bazı adımlar geri dönüşsüzdür. Nurhayat Turna 11.11.24

Kış soğuktu, insanın içine işler iliklerine kadar dondururdu. Kalp ise sıcaktı, insanın ruhunu ısıtan sevgi orada bulunurdu. Nurhayat Turna 26.12.15

Kaotik düzenin içinde kaotik denemeler. Alıntı değiller.

Bu masaldaki prensin beyaz atı yok ve masalın cadısına aşık... Baş kahraman kim bulamayacaksınız ... " Fantastik kurgu değildir..."

"Seni yakaladım... Kurtarmadım." 1682 yılında ailesinin işlediği büyük bir günah yüzünden cadılar tarafından lanetlenen bebek, henüz bu cezanın ne kadar ağır olabileceğinden habersizdi. "Yedi Laneti" yüzünden masumiyet kelimesini unuttu. Şeytana hizmet eder gibi günah işlemeye başladı. Çünkü her yedi günde bir defa ruhu, aklı ve kalbi kontrolü kaybediyordu. Hristiyan inancına göre affedilmez sayılan 7 büyük hata vardır: öfke, kibir, açgözlülük, kıskançlık, tembellik, oburluk ve şehvet. Ölümsüzlüğü ödül sanan cahiller, Sevdikleriniz gider siz kalırsınız, içiniz yaşlandıkça dışınız gençleşir. İntihar etseniz bile iyileşirsiniz. Sonsuzlukta son arayacak kadar çaresiz olursunuz. Çünkü o bunların hepsini yaşadı. O kim mi? Onun adı Siete. İspanyol dilinde bile 7 anlamına geliyor. Kimsesiz biri için zavallı bir isim. Lanetini sevmeye çalışmak işkencedir. Süresiz bir cezanın bitmesini beklemek gibi. "Beni neden polisten kurtardın?" "Seni yakaladım... Kurtarmadım." Peki bir gün, 2023'te yaptığı suçtan dolayı polisten kaçarken, yabancı bir adam onu saklarsa ne olur? Sizi koruduğunu sandığınız kişi aslında sizi mahvedecek kişiyse? Asla bulaşmaman gereken bir çetenin işini bozduğunda, liderleri seni affetmez. Hatta silahı kafanıza dayayıp vurmaya karar verebilir. Fakat senin normal biri olmadığını fark ettiğinde ne olacak? Sırrını ve ölümsüz vücudunu nasıl açıklayacaksın? Her şeyi kendi gözleriyle gördükten sonra sana ne yapacak? Belki de iş teklif eder... Bu laneti paraya çevirme şansı verir. Onun çetesine üye olduğunda istediğin günahı ve suçu işlersin. Faydalı olduğun sürece seni polisten korurlar. Ama unutma, burada ihanetin bedeli cehennemdir. Özellikle de Patron Diego'nun güvenini kaybettiğin zaman. Tuzağa düşme ve ateşle oynama. Yoksa sonunda kül olan sen olursun. Yazar: ece.pamukcu & best.repliks :)

O gün, "Bir insan kaç kere ölür," demişti silahın namlusunu koluma sürterken. Geçmişi düşünürken acıyla gülümsedim. "Bir insan kaç kere ölür, gece yüzlü adam?" Ve, titreyen ellerimle tetiğe bastım. •••• Yerde bir hançer. Ve Canavar'dan önce hançere ulaşmaya çalışan 4 ayrı kişi. Araf hançere doğru koşuyor, elindeki fotoğrafı sıkı sıkıya tutarak. O fotoğraf Araf'a yaşam veriyor, Araf ise o yaşam için kendisini de etrafındakileri de ateşe veriyor. Eksen hançere doğru koşuyor, kendisini yavaşlatan yüklerden kurtulmak için ceplerini boşaltıyor. Cebinden çıkan tek şey erik, kalan yük Eksen'in ruhunda. Ödetmek istediği bedellerin yükü onu geriye çekiyor. Eksen'in koştuğu yoldan bir kadın hançere doğru koşuyor, Süveyda. Geçmişin gölgesi de onu kovalıyor. Baş koyduğu yolda yaşanacak her şeye razıydı ama yolu attığı her adımda kana bulanıyor. Eymen hançere doğru koşuyor, hançere ulaşmayı istemesinin sebebi diğerlerinden farklı. Hançeri canavara saplamaktansa, hançeri elde etmek isteyenlere saplamayı hedefliyor. Hepsi hançere ulaştığında Canavar da oradaydı. Hançeri almak için Canavar ile savaşmaları gerekiyordu. Ama dışarıdan bakan kimse canavarı ayırt edemedi, çünkü canavar artık hepsiydi... #psikoloji 18 #gizem 66

