Kayıplarına rağmen hayatına sevdikleriyle devam eden Fırat ın kızı Hazal'ı bekleyen kabus daha yeni başlıyordu. Yaşadığı onca acıyı gömdüğünde daha yedi yaşında bir çocuktu. Şimdi yirmi yaşında genç bir kız olduğunda yine acılarını gömmek zorundaydı. Yeni hayatında kabuslarından kaçarken tutunduğu yuvanın sıcaklığına güvendiği anda hayatının gerçek kabusu mu yoksa rüyalarını kurduğu hayatı mı yaşayacaktı? Bunu başarabilmesi için önce yüreği taştan olan adamın keskin gözlerinden kurtulması gerekirdi. ◆Yaşadığın yeri, yürüdüğün yolu ve geçtiğin yüreği iyi bil.◆

+18 Yetişkin içerikli kitap.* Yaman o dudaklara ağzını yaklaştırdı hala yuvarlak kalçaların dizlerinde ve kasıklarında olmasıyla derin bir nefes alıp verdi. Verdiği nefesin o tene çarpıp tekrar dudaklarına dönmesi hoşuna gitti. "Sınırlarımı zorluyorsun vahşi kedi! Biraz daha kasıklarımda oturmaya devam edersen senin senin için zor bir gece olur!" ◇♤◇ Küçük bir çocuğun kalbine deva olmak isteyen Meva, ablasının son sözlerini yerini getirmek için canını dişine takarak çıkmıştı Yaman Karamanlı nın karşısına. Soğuk, öfke kaynayan gözlerin hedefinde gücünü sonuna kadar haykırmıştır. Fakat Yaman Karamanlı Meva nın varlığına değil de ruhuna saldırdığı vakit iki yaralı ruhun ve bedenin buluştuğu nokta ilk kıvılcımın düştüğü tenlerini ve kalplerini yakıp kavurmuştur. Aşka teslim olan da vardı Aşka düştüğünü bile bile terk eden de..

O başarılı geleceği parlak bir kadındı. Elif Acarlı. Ama geçmişi o kadar karanlık ve acı doluydu ki körelttiği duyguları artık canını yakıyor, yozlaşmış duygularını ise tanıyamıyordu. Bazen içi boşaltmış bir et parçası olarak görüyordu kendini. Güçlüydü de ama. Her düşüşünde tek başına kalkıyor kaldığı yerden hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam edebiliyordu. Çünkü kendisi için hala umutları vardı. Ta ki o kibrin yer yüzündeki temsilcisiyle karşılaşana dek. Hayatını bitirmişti. Şimdi o da Kaya Teksoy'un hayatını bitirmeye gidiyordu! Düğün hediyesi ise çantasında küçük bir kağıt parçası olacaktı! -- Kaya belimdeki ellerini çekerek kadınlığımın tepe noktasına baskın bir öpücük bıraktı ve sessizce fısıldadı orama! "Benim!" Az önce yaşadığım orgazmdam daha büyük ve şiddetli bir duygu silsilesiyle çarpışınca kalbimin yıllardır kilitli olan kapısının önünde büyük bir gürültü koptu. Kırk kilit yavaş yavaş açılıyordu. Bacaklarımın arasından başını kaldırıp suyumla ıslanmış yüzünü bana sunan adamın koyu ve parıldayan mavilerine bakıp yutkundum. "Mutlu ettim mi seni?" dedi kendini beğenmiş bir gülüşle bana bakarken. Gülümsedim. Gözlerimden bir kaç damla yaşın aktığını hissederken başımı salladım. "Çok mutlu ettin. Olmadığım kadar mutlu ettin. İlk mutluluğum." İlkim... Her şeyiyle ilkimdi. Daha fazlasını da istiyordum. Gözleri hala üzerindeyken "Şimdi benim seni mutlu etme zamanım."

Elleri ellerine değdi, sıcak ve sertti. Hissetmişti sıcaklığın parmak uçlarından kendi tenine geçtiğini ve oradan kalbine ulaşıp küçük bir köşk kurduğunu. Mavi pencereleri büyük sütunları vardı. Zarif ve aynı zamanda sarsılmazdı. Güven veren bir heybetle kurulmuştu en güzel köşeye. Göz kamaştıran bir güzelliği vardı. Gözleri gözlerine değdi, büyü işte o zaman bozuldu.

Pempe, aşırı parlak bir naylona sarılmış utanmaz sarı bir kızla ve ağır abi modunu açık düğmesindeyken bozan fena halde küfüre yatkın mafya lideri evlenirse ne mi olur? Ooo en son Yaz koca lolipopu arabanın içinde sinirden kızaran Mahsun 'un ereksiyonuna bakıp utanmadan yalıyordu. Mahsun da ne mi yaptı? İşte şey...Her zaman ki gibi dışardan sabır içerden kabir azabı yaşatacak küfürleri sıraladı. Ah bu hikaye nerede mi? Tabii ki Wattpad'da! Yazanankaa hesaplarımı takip edin!