"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

"On iki kişinin olduğu bir masaya on üçüncü kişi oturursa aralarından biri ölür." Kana susamışlığın getirdiği savaşta insan nüfusu tehlikededir. Vampirler kendi içlerinde insan ve hayvan kanıyla beslenmek üzere ikiye ayrılmıştır. Vampir Konsey'i tarafından bir örgüt kurulup insan kanıyla beslenen vampirleri avlamak ve düzeni korumak için on iki kişilik gruplar oluşturulmuştur. Bir savaşla başlayıp ölümle son bulan olayın ardından topluluğun ortasına bir ateş gibi düşen Lisbeth, tüm dengeleri alt üst eder. Herkes her şeyi bildiğini zannederken, Lisbeth daima bir adım öndedir. Çünkü yıllardır planını yaptığı şeyleri gerçekleştirmek için kendine büyük bir söz vermiştir. Herkesin içinde bir intikam duygusu yatar. Bunu tetikleyen olaylar yaşandığı sürece her gerçek saklandığı kuytudan çıkmak zorunda kalır ve hırs, intikam ve öfke kaçınılmaz bir hal alır. Yalanlar, güveni sarsar. Öldürmezler fakat ardında bıraktıkları enkazın altında ölmek için yalvartırlar.

Annemin kanı avuçlarımın arasından süzülüp giderken, onun dudaklarında kaybolmanın nefretini içimde bir kere daha yaşadım, yaşattım. Bu duyduğum sonsuz aşk için bile kendimden her gün daha fazla nefret edecektim. Ve onu öldürmek için her yeni güne kendimi öldürerek başlamaya hazırdım.

"SADECE GERÇEK KAHRAMANLAR TARİHTE ADINI SAYIKLATIR." BU BİR DERİN DEVLET KURGUSUDUR. Bozkurt gibi adamlar uzun yaşamazdı. Karakum gibi komutanlar fazla hatırlanmaz, Orbay gibi kahramanlar asla duyulmazdı. İsimler değişir, kaderler şekillenirdi ama bu savaş hiç son bulmazdı. Birileri hep parçalandı, en çok analar kan ağladı. Ve bir gün bir mezar taşına gerçeğin emareleri kazındı. "Bu karanlık bize ait." O gün İsrafil sura üç kez üflememiş, kıyamet kopmamış, mahşer alanı serilmemişti belki ama... Cehennemin kapıları çoktan insanoğluna açılmıştı. O kapının ardında bir ateş, ateşin ortasında bir silüet. Bu cehennemin varisi yalnızca KARA ELMAS'tı. *KİTAPTAKİ SİYASÎ GÜÇLER VE OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.* "KATABASİS" VE "AGARTA" TERİM VE ANLAM OLARAK KULLANILAN İLK KİTAPTIR! 1 NİSAN 2019. AKSİYON, GİZEM VE PSİKOLOJİ.

•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.

Genç kadın, elini duvara doğru uzattı. Kendi kanından bir adam onu durdurmaya çalıştı ama durduramayacağını o da biliyordu. Parmakları duvarın saydam, kızıl yüzeyini aştı. Aylardır izini sürdüğü şeye bir adım daha yaklaşmıştı. Genç kadın önünde duran o duvarı aştığında, karşısına onu bekleyen bir köprü çıkacaktı, gerçek bir köprü. O köprünün diğer ucunda onu bekleyen şey neydi?Onu bekleyen, bilmediği bir evrendi. Peki onu bekleyen tek şey bu muydu? Onu bekleyen, onu o duvara kadar sürükleyen biri vardı. Onu bekleyen birbirine bağlı beş evren, evrenleri birbirine bağlayan köprüler ve o köprülerin sahibi gardiyanlar vardı. Gardiyanları koruyan kimlerdi? Köprüye attığı ilk adımda köprü onu tanıyacak, sahibine diğer evrenin anahtarını kendi elleriyle verecekti. 🦂 12.04.2022

Sessizliğe bürün ve ilk sayfayı arala. İçeride seni çok farklı bir dünya bekliyor olacak...

her şey, telefonuna düşen bir mesajla başladı. ve o andan sonra, bunun hiç sonu gelmedi. *(bu bir texting hikayesidir.)*