"Korkuyor musun benden?" diye sordu. Dürüst davranıp başımı salladım. Önce sessizlik oldu. Sonra çenemde elini hissettim. Yüzümü kendisine çevirip gözlerimi yeşilleriyle buluşturdu. Adem elması hareket etti. "Neden?" sessiz kaldım. "Cevap ver." yutkundum ve yeşillerini işaret ettim. "Siz kızınca çok korkunç bakıyorlar." "Söküp verirsem eline, geçer mi korkun?" dedi ciddi sesiyle. Başımı hızla iki yana salladım. "Hayır!" sonra gözlerimi kaçırıp utanarak devam ettim. "Gördüğüm en güzel gözler onlar." "Karar ver kız çocuğu, korkunç mu, güzel mi?" dedi sanki vereceğim cevap onun için önemliymiş gibi. Utansamda bakışlarımı yeşillerine çevirdim ve aklımdan geçeni dilimle kavuşturdum. "Korkunç güzel." Önce baktı sonra dudaklarını yavaşça kıvırdı. Cevabıma tepkisi daha da utandırdı beni. Kapak tasarımı: @rozanna4335 DİKKAT! Bu kitap; şiddet, argo, travma vb. unsurları içermektedir. Küçük okuyucu kitlesine uygun değildir. BU PLATFORMDA "ATEŞBAR" İSİMLİ İLK KİTAPTIR. TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. KOPYALANAMAZ VE ÇALINAMAZ! • Bu hikâyedeki tüm karakterler ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur. Tamamen hayâl ürünüdür.

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Saraçoğullarının biricik kızları Feride, babaannesinin zoruyla iş hayatını öğrenmesi için holdinglerinde asistan olarak çalışmaya başlar. Fakat patronunun geceleri rüyalarını süsleyen adam olduğunu henüz bilmemektedir. Arslan Karahanlı'nın ise bu şımarık küçük kadınla başı derttedir! ••• Arslan terden ıslanmış saçlarını geriye iterek mayhoş bir gülümsemeyle kaplı şişmiş dudaklara tekrar kapanmadan önce çok netti. "Seni başkasına bırakmam. Sonucu ne olursa olsun, bu düğün olmayacak!" ••• +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

Ecem Naz ULUTAŞ Sürekli korunup fırça yemek canına yetmişti Ecem Naz Komiserin..! Girdiği bütün operasyonlardan sonra dövdüğü adamlar için yazdığı savunmalar roman olacak kalınlığa gelmişti. Tabi dövdüğü suçluların açtığı davalarda ayrı bir roman olurdu... Babası ve Amcalarına bağlı çalışmak yetmişti artık canına attığı her adımı ondan önce öğrenip önlemelerinden sıkılmıştı bu yüzden gözünü karartıp tayini istemişti başına geleceklerden habersiz.... Hayatın aşkı ile tanışmak için yola çıkmıştı Tüm engellere rağmen...!! Ahmet Eren MERCAN Ağalığın başına geçtikten sonra çekilmez olan hali iyice çekilmez olmuştu..!! İşi ve ailesi tüm hayatıydı. Aile kavramı onun için her şeydi, Annesi ve kız kardeşi ise hayatının aşklarıydı. Taki İstanbul'dan ayaklarına gelen huzur veren mavilikleri görene kadar. Ateş ile Barutun hikayesini okumaya HAZIR MISINIZ? (+18 Sahneler İçermektedir.)

Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.

"Geçenlerde bir film izledim. Kadının umutsuz aşkı adamın kalbine dokunamamıştı bile. Çok kızdım kadına..." Dila, elindeki silahı geniş dikdörtgen masanın üzerine bıraktı. "Neden insan kendisini sevmeyen biri için çaba harcardı ki? Kadın ne olursa olsun adamın dikkatini çekmeye çalışmıştı. Bu yüzden çok kızdım ona." Dila'nın sakin çıkan ses tonu adamın yüreğine bıçak gibi saplanıyordu aslında. "Ta ki kalbim seni tanıyana kadar." Dila'nın aşkı da umutsuzdu ve bu adamın kalbine dokunamamıştı. Oturduğu deri koltuktan kalktığı sırada haftalar önce aynı oturduğu koltukta yaşadığı haz dolu dakikalarını hatırladı. Karşısında dizlerinin üzerine çökmüş olan adamın, haftalar önce bedeninde yarattığı duyguları hatırladı. "Hoşça kal Vedat Günay." Dila, sızlayan kalbiyle birlikte sarılı kolunu tutup odadan çıkarken arkasına bakmadı. Ne adamdan bir cevap gelmişti ne de gitmemesi için bir hamle... +18

"Başka bir kadın oldu mu?" Güldü. İlk kez bu kadar içten, bu kadar nefes kesici güldüğüne şahit oluyordum. Bu gülüş öyle çok işlemişti ki gözlerime aklımdan her şey silinse bir tek bu gülüş kalırdı. "Sence" dedi burnunu burnuma sürterek "Sence olmuş mudur göl gözlüm?" Diyerek bir öpücük bıraktı burnumun ucuna. Kendini biraz uzaklaştırıp vereceğim cevaba odaklanmıştı. "Olmuş olabilir" derken olmaması için yakarır gibiydi sesim. Yüzündeki mimikler ciddileşirken nefesi yüzüme vuruyordu. YETIŞKİN UNSUR İÇERİR. *Bu isimle yazılan ilk wattpad kitabıdır.* Kapak tasarım: @kitapkurdululu

