Aşkta yaş önemli mi yoksa aşk içinden geldiği gibi yaşanmalı mı ? Duyguların seline kapılmış sevda sadece kalbin gizli odalarında kalamayacak kadar esirliğe düşman olup her türlü koşulda zincirlerinden kurtulacak ve kaderin sürüklediği yerler doğru yelken açacaktı. Zor olan aşk mı ? Yoksa aşkı zorlaştıran zor oldukça daha gizemli daha şehvetli ve tutkulu yapan o çıkmazları mı...İpleri çoktan koptu ve sevgilinin koynunda can çekişirken yoldan çıkıp o bilinmeze gitti.

Deli dolu , daha yeni 18 yaşına giren bir genç kız... Maceradan maceraya , aksiyondan aksiyona koşar... Okuduğu kitaplardaki şeyleri bir bir yaşamaya başlar... Mitoloji okumayı seven Ece Mira, mitolojik karakterlerle karşılaşırsa ne gibi tepkiler verir ?

2000 yılların başıydı.O zamanki Türkiye'nin 70 milyon insanından biriydiler fakat kader bu benzemezleri neden bir araya getirdi? Renkli hayatlara bir yenisini imza atmak istedi? Yoksa Renkli hayatları soldurmak için mi? Bunun cevabı siz okurlarda olacak Siz okurlardan ricam bu yaşananları tamamen kafanızda bir film çevirerek okumanız!!! Size inanılmaz tad vereceğinden şüpheniz olmasın.

Evet, farkındayım. Küçüklüğümden beri hep diğerlerinden farklı olduğumu biliyordum. Ailem de her ne kadar farklı olmadığımı söylesede onlara inanmıyordum. Onlarda farklı olduğumu biliyorlardı. Ama hiçbir zaman hakkımdaki gerçeği söylemediler. Gerçi artık onlara nedenini soramam. Çünkü şu an burada değiller. Nerede miler? Şu anda onlar karşımda duran siyah tabutların içinde, başlarına gelen insanlara rağmen derin bir uykudalar. Keşke onlara tekrar ve tekrar onları ne kadar sevdiğimi söyleseydim. Ama hayatta bazı şeylerin geri dönüşü yok. Tıpkı ölümünde olmadığı gibi. Ama şu an daha iyi bir yerdeler. Korkunun olmadığı, iyiliğin hüküm sürdüğü cennetteler. - Aquamarine Jackson," "İsmimi nerden biliyorsunuz?" "Çantanın yokluğunu anlamadığını sanıyorum. Haksız mıyım?" Gözlerim direk olarak ceketinin asılı olduğu askılığa kaydı. Çantam orada asılıydı. "Bir bayanın çantasını izinsiz karıştırmak suçtur bayım!" Diyerek bağırdım. "Kimsin sen?" Şaka mı bu! "Ne demek kimim ben? Bu sorunun cevabını bildiğinizi düşünüyorum." Ellerini masanın üzerine indirdi. "Benim hatam, daha açık konuşmalıydım. Demek istediğim şu ki, senin gücün ne?" Ne? İyi de benim gücümün olduğundan sadece anne ve babamın haberi vardı. Peki bunlar nası güçlerimin olduğunu biliyor?

Yıllardır içimde tuttuğum sevdam artık ağır geliyordu bana... ♪♪♪ Mahallenin en çılgın, en eğlenceli kızının içinde fırtınalar kopuyordu kimse farketmeden... ----- Bilinmeyen Numara: Polisi aradım Bilinmeyen Numara: Birazdan kapında olurlar Asaf: Ne? Asaf: Ne diyorsun kardeşim gece gece? Bilinmeyen Numara: Hırsızslık yaptın o yüzden bende çağırdım Asaf: Allah Allah. Asaf: Neyi çalmışım ben acaba? Bilinmeyen Numara: Kalbimi Görüldü (23:47) ----- Eğlencesine yazılmış kurgudur, mantık aramayınn <3 ----- @dolunaygeceyle❤️ @yanlizmucize❤️ kapak tasarimi için teşekkürler

17 yıl boyunca yetimhanede kalan bir kız, bir gün şans eseri abisiyle karşılaşırsa ne olur? Neredeyse bir kızı ezecek olan biri, o kişinin yıllar önce öldüğünü düşündüğü kardeşi olduğunu öğrenirse ne olur? 17 yıl evlat acısı çeken bir aile, acılarının son bulduğunu öğrendiği zaman neler olur? ▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎ Karşımda oturan kişilere baktım. Biri dün beni neredeyse ezecek olan adamdı, diğer ikisi de annesi ve babası olmalıydı. İşin tuhaf tarafı annesi bana benziyordu. Tek fark gözlerimizdi. Neler olduğunu anlamak için müdüre hanıma baktım. Dolu gözlerle bana bakıyordu, neler olmuştu burada? "Aysel anne iyi misin? Ne oldu?" Ağlamamak için kendini zor tuttuğu belli oluyordu. "Gece, istersen otur kızım. Duyacakların sana biraz ağır gelebilir ama iyiliğini istediğimi bilmelisin." Aysel annenin hemen karşı çaprazındaki koltuklara oturdum. Buradaki herkese anne şefkatiyle yaklaşmıştı her zaman. Derin bir nefes alarak konuşmaya başladı. "Gece, onlar senin ailen." Söylediklerinin gerçekliğini algılayamadım. Ne demişti o? Ailem mi? Bakışlarım karşımdakilere döndü. Olamazdı değil mi, ben yanlış anlamıştım. İmkanı yoktu. Onlar benim için ölüydü bir kere!