"Aile... Ben aile nedir bilmem yani hiç ailem olmadı. Hep yalnızdım çığlıklarımı duyanların bile umursamadan üç maymunu oynadıkları, kimsenin umrunda olmadan bir oyuncak gibi ordan oraya savurduğu kızdım." "Efil Arıcı (Soykan)" *-Daha 4 yaşında Anne'si babasından Abilerinden ikizinden koparılan Efilin'in Hikâyesi. -Sonradan dahil olan bir abi var. -Her cuma yeni bölüm atıyorumm.* İlk bölümlerin yazım yanlışları olabilir şimdiden sorry. Tabi yazım yanlışı yapmamaya, bölümleri yavaş yavaş düzenlemeye çalışıyorum:)🤍

❛❛Kendi dilimde seni seveceğime yemin ediyorum.❞ Arya küçüklüğünden beri oyuncu olmak ister ama ailesi, aile mesleği olan doktorluğu sürdürmesini istiyordur ve Arya en büyük hayalinden vazgeçip ailesini dinleyerek doktor olur. Savaş ise ekranların aranan yüzü ve kızların ilgi odağında olan, popüler bir oyuncudur. İkilinin yolları denk geldiğinde ilk başlayan şey saçma sapan aşk haberleriydi. 🩺 Karşımda tekrar onu görmek beni deliye döndürmüştü, yaptığım son konuşmadan sonra benden uzaklaşır diye düşünmüştüm lakin daha da dibimden ayrılmaz olmuştu. "Dünyanın senin etrafında döndüğünü falan mı sanıyorsun?" Dedim bağırarak, içimdeki onu tekme tokat dövmek isteyen tarafı ancak bağırarak susturabiliyordum. Bu dediklerime karşılık gülümseyip beni belimden tuttu ve döndürmeye başladı. "Dünya etrafımda dönüyor mu bilmiyorum ama dünyam olmasını istediğim kadın etrafımda dönüyor. " Söyledikleri ile şaşırıp kaldım. Bir müddet sonra beni yere indirdiğinde başımın döndüğünü hissediyordum ama bu beni etrafında döndürdüğü için mi yoksa kelimeleri yüzünde mi bilmiyordum, tek bildiğim şey başımın döndüğüydü. Başım döndüğü için hafif sendeledim bu yüzden hızla beni tutup gözlerime baktı benden bir cevap beklercesine. Kendime geldikten sonra ondan ayrıldım ve kaldırım köşesinde duran o orta büyüklükteki taşı alıp kafasına attım. "Bana tekrar dokunursan kafanı kırarım demiştim." 12.03.24 Fikir tamamen şahsıma aittir lütfen izinsiz almayın,kurgu ve bölümlerdeki her sahne şahsime aittir.

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

Adelya'nın sakin lise hayatı, bir bankta bulduğu siyah deri kaplı defterle değişir. O defterin sahibi okulun gizemli çocuğu Arven Sorel'e ait çıkarsa ne olur? Peki ya o deftere yazılmış olan satırlarca aşk cümleleriyle anlatılan kız kimdir? ~ "Onu gördüğüm an, dünya bir anlığına sessizleşti. Kalbim, bir melodiyi ilk kez duymuş gibi attı. İşte o an, neye âşık olduğumu değil, kime âşık olduğumu anladım." "Adını bilmeden, sesini duymadan, gözlerine bakmadan önce bile kalbim ona ait olduğunu fısıldıyordu."

Bunca zaman Rusya da yaşayan bir kız, 17 yıl sonra karıştığını öğrenir ve gerçek ailesinin Türkiye de yaşadığını öğrenir. Kız hiç gitmediği bir ülkede gerçek ailesiyle yaşamak zorunda kalır. Ailesi onu kabul edebilecek mi? Ya da Kız onlara alışabilecek mi? Gelin Derin Sofyanın hikayesini birlikte okuyalım. ------------------------------ Başlama tarihi: 24/07/2022 Bitiş tarihi: 11/12/2022

↝TAMAMLANDI ↝Gerçek Ailem Kurgusudur Öz babası sandığı adamdan yıllarca şiddet gören kız yıllar sonra gerçek ailesini bulur. Yazgı 5 abi ve 1 kardeşiyle neler yaşayacak birlikte görelim . TÜM HAKLARI BANA AİTTİR !!!ALINMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.!!! **** > 5 Kasım 2023 Tarihinde Yazıldı. > 1 Nisan 2025 Tarihinde Bitti. # 1 - Yazgı ... 20.03.24 # 1 - Kabus... # 2 - Yazar ... # 2 - Hemşire ... # 4 - Korku... # 6 - Kayıp ... # 18 - Ağabey...

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

Ben : anneni ara. Oğuz:ne ? Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin? Annen onu aramanı söylüyor. Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ? Ben : şarjı bitmiş? Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ? Ben yazıyor... Ben çevrimiçi... Ben : bir dakika oha doğru? Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ? Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı. Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ? Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃 Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun? Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya. Laf filan da sokmuyorum ayrıca. Oğuz : sen kimsin ? Ben: komşunuz ? Oğuz : komşumuz kim? Ben : evine gelseydin bilirdin. Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ? Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ? Oğuz : bu aralar sanmıyorum. Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun. Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim. Ben :ne ? Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı. Ne üzücü. Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...

Kehanetlere inanır mısınız? Ya da aşka? "Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır." Der Orhan Pamuk. İşte bu yönüyle aşk, kehanetten ayrılır. Önceden bilemezsiniz aşık olacağınızı. Sezemezsiniz. Seçemezsiniz. Bir parçam haline gelen tarot kartlarım bile aksini söylerken kalbim delicesine onu istedi. Kapıldım rüzgarına. Savruldum ayazında. İşte o gün anladım. Aşk denilen illet, tüm kehanetleri önünde diz çöktürecek bir kudrete sahipti.

"Bu avına âşık olan bir avcının skandalı değil... Hâkeza sen aslanın pençesine düşmüş zarif bir ceylan değilsin; kurdun inine düşmüş bir kuzu da değilsin." diye fısıldadığında, sıcak nefesi sus çizgime çarptı. Kül kokan parmaklarının tersi şakaklarımdan aşağıya doğru yavaşça sürtünüp, kirpiklerime takılmış uzun perçemlerimin bir tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Sen sürüsü olmayan bir kar leoparısın, ben de seni yamacında saklayan uçurum." • • • *Kurgunun bütün hakları bana aittir! En ufak bir çalıntı durumunda, gerekli işlemler başlatılacaktır.