"Ben dinler, yazarım..." serisinin birinci hikayesi. Zehra Kadın ise yalnız başına yerin altında koşmuştu ve güvenebileceği tek varlık kendisi olmuştu. Henüz yalnızken yaşadığı korkunun etkisinden yeni çıkmıştı ve bu yüzden yanında güvenebileceği birileri olsa da karanlığa yeniden girmek istemiyordu. Fakat Selçuk Öğretmen hep gelişiyordu, öğreniyordu. İyi bir öğretmen olmamın kuralı da bu idi, sürekli öğrenmek ve tecrübe etmekti. Gelişmeyi, her zaman öğrenmeyi ve merak duymayı, kendini yenilemeyi bilen bir eğitmendi. Sarman ile karşılaştığında mantıklı bir açıdan bakıp yaşadıklarının hayal olduğunu düşünürken, her şeyin bir deneyim olduğunu hatırlamış ve kendini güçlendirmişti; şimdi cesaret veren, güven veren oydu. Verdiği cesaretin, bakışlarının güçlü bir etkisi olacaktı ki Satı Ana ve Zehra Kadın, Selçuk Öğretmen ile Beria'nın arkasından mağaranın kocaman girişinden karanlığa daldılar. Kuşlar kanatlarını hala iki yana açmış, kıpırdamadan duruyorlardı.

"Kalp kırılırsa kaynamaz." İnsan bazen öyle yorulur, öyle bıkar ki kendinden ve hayatından. çekip gitmek ister. Yorulur, bıkar da bir türlü veda edemez hayata. Çünkü pamuk ipliği ile de olsa bağlıdır ona. Ildız, Efken, Temmuz ve Uzay da bu haldeydi işte, onlar da içimizden biriydi aslında. Onlar bizim sesimizdi. Birbirlerini tanımıyorlardı ve içlerinde o kadar yalnız hissediyorlardı ki. İşte o zaman dördü de şunu düşünmeye mecbur kaldı: "Madem ben hayattan kopamıyorum, o zaman kendi hayatımdan gideyim." İşte tüm bunlar sadece bir çekilişte oldu, onlar kamp çekilişini kazanan dört talihliydiler. Talih demişken... Peki ya bir haftalığına da olsa geride bıraktıkları hayatları? Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı artık. Bu dört hayat birbirine çoktan bağlanmış ve karışmıştı. Asıl hikaye yeni başlıyordu. Bu yoldan geri dönüş yoktu. Dram, aksiyon, romantizm ve aile konulu bu yolculuk hepimize zaman zaman kendimizi de sorgulatacak. Hazırsanız başlıyoruz.

