Hayatı boyunca hiç sevilmeyen birine 'seni seviyorum' demişti biri. Çok masum gibi görünen bu cümle ancak bu kadar tersine döndürebilirdi dünyayı... * " Bir gün beni sende seviceksin Teğmen!" Gözümdeki yaşı silip, burnumu çektim. " Belki bu Vatan kadar sevmeyeceksin ama sende seveceksin! " * * * ✔ Kitabın konusuna bodoslama atlamak istiyenler GERÇEĞİM adlı bölümden başlayabilirsiniz ♡_♡ Eğer bu hikayeyi wattpad harici bir platformda okuyorsan, kötü amaçlı yazılım saldırısı riskinde olabilirsin. Eğer bu hikayeyi orijinal halinde ve güvenli bir şekilde okumak istiyorsan lütfen, " Wattpad'deki @yamuk_prenses07 " isimli profilimden oku. "Teşekür ederim♡" 25.10. 2018 Rasgele içinde #1 © Tüm hakları saklıdır. Çalıntı durumunda önce Viyan'ın gazabına sonra da kişi hakkında yasal işlem başlatılacaktır. Başlama: 3 Aralık 2017 Kapak Tasarım: @sentinus01 Teşekürler ♡

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.