Avukat Kadın & Savcı Adam ⚖︎ Üst komşunun evinden gelen müzik sesinden rahatsız olan Avukat İzgi Merza Soylu komşusuna yazar. Halbuki bilmediği bir şey vardır: Yazdığı adam, sevgilisinin ezeli rakibi olan "VSD" lakaplı boksör bir savcıdır. ★ "O zaman bana bir masal anlatsana." Dedim kafamı yastığa yaslayarak. "Mutlu sonlu olsun ama." Soner'in yüzündeki gülümseme buruklaşmıştı. "Mutlu biten bir masal bilmiyorum." Dedi kirpiklerini kırpıştırarak. "Nasıl bilmiyorsun?" Gülümsemesindeki burukluk daha da büyüdü. "Bana bu zamana kadar sadece 'bir varmış bir yokmuş' anlatıldı. Devamını hep kendim tamamlamak zorunda kaldım. Mutluluk nedir bilmediğim için de benim masallarım hep mutsuz bitti." ★ Kitap çok kısa bir texting bölümüyle başlayıp, sonrası düz yazı olacak şekilde ilerliyor. İlk 4 bölüm çok kısa ama diğer bölümler gittikçe uzuyor, bilginize. Ayrıca yorumlarda başka kitaplardan ve başka kitap karakterlerinden bahsetmezseniz sevinirim. Başlangıç tarihi: 28 Mart 2025. Kitapta geçen tüm kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne kurgudan ibarettir.

Kalbini savaş meydanında bırakmış bir asker, o intikamı elbet bir gün alır. ... Alakurt lakâbıyla bilinen Kurter Alacakan, ülkesinin en başarılı askerlerinden biridir. Bir gece vakti timiyle gittiği Kafes operasyonunda timdeki dostlarını acı bir şekilde kaybeder. Her şeyini kaybettiği o zifiri karanlık gecede, kan dolu toprağa bakıp, toprağı avuçlayarak korkunç bir intikam yemini eder. Ve her şeyi ardında bırakıp şehre geri döndüğünde, hiçbir şey aynı kalmayacaktır. Özellikle de General'in kızıyla tanışıp, onunla aynı intikam yoluna başkoyduktan sonra... ALACAKAN.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

KİTAP FİNALE YAKIN DÜZENLENECEKTİR! (İlk kitabım olduğu için acemice yazılmış ve mantık hataları barındırabilir, daha sonradan değiştireceğim düzenleyeceğim yerler olacaktır.) ☀️ İki kalbi sonsuza dek mühürleyecek olan kan düğümü atıldığında, bu kararın karşısında duracak herkesin dili lâl olacaktı. Kahve gözlü adam, elini güneşe uzatmaya cesaret ettiğinde, kalbinde yanmaya başlayacak kor ateşten kaçamayacaktı. "Öyleyse, kendi ellerinle bana ölüm fermanını mı veriyorsun, Axin kızı?" "O ferman çok uzun bir zamandır senin ellerinde zaten, Veznedar." Günahların bedeli iki cana mal oldu. Biri ela gözlü kadın oldu, diğeri ise kahve gözlü adam. Evin'in beklenmeyeni Azer oldu. Azer'in bir haber olduğu ise Evin... 🔥 Dikkat!🔨 Bu hikaye tamamen hayal ürünü olup, gerçek kişi, yer veya olaylarla herhangi bir ilişkisi yoktur. Ayrıca, hikaye içerisinde küfür ve şiddet gibi unsurlar yer alabilir. Uygun olmayan içeriklere karşı hassas olan okuyucuların dikkatine sunulur. (Konu ve olay örgüsü tamamen bana aittir!) 🌪️-KAN DÜĞÜMÜ adına sahip ilk kurgudur-🌪️

Tek bir gece, sadece bir gecede tüm hayatınızın değiştiği oldu mu? Ya da tüm hayallerinizin yıkılıp mutsuzluğa sürüklendiğiniz? Sabah olduğunda artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bildiğiniz oldu mu? O'nun oldu. Zeynep Hanoğlu. Farklı duygular hissettiğini düşündüğü kuzeni Baran'ın, ŞADOĞLU aşiretinin ağası Ahmet ŞADOĞLU'NUN kızı Berfin'i kaçırması ile hayatı tepetaklak olmuş ve kendini bir düğün hazırlığı içinde bulmuştu. Hem de üç gün içinde olacak bir düğün. *** Hayatı plan ile yaşayan bir ağanın tüm planlarını bozan olay, kız kardeşinin kaçması ve mecbur bırakıldığı evlilik. İçinde ki öfkeyi boşaltacak yer arıyorken tüm öfkesini yanlış kişiye boşaltma kararı almıştı Mirza Ağa. Lâkin zamanın neler getireceği belli değildi.. Yayınlanma tarihi: 07.01.2017 Bitiş tarihi: 07.01.2018 21.02.2018 tarihinde genel kurgu da #7