"Senin için ruhumu verirdim." Her an etrafında seni koruyan muhafızlar olsaydı? Bunu ister miydin? Kulağa havalı gibi geliyor. Evet dediğini duyabiliyorum. Peki... Tekrar düşün. Tuvalete bile tek gitmene izin verilmiyorsa? Gökyüzünü sadece pencereden görebiliyorsan? Yemeğinde zehir olma riski varsa? Kiminle evleneceğine başkası karar veriyorsa? Dışarıya adım bile atamıyorsan? Özgürce yapabildiğin tek şey nefes almaksa? Bir insan değil, kukla, hatta piyon gibi hissediyorsanız... Çok büyük ve güçlü bir krallık düşünün. Düşmanlar, sırlar, ihanetler ve savaşlar. Özgürlük için ne kadar ileri gidebilirsin? Küçük kardeşi süikaste uğrayarak öldürülen Rewox, tahtın tek varisi kalmıştır. Fakat bu durumun hayatını mahvedeceğinden habersizdir. Zira o günden itibaren, babası Kral Dowtokont'un emriyle güvenlik önlemlerini son seviyeye çıkarılır. Tıpkı kafesin içine sokulan bir kuş gibi, artık Rewox özgürlüğünü kaybetmiştir. Bunu fark ettiği gün ise, yalnız başına odasında otururken, pencereden, dışarıda oyun oynayan çocukları üzgünce izlediği gündü... Daha da kötüsü robot gibi büyütüldü. Babası onu korudu ama hiç sevmedi. 21 yaşına geldiğinde zorla nişanlandı. Boyun eğdiği sürece sorun yoktu, itaat ettikçe geleceği parlaktı, sustukça kral olacaktı... Ama istediği hayat bu muydu? Değildi. Kurtulmak istiyordu. Koşmak istiyordu. Sevmek istiyordu. Huzur istiyordu. Duygu istiyordu. Seçim şansı olsun istiyordu. Fikirlerini haykırmak istiyordu. İstediklerini almayı denerse, 2 seçenekten biri olacaktı: ya ölecekti ya da kazanacaktı. Özgürlük uğruna neleri feda edebilirdi? Tahtı, zenginliği, geleceği... Çok yakında her şey değişecek, dengeler sarsılacak gibiydi. Bu tehlikeli oyunu bozabilecek miydi? Aşkı çok yanlış birisinde bulsa bile mi? Esaret ve cesaret birbirine karışıyordu.

Zorla yapılmış bir evlilik, Yarım kalan hayaller, Bilinmeyen gerçekler, Hastalıklı zihinler... Bir bedene hapsolmuş üç kişi, bu bedeni kim yönetecek? ****** Nasıl geldik bu hale? Her şey o fal ile başlamıştı. Doğru bilmişti her şeyi. Lila girmişti hayatıma. Tüm kurallarımı alt üst edip hayatımın en güzel rengi olmuştu. Ama onu kopardılar benden, ölüme ittiler onu.Hiçbir şey yapamadım, hiçbir şey... Falcı her şeyi doğru bilmişti ama eksik söylemişti. Uyarmalıydı beni anlatmalıydı tüm gerçekleri. "Şu olanlara bir bak, karın senin yüzünden kendini 5 yaşında bir çocuk zannediyor." Poyraz'ın söyledikleri hâlâ kafamın içinde yankılanıyordu. Haklıydı benim yüzümden olmuştu. Ama nereden bilebilirdim ki. Sadece hafızanı kaybettiğini düşünmüştüm ama öğrendiğim gerçek bambaşkaydı. "Aras Amca benimle gel. Poyraz Amca yine benim oyuncaklarımla oynuyor." Evlendiğim kadın mıydı bu? Öncesinde bana korkmadan meydan okuyan, şimdiyse çizgi film izleyip oyun oynayan. Bir kişiyle değil, üç ayrı kişi ile evlendim... ~Aras Yıldırım~ *************** Poyraz: "O kadının senin için bir heves olduğunu söyle bana." Rüzgâr: "Karımmışsın gibi davranmayı keser misin lütfen." Poyraz: "Öyle deme. Biz birbirimiz için yaratılmışız. İsimlerimize bak, Rüzgâr ve Poyraz." Rüzgâr: "Bıktım senden." Poyraz: "Böyle söyleme ilişkimiz yıpranacak." Rüzgâr: "Bizim bir ilişkimiz yok!" Tekrar gülmeye başladı. "İyi eğlendin mi?" Poyraz: "Çok..." ************ Sevgili okurlar, Lütfen ilk başları klişe ve sıkıcı bulup okumayı bırakmayın. Asıl konu ortalarında başlıyor. Siz erkenden pes edip bırakınca konusunu anlaşılmıyor. Pişman olmayacaksınız... Teşekkür ederim 💙 İlk bölümün başında buna ait yorumlar bulunmaktadır. Okumanızı rica ederim.