" Siz hiç nefret ettiğiniz ,tehlikeli mafya babasının ellerine hayatınızı verdiniz mi?" "Tehlikenin içine attınız mı kendinizi?". "Adının bile korku saldığı bir adamla ,aynı evi aynı yatağı paylaşmak zorunda kaldınız mı? ". Ben bu mafyaya mecbur kalmış kendimi diri diri yakmıştım. . "Soyun! dedi yavaş yavaş yaklaşırken bana" Adımları kendinden emin sert ve hızlıydı. Bense hızla çarpan kalbime engel olamıyordu.. bedenimin titrediği yetmiyormuş gibi sesim de bedenime eşlik ediyordu. İçimde İstemsizce bir korku seli vardı. Ve bu korku tüm bedenimi sarmıştı ... Korkuyordum ,korkum heyecenımla yarışır haldeydi. Bu durum bu tepkiler de neyin nesiydi. Allah'ım neler oluyor! Yanıma tek bir adımla yaklaştı , sırtım soğuk duvarla temas ettiğinde duvarın, tüm soğukluğu içimin ısısına tezat dışımı buz kesmişti. Şimdi soğuk duvarla tenim bir bütün olmuş gibiydi. "Benim mi seni soyma mı istiyorsun? "Hiç hayır demem !" Dedi. Nefesi yüzümü yalıyor, iç ürperten yavaşlıkla hareket eden dudaklarını kulağımda hissediyordum. "Ha-hayır " dedim kısık bir sesle. Nalet olsun ki sesim titrek ve itaat eder gibi çıkmıştı. Nefessiz kalmış gibi ciğerlerim onun kokusunu soluyor, hapsetmek ister gibi içine çekiyordu . Nefretim dibimde duran bu koca adamın kokusuna, o yeşil haelere engel olamıyordu. O Ne olduğunu anlamadan beni hızla kucağına almış, deri koltuğa doğru boynuma ıslak öpücükler bırakarak ilerliyordu ...... Merak ettiysen devamı içerde " Bana ve kitabıma destek olmak istermisin?☺😉 17 mart 2023

"Bu dudakları tatmayı bırakırsam eğer,"dedi, gözleri dudaklarımdayken. "Bu kokuyu solumazsam,bu tene,"derken parmak uçlarını kadınlığımda hissettim. "Dokunmazsam eğer,buna sebep olan her şeye düşman olurum, güzel karım,"diye devam etti. "Seni, benden koparmaya kim kalkışırsa mahrum kaldığım yerden onu mahrum ederim,onun da nefesini keserim." O, sağanak bir yağmur. Ben ise ona savunmasız bir Diphylleia. Belki de beni görmesi için yağması gerekir. Nefretin büyüttüğü iki bedene vuran kasırga, duyguları bertaraf ettiğinde nefretten peyda olan güçlü duygu aklı köle;duyguları hükümdar yapar. Nefret güçlü bir duygu. Tutku,nefreti öldürebilecek daha güçlü bir silah. Yıldızlar, bir bir parladığında nefret ve tutku birlikte oldu. O gece birbirlerine çıkan yolun temeli atıldı. Birbirlerine karıştılar. Kızıl saçlı bir kadının ve kömür karası gözlü bir adamın tenine işleyen mühür, duygularının damgalarıydı. ℤ𝔸𝕐ℕ𝔸ℍ𝔸ℝ𝔸'𝔻𝔸ℕ CEVHER SERİSİNİN İLK KİTABIDIR. (Kitabın ismi şahsıma aittir. Herhangi bir kitapta kullanılmasına müsadem yoktur. )

Ateş'in eli Eda'nın omzundan aşağı bel oyuntusuna kaydı. Eda'nın içi titremişti. Adamın çekiciliği karşısında kendine hakim olamıyordu. Hem kendini ona tamamen bırakmak istiyor, hem de adamın sahip olduğu gücü ve erkeksiliği onu ürkütüyordu. Tüm vücudu alev alev yanıyordu. Ateşin dudakları ise Edanın dudaklarını kavramıştı. Genç kız dudakları birbirine değince iç çekti. Bu hareket Ateşi daha da çıldırttı. Sağ eliyle kızın dik ve dolgun göğsünü okşarken, dudakları ile bu mükemmel lezzetin tadına bakmaya devam ediyordu. Eda kendini anın akışına bırakarak, adama diliyle oyunlar oynamaya başlamıştı. Bu kadar iyi öpüştüğü kendi bile bilmiyordu. Diliyle yaptığı bu küçük oyunlar Ateş'i adeta deliye çevirmişti. Kızın dudaklarını inanılmaz bir şiddetle emiyordu. Onun üzerinde bu kadar büyük bir etkisi olduğunu ancak şimdi farkına varmıştı. Erkekliği, pantolonunu zorlamaya başladığında Ateş, Eda'yı kaldırıp tezgahın üzerine oturttu. Kızın bacakları Ateş'in bacakları etrafına sıkıca sarılmıştı. Eda'nın üzerindeki pembe bluzun askısını aşağı indirdi. Üzerinde sütyen olmadığı için, dolgun göğüsleri tamamen ortaya çıkmıştı. Boynundan öpmeye başlarak yavaş yavaş göğüs ucuna kadar geldi. Sol göğüs ucunu ağzına alıp emerken, sağ eli ile de diğer göğsünün ucunu baş parmağı ve işaret parmağı ile okşayıp çeviriyordu. Eda zevkten inlemeye başlamıştı. Onun bu halini görmek Ateş'in gururunu okşamıştı. Devamı için lütfen hikayeme ortak olun :) #1 kalp ✅ #1 sürükleyici ✅ #1 müstehcen ✅ #1 karizma ✅ #2 sevgililik ✅ #1 mimari ✅ #1 genç ✅ #5 romantik ✅