MAHALLE İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de. Kimi zaman mutluluk seni sıfırdan, yeni bir insan etmeye yeterdi. Fakat en çok aşk, dönüm noktası olabilirdi bir insanın. Nefretle başlamış, bir aşk. "Senin aklınla bir daha kuyuya inersem o kuyuda öleyim inşallah!" tek bir nefeslik kadar susup devam etti sonra. "Bula bula boynunda zincirle gezen sokak köpeğini mi buldun bana?" Tibet durdu. Adımları bir bıçağa rastlamış gibi kesilirken göğsünü yoklayan o kırgınlıkla henüz yeni tanışıyordu. "Tutku! Tutku! Tutku! Ne var? Adımı mı ezberliyorsunuz?!" dediğini işitti. Adının Tutku olduğunu ancak öğrendiği kız ondan gittikçe uzaklaşırken, son bir kulakla, zorlukla duydu sesini. "Bir daha bana boğazında zincirli bir köpeği layık görecek olursan, eve gelmeden önce bir barınağa uğrayıp sana köpek alacağım."

"Ben o adamı istiyorum ve elde edeceğim!" Her ne kadar beni istemese de bunun gerçek düşünceleri olmadığını biliyordum. En azından hissediyordum... Alparslan Atabey benim için imkânsız bir hayal gibi görünse de böyle olmayacaktı! O da beni sevecekti. Bunun için çok çabalayacaktım ve en sonunda onu nikâh masasına oturtacaktım! Her hikâyede peşinden koşan taraf erkek olmak zorunda değildi. Ben sevdiğim adam uğruna savaşmaya ve peşinden koşmaya hazırdım. Eylül Karaaslanlı yenilmeyi sevmeyecek kadar güçlü bir kadındı. Çok iyi biliyordum ki Alparslan Atabey bir gün benim olacaktı; buna da tüm Trabzon şahit olacaktı! *** Karadeniz Serisi'nin dördüncü ve son kitabıdır. Diğer serilerden bağımsızdır. Diğer serilerle kişiler ortak, kurgular tamamen farklıdır. İstediğiniz kitaptan okumaya başlayabilirsiniz. © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHANGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR. *KURGUMUN YA DA ÇİFTİMİN ÇALINMASI HÂLİNDE AVUKATIMLA HEMEN YASAL İŞLEMLERİ BAŞLATACAĞIMIZI BİLMENİZİ İSTERİM.

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Adam istemeye istemeye geldiği düğünde sıkıntıyla rastgele bir masayı seçip oturdu. Gözleri gelin ve damada kaydığında bir süre onların dansını izledi. Tam bakışlarını çekecekti ki gördüğü altın sarısı saçlarla birlikte adeta dili tutuldu. "Anneciğim?" Annesinin sesini bile zor duydu genç adam. Bakışlarını genç kızın üstünden çekti ve derin bir nefes aldı. Kalbinde oluşan bu ağrı da nereden geliyordu? "Oğlum iyi misin?" Diye sordu annesi, o cevap vermeden istemsizce yeniden genç kıza baktı. Yanında bir kadınla hararetli bir konu konuşuyor gibiydi, gözlerinin ışıltısı uzaktan bile belliydi... Genç adam görür görmez tutuldu genç kadına, ne de güzel bir kızdı bu böyle... Gözleri Trabzon'un denizini andıracak kadar güzel ve kusursuzdu. Saçları sapsarıydı ve upuzundu. Genç adamın aklını adeta başından almıştı, kimdi bu kız böyle? Onu bu kadar çok etkilemeyi başaran kız kimdi, kimlerdendi? *** Adam çok sevdi, genç kız ise inatçıydı. Bir Laz kızıydı o, bu inadından nasıl vazgeçecekti ki? İnatçı olduğu kadar hırçın ve deliydi de genç kız, adam bu kıza nasıl dayanacaktı? BİR KARADENİZ HİKAYESİ... *** Karadeniz Serisi 2. Kitabıdır. İlk kitabı okumadan okuyabilirsiniz. Hikayelerdeki kişiler birbiriyle bağlantılıdır. İlk kitabı okuyarak da başlayabilirsiniz, bu tamamen sizin tercihiniz.. İyi okumalar... © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.