Kitap basıldıktan sonra bölümler basılı haline uygun olarak güncellenecektir. დ ❛Ben Vatanıma aşığım. Kalbimde ve aklımda ondan başka bir şey yok. Ama sen... Sen delisin. Bir askerin peşinden koşacak kadar delisin. Söylesene; hiç mi akıllanmayacaksın, Nar Çiçeği?❜ დ Asker ve Askeri Psikolog. დ Uzum zamandır kendisine saplantılı şekilde aşık olan Mirza'dan kurtulmaya çalışırken, daha da dibe batar Leyla İzem. Her şey bitti dediği vakitte aniden karşısına çıkan celladı kaçırır onu ve tutsağı yapar. Abisi gibi gördüğü adamın terör örgütünün lideri olduğunu öğrenir kaçırıldığında. Üç ay türlü türlü işkenceler görür, ama yine de boyun eğmez onlara. Üç ay boyunca çocukların, gençlerin ölümüne şahit olur. Umudunu kaybettiği sırada bir mucize olur. Kaçırılıp tutsak edildiği mağaraya gelen Türk askerleri, ona yeniden umudu verir. İsmini bilmediği siyah gözlü bir asker alır onu caninin elinden. O asker sol göğsüne yara alır o gün, Leyla İzem ise sağ elinin avuç içine. Tutsaklığı biten Leyla İzem, ailesinin yanına geri götürülür fakat aklından çıkmaz o siyah hareler. Ona bir borcu var - hayat borcu... Yıllar sonra okuyup askeri psikolog olarak Şırnak'a gelen Leyla İzem, aslında yıllardır rüyasına giren askerine doğru yaklaştığından habersizdi. Peki ya ismini bilmediği kahramanı ile karşılan bu yaralı kızı, tanıyacak mı yıllar önce onu kurtaran asker? Hayat onları nasıl bir sınavın içerisine sokacak..? ~Tüm hakları tarafımdan korunuyor. Her hangi bir (ç)alıntı durumu olursa, gerekli işlemler başlatılacaktır! Kitap kapağını, kendi kitabınızda kullanmanyın! ~YAZIM TARİHİ: 01.08.2023 ~YAYIM TARİHİ: 10.09.2023

❝ Yıllar önce şehitlikte son kez karşılaşan Afra ve Yiğit. Yıllar sonra askeriye koridorunda tekrardan karşılaştı.❞ ❦ Göz gözeydik. İki çift mavi göz. Gece ve gündüz gibi birleşmişti. YAZIM TARİHİ / 31.12.2022 /

"Ben senin şımarıklıklarını çekecek bir adam değilim." Sözleri üzerine gözlerim gözlerinde asılı kaldı. Kelimeler zihnimde bir oraya bir buraya kaçışırken hepsini bir araya toplamak oldukça zor olmuştu. Sakin ol Efsan... Kalbimdeki anlamsız ağrıyı görmezlikten geldim. Çenemi havaya dikip ters ters ona baktım. Giydiğim siyah topuklular sayesinde aramızdaki boy farkı bir kafa mesafesi kadarken gerginlikten kuruyan dudaklarımı ıslatıp onunkiler kadar acımasız olan sözlerimi sarf ettim. "Ben de sana şımarıklık yapacak bir kadın değilim." Yayın tarihi: 12.05.2024

//TAMAMLANDI\\ (Kitap baştan düzenlenip yazılıyor. Giriş, bir ve ikinci bölüm yayında olsa da tamamen düzenleme zamanı yazın. Bu yüzden daha geç yüklenecek bölümler.) Bir kar tanesi kadar beyazdı genç kızın dünyası, çamur sıçrattılar güzel hayallerine. Evlilik gibi güzel bir bağı töreye kurban ettiler; fakat o kurban olacak biri hiç değildi. Belki kabul etti, lakin hiçbir şey bitmiş değildi. Geleceği için her şeyi göze almış, dik başlı kız. Sevdiği kız için geleceğini çöpe atmış, gözü kara delikanlı.

KİTAP OLDU. (30.12.2023) Doksan Artı Dört'ün kitap haline tüm sitelerden ve kitapçılardan ulaşabilirsiniz. ☽ Galatasaray fanatiği genç iş adamı Merdan Efe Yüceer ve olduğu konuma tırnaklarını kazıyarak gelen başarılı avukat İzgi Gökyel. Maç doksan dakika, top yuvarlaktı. Belki maçın skoru uzatmalarda değişecekti, belki de onlar için asıl galibiyet beraberlikte gelecekti. "Maçın seyri değişti," dedi nefesi nefesime karışırken. "Doksan artı dörtte seni kazandım. Bu saatten sonra mağlubiyetin bile bir önemi yok." ☽ Hikayedeki tüm karakterler ve olaylar hayal ürünüdür.

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Hiç istemese de şişman ve ezik olarak gördüğü kadınla çocuğu için evlenen adam... Platonik olarak aşık olduğu adamla evlenen saf ve iyi niyetli bir kadın... Aşkın en saf ve en çıkarcı hali...

Renas, beyincik dejenerasyonu teşhisi konulmuş on yedi yaşında genç bir kızdır. Kalan ömrünü annesiyle geçireceğini düşünürken, hayatına bir anda yıldırım gibi düşen baba ve ağabey faktörü dengesinin şaşmasına neden olur. Zorlu mücadelelerle hayata tutunmaya çalışan Renas, ona kol kanat germeye çalışan bu insanlarla bir aile olabilecek miydi?

"Üzgünüm... 1 kelime 7 harf ama verdiği acı... Kelimelere , harflere sığamayacak bir acı... Siz beni bu kelime ile terkettiniz... Ben de bu satırlarla... Ölmüşüm ben... Diyorlar ya insan kalbi durduğunda değil unutulduğunda ölür diye. İşte ben dün kan ter içinde eve döndüğümde sizi gülerek sohbet ederken gördüğümde öldüğümü öğrendim... Gidiyorum ben... Masanın üstüne sizin olan her şeyi bıraktım. Kart , telefon... Üçüzler... Zar zor biriktirdiğimiz para da orada. Canınız sıkarlar , onların parasını kullanmak istemezsiniz alın kullanın bu parayı. Siz hep üçüzdünüz üçüz kalın , hiç ayrılmayın... Bana yaptığınızı da birbirinize yapmayın! Unutmayın siz birbiriniz için varsınız! Bir kalp paramparça olduğunda tamir olmuyor ne yazık ki... Hoşçakalın hepiniz. Bu mektubu ben gittikten belki günler , belki haftalar sonra okuyorsunuz. Farkedeceğinizden bile şüpheliyim. Gerçi umursayıp mektubu okudunuz mu onu da bilmiyorum ama eğer okuduysanız şunu bilin ki hiçbirinizden nefret etmiyorum. Rahatça yaşayıp gitmeye devam edebilirsiniz. Ben Ada... Sadece Ada... Ben hiçbir yere ait olamayan , hiçbir yere sığdırılamayan , duyguları olmayan , dilsiz Ada , mutluluklar dilerim..." TAMAMLANDI✔️ ✨Bu Dördüzlerin değil Üçüzlerin hikayesiydi ve ben bu hikayenin sonunda herkes mutlu olduktan sonra kenara atılacak karakteriydim. Peki ben bu acı kaderimi kabullenecek miydim? Hikayenin sonunda tek acı çeken ben mi olacaktım yoksa tek mutlu olanı mı?✨ •Buna benzer aile hikayeleri okumak isterseniz profilimden Berceste ve Rüzgâra Karışan Ruh'u okuyabilirsiniz.•

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.