"Her insanın şans meleği evrenin diğer ucunda olsa bile kendini buluyordu. Ve Kim Namjoon yanında olmak için kanatlarını kırabilecek şans meleğini, bağımlısı olduğu kumar için kullanmaktan başka bir şey yapmıyordu." '❋' Nemesis'ten etrafını Abrus gibi saran okurlarına instagram : namjinpromise

Kısa kısa Namjin konuşmaları ile dolu kitaptır. Sonu da başlangıcı gibi hüzün içerir.

Twitch yayıncısı Kim SeokJin kötü geçmişi yüzünden her şeyden vazgeçen Kim NamJoon'a bilmeden destek çıkıyor... Yan çiftler; Taekook, Yoonmin...

"Muhtemelen yaşanmış ama ne kimse tarafından duyulmuş ne de önemsenmiş bir yaşam öyküsünden esinlenmiştir." Arkadaşlık güzel bir duyguyla başlar demişlerdi, sıcak bir hisle. Ama ne zaman nefrete dönüşmüş bir hisle başlasa ilişkiler , o sıcaklığın daha da arttığından kimse bahsetmemişti. Bizim arkadaşlığımız , iki türlü de başlamadığı için mi sonucu böyle olmuştu ? Kitabın tüm bölümleri yüklüdür. ➡️NAMJİN ✔️ Ana karakterlerden fazla görme imkanınızın olabileceği diğer çiftler : Yoonmin, Taekook ve ayrıca (en üstüne düştüğümü düşündüğüm) Yugseok'tur. Çift seçimlerinin katiyen bir önemi olduğunu düşünmüyorum. Keyifle okumanız dileğiyle. Küçük bir not daha, belirttiğim gibi bu hikaye bitmiştir, oy kaygısına düşmek istemediğim için hepsini bir anda yükledim. Yoksa tek tek atmayla hem ben unutacaktım hem de hayal olacaktı burada hikaye yazmam. Sizden tek ricam, hikayenin benim tarafımdan yazılıp, tüm telif haklarının bana ait olduğunu unutmamanız. Bu hikaye buraya konulmadan çok uzun bir süre önce yazılmıştı ve şu an bu platformda. Umarım beğenirsiniz. © TÜM HAKLARI SAKLIDIR (Özellikle beynimde)

kimseokjin: Daha önce hiç porno izlemedim kimnamjoon: Birlikte izleyebiliriz?

!!!Lütfen bu kitabı kan, istismar, şiddet gibi öğelerden etkilenmeyecek kişiler okusun. Eğer etkileniyorsaniz okumayın. Içerisinde şiddet, istismar ve kan barındırır!!! "NASIL HATIRLAMAZSIN?!" Diye bağırdı. Korkudan bedenim tir tir titrerken yanaklarımda ki ellerini iyice sıktı beni geriye doğru ittirdi. Sendeleyip yere düştüm. Gözlerimden istemsizce yaşlar akarken, "Ben... hatırlamıyorum. Üzgünüm." Diye mırıldandım. Yüzündeki maskesini çıkarıp, "Beni gerçekten unuttun mu Seokjin? Ben senin için herkesi öldürürken sen beni unuttun mu? Gözüm de neden bandaj var benim cidden unuttun mu?" Diye sordu. Burkulan bileğimin üzerine yüklenip kafamı ona doğru kaldırdığımda gözlerim fal taşı gibi adçıldı. Bu... Bu oydu. Midem şiddetle kasılmaya başladığında aklıma o gün geldi. Onun sağ gözünü kaybettiği, benim sevgilimi kaybettiğim ve ikimizin de çocukluğunu kaybettiği o gün geldi.

Bir tarafta sevgilisini geçirdikleri bir kaza sonucu kaybetmiş olan ruhu yaralı Kim Seokjin, bir tarafta ailesi tarafından hep baskı gören ve sevgi denen kavramı tam olarak asla anlamamış olan Kim Namjoon. Kim Seokjin bir gün karşılaştığı fırsat sayesinde, bir anda kendini ünlü yüzücü Kim Namjoon'un turnuvasında bulur. İlk başlarda iyi giden her şey insanlara maç sonrası yorumlarını soran Kim Sekjine, Kim Taehyung'un çarpması ile son bulur. Kim Seokjin bir anda kendini havuzun klorlu sularında çırpınırken bulur, ta ki Kim Namjoon onu kurtaran kadar. İşte iki ruhun ilk buluşması; birinin yaşamı olan, birinin ise en büyük korkusu olan su ile başlar... *** "Bana teşekkür etmelisin." "Asıl sen fotoğraf makinemin parasını ödemelisin." "Seni suya iten ben değilim." Kim Seokjin karşısında kendine sinirle bakan adama aldırmadan ıslanan tişörtünü sıkıp homurdandı. "Arkadaşın bu işle senin ilgileneceğini söyledi." Namjin Yoomin Vkook

Kim Seokjin... Yıllarca kendini saklayan ve özgürlük için içten içe yanıp tutuşan, insanlardan kaçmak için bir umut gökyüzüne sığınan. Kim Namjoon... Her zaman hislerine güvenen, fakat artık hayata dair umudu olmayan... Kardeşini test uçuşu sırasında uçağın düşmesi ile kaybeden Kim Namjoon aynı uçaktan canlı çıktığı için kendini suçluyordu, Kim Seokjin ise asıl benliğinden utanıyordu. Kim bu iki askerin birbirine hayat olacağını düşünebilirdi ki?

Namjin

"Pençelerimden o kadar kolay kurtulamayacaksın," diye fısıldadı ejder savaşçısı. Seokjin yutkundu ve dizlerinin üzerine çöktü. "Kal ve şarap doldur," dedi ejderha, önünde ki adamın ensesini okşayıp derisinin korku terleriyle ıslandığını hissederek. "Sen olmadan çok yalnız olurdum, Lord Seokjin."