"Benden sakladın." Genç kızın gözleri acı ile parladı. Acı öyle derinine inmişti ki öfke ile kan kusuyordu. Tam mutlu olduğunu zannederken acıları bir kez daha genç kızı alaşağı etmişti. Ruhu bedeninden ikiye ayrıldı sanki. Yaşadığı acı aslında bir hiçmiş meğer. Boşuna onca göz yaşı onca acı yaşamıştı. Sevdiği adamın tek kusuru ailesinin sırrını saklamakla yetinmişti. "Benden gerçekleri sakladın." "Benden gerçekleri saklamaklarına nasıl izin verdin." Genç kız bir adım atarak sevdiği adamın gözlerine acıyla baktı eli sevdiği adamın kalbine gitmişti. Ateş sevdiği kadının buz tutmuş eline dokunması ile genç kızın gözlerinden damla damla yaş aktı. "Kalbin nasıl izin verdi Ateş." Devamı kitapta 😂

İhanet kategorisinde 1. Sırada Adam dehşetler içerisinde karısını izliyordu. Karısı kırdığı aynanın sivri bir parçasını almış. Boğazında tutuyordu... Bir an adam nefesinin kesildiğini zannetti, karşısındaki enkaz ona aitti... "İndir elindekini Leyla! Sonra pişman olacaksın" dedi adam. Oysa kadının en büyük pişmanlığı o'idi. Elinin tersiyle gözündeki yaşı sildi Leyla, bunca zaman döktüğü gözyaşlarına yenileri ekleniyordu, ve bu gözyaşlarına sebebiyet olan adam karşısında arsızca duruyordu. "Bak ben senin eserinim beni bu hale sen koydun. İçimde yaşamaya dair tek bir neden bırakmadın." "Leyla" dedi adam inleyerek. "Ben üzgünüm, böyle olsun istemedim. Leyla burukça gülümsedi, gözünden dökülen gözyaşını tekrar sildi. "Üzgünsün!" "Ama ben yapacağım hiç bir şey için üzgün değilim." "Bak elimdekine bunu ben tutuyorum. Ama sebebi sensin! Birazdan tüm acılarım son bulacak..." Adam karşısındaki kadının herşeyden vazgeçtiğini biliyordu. Yaptığı herşey için pişmandı. "Leyla pişmanım anla vazgeç, tamam yeniden başlayalım." "İndir o elindekini sana söz veriyorum, herşey daha güzel olacak." Leyla tekrardan güldü, herşey daha güzel olacak diyordu celladı. Zaten en büyük hatayı celladına aşık olarak yapmıştı. "Seninle olacak bir yaşamı istediğimi neden düşünüyorsun." Adam bir adım attı Leyla'ya doğru. Kadının dur diye bağıran sesi heryeri inletti. Ayşe, Aslı ve Fırat yukarı koştu, girdikleri odada Leyla'yı gördükleri şaşkınlıkla dona kaldılar. Gerçi zavallı kız çok bile dayanmıştı. "Leyla kan yerine geldin. Boşanamıyacağımızı sende biliyorsun. İndir o elindekini sakince konuşalım." Dedi adam bir umut, hayatında ilk defa bu kadar çok korkuyordu. Sevdiği kadın karşısında canından vazgeçmişt

Öğretmen Hanım hikayesinin devamıdır. Nefetle başlayıp aşka dönüşmüş bir hikaye... Hatalar, yalanlar ve ödenen bedeller. Aslı ve Selim artık birbirlerini daha iyi anlamaya çalışıyor ama peşlerinde çok dert olacak. Birlikte çıkabilecekler mi? Zaman gösterecek.

Abisinin hayatının kurtulması için sevmediği daha da önemlisi tanımadığı bir adamla Berdel yapılmasına karar verilen Mira'nın hayatını okumaya var mısınız?

"Ben suçlu değilim"dedim titreyen ellerimi önemsemeden. "Ben bu hikayenin en masum karakteriyim aslında,kız kardeşini kaçıran abim, abim ile kaçan senin kız kardeşin,beni seçen ise sensin anladın mı?"dedim. Göz yaşlarımı umursamadan bir iki adım geriledim. Ve ona; "Farkında mısın,ne kadar acizsin?"Bu söylediğim onu kızdırmış olmalı ki derince bi nefes verdiğini gördüm."Şu söylediklerimde ne kadar haklı olduğumu bildiğin halde hala bana suçlu gibi bakmaya devam ediyosun,sanki seninle evlenmeyi ben istemişim gibi." Susuyordu... "Şuan senin sustuğun gibi bende bir ömür boyu susacağım.Ve sana yemin ederim Nefes VURGUN bir zaman gelecek benim içimden geçenleri bilmemek seni kahredecek.Ve sen bana yalvaracaksın." *** Kapak yapımı @supermanmustdie 'a aittir.

Bir kadın düşünün;Öğretmenlik yapmak için geldiği yerde töreye kurban gitmiş... Bir adam düşünün;Kalbine ve toprağa gömmüş acısıyla ayakta kalmış... Bir berdel düşünün;Karşılıklı nefreti birleştirmiş... Bir Mardin düşünün;Yine aynı göz yaşları toprağına dökülmüş... Bir Mardin kitabı düşünün;Bunların hepsini kapsamış...Peki ya diğer kitaplar gibi nefretle başlar aşkla mı biter?Yoksa nefretle başlayıp ölümle mi biter?Hadi buna okuyupta karar verelim....

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

"Aşiret bebek istiyor bilirsin" "Benim bir karım daha var. Seherle iyi geçinmeye bak" "Sen sadece evin bir gelinisin" Esin yaşlarını zor geri tutuyordu. Bu adam ne diyordu. Emirhanı severken Bedir'in karısı oldum. Zorla evlenirken kuma oldum. Bir kardeşim var, onunla düşman oldum. Bu hikaye tamamen hayaldir ve hiç bir olay yada kişi gerçek değildir. Bu kitabı, kişileri ve konusunu çalmadım. Patenti bendedir.

"ben sana aşıkken sen bana abi. Dediğinin farkında mısınız" "üvey de olsa abimsin ama" "ama aşığım sana bebeğim " "hani aşka inanamıyordun noldu birden bire " "hayatıma sen geldin beni kendine aşık ettin bana yaşamayı sen öğrettin "

"Hepimizin bir mucizeye ihtiyacı vardı. Fakat en çok benim. Yıllardır ondan haber alamamak nefes almamı zor kılsa da hayatıma devam ediyordum. Bundan sonra geleceğini sanmıyordum. 6 yıldır gelmeyen biri bu saatten sonra zaten gelmez. İnsanlar böyledir. Bir kez alıştımı gitmeye, gitse de gelmez olur. Hani bir söz vardır, yolcudur Abbas bağlasan durmaz. Burak'ta öyleydi. Gelse bile hep bir misafir olarak kalacaktı. Çünkü o bir defa gitmişti. Ve emin olun ki bir defa giden bir insan defalarca gelse de defalarca gider. Çünkü insanlar böyle. Hep gitmeye, bırakmaya meraklı. Geride bıraktıkları enkazları bilmeden. " Yorum yapacaksanız da aklınızın varlığı ile yorum yapın. Gereksiz yorumlara gerek yok!