bir maç. iki kaptan. ve hiç planlanmamış kadar yakınlaşmak zorunda kalan iki kalp.

"beni biraz daha öper misin? kaybedecek hicbir seyimiz yok."

"daha fazlası icin geri döndügünü görebiliyorum"

"eger yalnızsan, gelip benimle birlikte yalnız ol."

"yaralarımın etrafına yıldızlar cizdin"

"bu dünyadaki hicbir sey bana ait degil ama askım benim"

"Japon mitolojisine göre tanrı birbirlerinin ruh eşleri olan çiftleri serçe parmaklarından görünmez kırmızı bir iple birbirine bağlarmış. Parmağına bak, iplerimizin birleştiğini görüyor musun?"

cindirella'nın öfkeli olduğu bir masal bu, ne yazık ki ayakkabı prensin kafasına geçiriliyor

yeonjun: bana olan takıntın bittiğinde haber et sana zahmet soobin: iyi bari en azından komikmişsin yeonjun: öldürücem seni soobin: bekliyorum buyur gel

"aşk?" diye sordum rüzgarın dağıttığı saçlarına tebessümle bakarken. başını salladı olumlu anlamda, "aşk." burnumdan güler gibi bir ses çıkarttım, tozlu üstümü ve gemideki çuvalları işaret ettim. "ülke bu haldeyken?" -angst- kapak: atyunia