Buruk Dünyamız
Bu dünya fazla dardı. Belki de ben öyle düşünüyordum. Kafamın içinde dönen insanlar ve ben. Ben Yaren, hazırım dünyanın karşısına çıkmaya."Seni gördüm""Beni gördün"
Bu dünya fazla dardı. Belki de ben öyle düşünüyordum. Kafamın içinde dönen insanlar ve ben. Ben Yaren, hazırım dünyanın karşısına çıkmaya."Seni gördüm""Beni gördün"
Gün ışığının deymemiş sırları olan Alayanın yani namidiğer NAMİRA. İçimde yeniden büyüyen anka kuşum senin sonunu getiricek. ~Şah mat~
Dudakları bana bu kadar yakınken kalbim onun avucunun içindeydi. Bedenimin en ücra köşeleri bile ona aitken, bu kendimi geriye çekme çabam çok yersizdi. Bu aşkın bana katacağı bir çok şey vardı, ama bir çok kötü şey. ''söyle şimdi, beni seviyor musun?'' Vereceğim cevap hayatımın tamamen değişmesine sebep olacaktı, bu...
Bir kış günü başladı hikayeleri. Hava kasvetliydi. Bir not vardı ortada cama acı nefesinin buğusuyla kazınmış. Bir de gözyaşları onu süsleyen. Hem gülerken hem ağlamak. Koşarken yorulmakta vardı. Yolun sonu uçurumdu, evet. Karmen o uçuruma koştu. Uçurum gül bahçesiydi. Düşünce binlerce dikenin batacağını bile bile ko...
Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi...
Zemheri belki herkesin aklında karakıştan ibaret olabilirdi fakat benim bildiğim Zemheri sıcacık bir yaz gününden farksızdı. Her geç kızın babasında bulduğu sıcaklık ve ilgiyi ben tanımadığım bir adamda bulmuştum, dünyalar ise benim olmuştu. İg;hirasukarabck
"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?
''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geç...
Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...
Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...
lizma nın hayatı bir günde değişir babasının yeni bir kadınla evlenmesi üvey abisiyle tanışır ve hayatının asıl olayları yeni başladı