ktoś sobie z niej kpi i nie bierze jej na poważnie. Lecz to ona nie wzięła pod uwagi faktu, że to była ich historia, którą przecież musieli zacząć, by ostatecznie skończyć...

Kiedy przyjaciele oznajmiają Lauren, że pierwszą część wakacji będzie zmuszona spędzić bez nich, dziewczyna jest załamana. Jako jedyna z całej paczki zostaje w domu z powodu remontu, pewna, że właśnie nadszedł najnudniejszy miesiąc jej życia. Jednak co się stanie, kiedy zupełnie niespodziewanie w życie nastolatki wkroczy zadziorny i tajemniczy Caden, na którego obecność będzie skazana przez połowę lata? Co prawda przez swoje dziwaczne poczucie humoru i nietuzinkowe podejście do wszystkiego chłopak doprowadza ją do białej gorączki praktycznie każdą wymianą zdań, ale podobno przeciwieństwa się przyciągają... ✨ Pierwsze miejsce w konkursie literackim "Splątane Nici" (zima 2017/2018) #302 - 18.12.2017 #263 - 19.12.2017 #168 - 24.12.2017 #130 - 01.01.2018 #88 - 13.01.2018 Pierwsza setka, dziękuję ♥♥♥ #69 - 18.02.2018 #53 - 10.03.2018 #49 - 13.03.2018 Pierwsza pięćdziesiątka! Yey ♥ #26 - 17.03.2018 #18 - 22.04. 2018 #11 - 23.04.2018

~ Opadam na dno, nie wiedząc, że w tym przypadku, upadek może okazać się śmiertelny ~

Sara to dziewczyna, która za tydzień zaczyna pierwszą klasę liceum. Jest zagubioną introwertyczką, dziwne przemyślenia są na porządku dziennym. Wszystko od początku jest skomplikowane, jednak dzięki swojej przyjaciółce kiedyś z podstawówki teraz z równoległej klasy poznaje ona kilka interesujących osób, w tym jedną dziewczynę, która wywołuje w niej inne uczucia niż do tej pory czuła... Zanim zaczniesz czytać, chciałabym zaznaczyć, że to moja pierwsza kiedykolwiek napisana książka więc proszę o wyrozumiałość. 🙏

Michael White właśnie zmierza w moją stronę i wydaje się być wkurwiony. Całkiem mnie to bawi. Podchodzi bardzo blisko, staje naprzeciw mnie i patrzy mi prosto w oczy. Poprawia taktownie brązowe włosy i mówi: porozmawiamy. Bierze mnie za rękę i ciągnie za róg budynku. Nie stawiam oporu. Nie dam mu takiej satysfakcji. Od razu za rogiem dociska mnie do ściany i szepcze do ucha: pojebało cię dziewczynko? Obstawiam, że zależało mu na tym, żeby brzmieć groźnie. Nie jestem chyba jednak typem osoby, którą łatwo wystraszyć. Spoglądam mu w oczy i mówię: - Dokładnie. - uśmiechając się przy tym sarkastycznie. Brązowe oczy chłopaka stają się nagle praktycznie czarne. Kładzie rękę na mojej tali, przyciąga jeszcze bliżej siebie, nachyla się do mojego ucha i szepcze: Jeszcze się przekonasz kim jestem.

Notatki z dziennika Nathaniela Gabriela Sheya opowiadające o tym, jak czuł się z Victorią Clark. © Pizgacz 2022-2025

Nikt nie mówił, że dorosłość będzie prosta, ale rzeczywistość potrafi uderzyć w twarz bardziej niż ktokolwiek się spodziewał. Szczególnie, jeśli jesteś niezdarną panikarą z nosem w książkach. Emily miała ułożone życie: opiekuńczego chłopaka, wynajęte mieszkanie i egzaminy na studiach aż pewna wiadomość zniszczyła wszystko. Oparcie znalazła w przyjaciółce, energicznej i optymistycznej, lecz także dość lekkomyślnej, która w jej imieniu wysłała kolejną wiadomość... wiadomość, która odmieniła życie Emily na zawsze. Emili może albo spełnić swoje najskrytsze marzenie albo (jak to ona) wpakować się w pętlę niekończących się kłopotów. Czy podniesie się po otrzymanym ciosie, gdy wciąż będą padać kolejne? Jak poradzi sobie na ścieżce, na której czekają na nią rzeczy, o których nie ma pojęcia oraz ludzie, którzy mogą okazać się jej wrogami lub przyjaciółmi... a może nawet czymś więcej? Fragemnt: "Moja mama mawiała, że każda kobieta musi mieć co najmniej dwie pary butów: królewskie i seksowne, w których rusza podbijać świat oraz wygodne i niezniszczalne, w których może spierdolić z każdych kłopotów. Mama miała rację, tyle że ja dokonałam złego wyboru. Po raz kolejny. Miałam podbijać świat, a skończyłam z seksapilem na poziomie spleśniałej kanapki wyjętej z plecaka po dwóch tygodniach. Gdybym chociaż miała swoje buty do spierdalania... znoszone trampki o postrzępionych sznurowadłach. Prawie niezniszczalne i wygodne jak kapcie... może lepiej zniosłabym kolejny cios? "