Bazen dayanmaktadır sevmek; Hayat nerden vurursa vursun Ayakta kalabilmek ... Bazen yaşamaktır sevmek ; Soluksuz ciğer gibi sevgisiz Kalbin duracağını bilmek ... Bazen ağırdır sevmek ; Sevdiğine layık olabilmek... Ve bazen hayattır sevmek; Birini çok uzaktayken bile Yüreğinde taşıyabilmek... Özdemir Asaf

" Mutluluğun gözü kördür , Yanlızlığın sağır . Ondandır biri tökezleyerek yürür , Öbürü uykusunda bile bağırır . Mutluluk yanlız kendisini görür , Unutur bu yüzden ilkin kendisini . Yanlızlık kendi tutukluğunda özgür , Boyuna bekler dönsün diye sesi . Mutluluk alışır kendisine ölümden beter ; Borçsuzluğu ile övünür , ama kendisi doğurmaz . Yanlızlığın gidecek bir yeri yoktur ; Boyuna kapısına döner , açan olmaz . Mutluluğun mezarları , yanlızlığın heykeli var... Her ikisinin de saksılarında çiçek . Biri hep başka renkle solar , Öbürüyse ha açtı , ha açmayacak . ÖzdemirAsaf