"Silahı icat eden insanken, neden suçlu olan Allah? Vicdansız olan, elindeki ekmeği paylaşmayan insanken, adaletsiz olan neden Allah? Üstelik O herşeyi insanlar için yaratmışken..." Asi'nin sözleri karşısında diyecek bir şey bulamıyordu. Her seferinde Asi'ye hak verirken buluyordu kendini. Fakat Asi'nin susmaya niyeti yoktu bu kez. "Kaç kez elinde ki ekmeği aç bir insanla paylaştın? O haline üzüldüğün fakat Allah'ı suçladığın çocuklar için kaç kez yardımda bulundun?" Bir kez bile yardım etmemişti Cihan. Üstelik bunca mala mülke sahipken. Sessizliğini sürdürdü Cihan. Asi devam etti yeniden sözlerine. "Üzülmek yerine yardım etseydi kul, kula dünya üzerinde aç bir insan kalmazdı. Senin sandığın, bu mal mülk, Allah'ın yarattığı bunca nimet yalnızca sana bahşedilmedi. Eğer fazlası senin elindeyse bil ki en çok sen imtihan ediliyorsun." Asi'nin her sözü Cihan'ı derin düşüncelere sürüklüyordu. Kalbinde ki inanç parıltısını mantığı her seferinde yeni bir bahaneyle söndürüyordu. Fakat öyle olmamıştı bu kez. O küçük parıltı, Asi'nin sözleriyle büyüyordu. Kalbi ve aklı büyük bir ikileme düşmüştü. Eskiden sorgulamayı dahi bıraktığı din merakını Asi yeniden uyandırmıştı. İkisi de sessizdi şimdi. Cihan öylece Asi'yi izlerken Asi bakışlarını yerden kaldırmıyordu. Bu kadar zıt iki karakterken, hayatlarının kesişmiş olmasına inanamıyordu Cihan. Tüm imkansızlığın içinde aynı ev de olmaları ise çok daha fazla şaşırtıcıydı. Aylar önce onu ilk kez, Mirza'nın evinin önünde görmüştü... Asi'nin şalının, saatine takılması sonucu, bir kaç saniyelik bakışmayla konu nerelere gelmiş... Allah onları aynı çatı altında buluşturmuştu. ♣️

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم Onlar sonbahar gibiydiler... Hüzünlü, yapraklarını dökmüş ve darmadağın... "Ya helalim olur ya da imtihanım olur dedim. İmtihanım oldu, her an her saniye. Üzüldüm, sinirlendim, ağladım ve sonunda sararıp soldum. Umutlarımdan tekrar çiçekler açmak istedim, yapraklarımı kopardılar. Bu içimde yaşadığım son bahardı." Allah rızasını gözeten, yaralı bir aşk hikayesi... 02.03.2015 ©Tüm hakları saklıdır.

Aptallar Takımı Psikolojinizin etkilenebileceği düşüncesindeyseniz 18 yaşından önce okumayın. (Henüz düzenlenmemiştir.)

Bir ameliyat sonucu son beş yılıyla beraber karısını ve değişen hayatını tamamen unutan bir Tarık.. Hafızası gidince bambaşka bir adama dönüşen kocası, çocuklarını bu süreçten zarar görmeden kurtarma kaygısı ve kocasına duyduğu büyük aşk arasında bocalayan bir Esma. Bir yabancıyla herşey yolundaymış gibi devam edilebilir mi? Asla ait olmadığını düşündüğün bir hayata uyum sağlanabilir mi? (Kitabın bütününü okumak için linke tıklayınız) *** - Saçların ne renk ? - Sen ne renk olsun isterdin? - Ben ne isteyeceğim, merak ettim sadece. Sıkı sıkı sarmışsın çok önemliymiş gibi. Tek teli gözükmüyor. Kel falan olabilir misin?

Ahde Vefa: Verdiği sözde durma ••• Yalnız, her zaman çevresinden kötü ithamlar duyan, gittiği her yerde kendini sığıntı hisseden... Buna rağmen annesinin babasının öğrettiği gibi dimdik, yıkılmaz olan Hafsa'ydı o. Yetimhanede büyümenin verdiği burukluk, amcası ile yengesinin ettiği hakaretleri, şiddetleri ve en sonunda kendi keyifleri için yaptığı iş sözleşmesi Hafsa'yı daha çok yaraladı. Hafsa adına yapılmış olan iş sözleşmesi gereği evlendiği adamla mutlu mu olacak? Yoksa gittiği yerde sığıntı mı olacak? ••• Yayınlanma tarihi: 30 Mayıs 2021

✨#imtihan~1✨ ✨#gerçeksevgi~1✨ ✨#helalim~1✨ ✨#helalaşk~2~✨ Kapının açılma sesini duymamla başımı eğdim. Bir küfür duyunca kaşlarım çatıldı istemsizce. Yok artık! Yoksa bu kişi o kişi mi? Yani küfreden şahıs benim kocam mı? Hayır,hayır. Lütfen böyle bir şey olmamış olsun. Ben hala başım eğik bir şekilde dururken görüş açıma bir çift siyah ayakkabı girdi. "Ne o? Çirkin çıkarım falan diye mi kaldırmıyorsun kafanı?" O sert ve korkutucu sesi içimin daha da ürpermesine sebep olurken ben sessizliği tercih ettim. Yutkunmakla yetinip ellerimle oyalanmaya başladım. "Hey kime diyorum ben? Ben konuşuyorsam yüzüme bakacaksın!" Şu an çok istediğim bir şey varsa o da korkusuzca kahkaha atmak. Adama bak! Kendini ne sanıyor acaba? Ayakların bana doğru yaklaştığını fark ettiğimde elimi kaldırdım. "Sakın bir adım daha atayım deme!" Ben ayakların uzaklaşmasını umarken o ayaklar tam tersine daha da yaklaşıyordu bana. Kulağıma sevgili eşimin iğrenç bulduğum alay gülüşü ulaştı. "Niye? Sonuçta karım değil misin?" ༻ ༺ "Bana tehlikede olmanın ihtimalini sormuştun." Oktay'ın sesiyle gözlerimi o güzel gözlerine çevirdim. Bana sevgi dolu bakan gözlere kaptırdım kendimi o anda. "Ben yanındayken 'tehlike' anlamını yitirir. Ben yanındayken öyle bir ihtimal sıfırdır. Sen yanımda ol yeter ki ormanları sana saray yaparım. Senden tek isteğim de bu nurlu kız; daima yanımda olman." Koca adamımın sözleri üzerine söylenecek kelime bulamıyordum. Dilim tutulmuştu âdeta. Birden kulağıma ulaşan o sesle başımı kaldırdım. Gökyüzündeki oluşan yazı ile yüzümdeki gülümsemem iyice yayılmıştı. Aynen şöyle yazıyordu: 《BU; NURLU KIZ İLE KOCA ADAMIN İMTİHANI BU; BİZİM İMTİHANIMIZ...》 "İnsan sevdikleriyle sınanırmış, imtihan edilirmiş nurlu kız. Sen de benim imtihanımsın."

"Siz hiç rüyanızda gördüğünüz birine aşık oldunuz mu?" Arya oldu.. Dünyaya dair hiçbir şeyini bilmediği bir rüya karakteri onu kendi kalbine hapsetti.. "Siz hiç uyumaktan korktunuz mu?" Arya korktu. Arya ve Poyraz, gerçek olamayacak kadar güzel bir rüyada aşkı tattı. Birbirlerini gördüğü rüyalar dışındaki tüm rüyalar siyah beyaz kalmıştı.. Oku tuşuna bastığınızda sizde bu rüyanın içine gireceksiniz! Hazırsanız başlayalım! *** Tesadüflere inanmam ben. Bugün bu kitapta karşılaştıysak, bunun bir sebebi vardır...

Sinirli bir o kadar da komik bir hemşire Rüveyda... Öfke kontrolü olmayan; ama bir o kadar da merhametli Mustafa... Yine bir inatçı ve Zor hikayesi... Mor hiç bu kadar güzel görünmemişti insanların gözüne... ❤❤❤