Romantizm #1# İpek Böceğinin kozası mı yoksa çelik mi daha sağlamdı? Zorluklara en çok hangisi dayanırdı? Her şey zıddını içinde barındırır; varlık yokluğu, güzellik çirkinliği, güçlü zayıfı ve yaşam ölümü... Genç kızın hayatı tam da bunlardan ibaretti! Ülkenin ileri gelen ailelerinden birisine mensup olmasına rağmen imtihanı yoklukla, insanların çirkin yüzüyle olmuştu hep. Tek başına kaldığı dünyada kimseden ne yardım isteyecek ne de boyun eğecek mizaçtaydı. Ta ki bir adam bunları alaşağı edene kadar! Levent Akçacızade; emrinde binlerce insanın çalıştığı, iş dünyasının gözdesi, kural insanı... Aşkı ve kadınlara olan güvenini kilitlemiş, anahtarı kendinin dahi bilmediği uçsuz bucaksız bir yere fırlatmıştı. Yapamadı... Ona doğru çekildikçe kaçtı. Önü alınamaz arzuları, tanımlayamadığı duyguları her yanını sardığında saklanacak bir yeri kalmamıştı. Aşk, gözleri körleşmiş kibri yener, kaideler yerle bir olur ve tüm hayatı biçimlendiren kavramlar yeniden tanımlanır mıydı?

Küçük bir serçenin kalbi var bende. Ne kışta sıcak bir yere göçmeye cesaretim, ne de kendi menzilimi terkedecek sadakatsizliğim vardı. Yorgun düşmüş, yıpranmış kanatlarım vardı sadece. Onlarda sağa sola çarpmaktan yaralanmış. Ve bir son bahar sabahı, günün geceye kavuştuğu anda gördüm seni. Ve bir son bahar sabahı günün geceye kavuştuğu anda sevdim. Sen....ey dilime ikamet edenim. Dudaklarından dökülen her kelimeye vurgun bu yürek. Kağıdın kalemi sevdiği gibi sevdim seni.... Sözün cümleyi, Gül'ün dikenini, yağmurun baharı sevdiği gibi sevdim seni. Hiç bir minnet beklemeden, hiçbir karşılık güdmeden. Şiiri seven kadındım, seninle şiir oldum. Bakmadan, görmeden, dokunmadan sevdim seni. . Cihangir....Sevdiğim..... Bana ölüm oldun diyorsun ya... Ölüm dediğin nedir ki, ben yaşayarak sevdim seni.... 3 Şubat 2022 Ahvanoğlu aşiretinin ağası Cihangir Ahvanoğlu..... Feci bir kaza sonucu tekerlekli sandalyesine mahkum kalır. Hayattan elini eteğini çektiği bir sonbahar sabahında, her gördüğünde onu deliye döndüren bir kız çıka gelir hayatına. Feride ..... Bu kitap şahsım tarafından yazılmıştır. Tek bir cümlesi bile kopyalanması durumunda tüm haklarımı kulanacağımdan emin ola bilirsiniz. Aşkın en çaresiz halinin bir imzasıda senin kalbine atılsın. 20.12.2020

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Genel Kurgu #3 Zümra bilmiyordu ihanetin bu kadar acıtacağını.Üstelik sevdiği adamın ihanetinin canını söküp alırken ve ondan geriye yeni bir canla baş başa bırakırken nefessiz kalacağını bilmiyordu. Umut da bilmiyordu doğru kadına yanlış yaptığını.Nefreti ve öfkesi gözündeki intikam ateşini o kadar körleştirmişti ki bütün yaptıkları için Ömründen vazgeçecek kadar pişman olacağını bilmiyordu. *** ??|MAVİ GİRDAP| adında yayınlanan tek eserdir. ??Tüm hakları tarafımca saklıdır.Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. Tamamlandı.

Kalpsizler de aşık olabilir ... Hırçın, acımasız bir Ali ve onun masum kırılgan gelini... Dans ediyorduk. Beni kollarında çeviriyor, sertçe göğsüne çarpıyor, benden hızlıca uzaklaşıyor ve aynı hızda bana doğru geri geliyordu. "Bir gün gelecek Ali," dedim bağırarak... "Becerdiğin bütün kadınlar için benden özür dileyeceksin. Şuan bunun mümkün olduğuna ben bile inanmıyorum ama Allah'ın ilahi adaletine inanıyorum! Bütün kadınlar için.." nefesim kesiliyordu sanki.. söylerken boğazıma dikenler batıyordu. Tekrar ayrıldık ve gözlerimin içine ifadesiz bir yüzle bakarak hızla beni kendine çekti.. Dudakları dudaklarımdaydı. (15.Bölüm) *** "Seviyorum seni!" dedi kükrer gibi. Koltuğunun altına iyice sıkıştırdı Elif'i ve göğsüne bastırdı sımsıkı. Bir eliyle de çenesini tutup yüzüne bakmaya zorladı sevdiği kadını. Gözlerinin içine bakarak heceleyerek konuştu. Üstüne basa basa. "Seni seviyorum. Bunu o güzel aklına sok ve bir daha hiç çıkarma." Sonra kızın çenesindeki elini çekip, göğsüne koydu. Elif onun göğsüne dokunması ile kalbinin daha da hızlandığını hissetti. Nefesini tutmuş bir şekilde Ali'ye bakıyordu. "Burası da kabul etsin beni," dedi Ali. Gözlerini bir an bile kaçırmadı sevdiğinden. Kızın elini tuttu ve kendi kalbinin üzerine koydu. Elif onun hızla atan kalbini hissetti. Kalbi sevinçle kanat çırptı. Bu kalp kendisi yüzünden bu haldeydi öyle değil mi? "Burası, senin için atıyor. Anladın mı beni?" Elif öylece bakmaya devam edince dudaklarına doğru fısıldadı. "Bana anladığını söyle." Güçlükle konuştu Elif. "Anladım." (29.Bölüm) Hikayedeki "Aslı - Mehmet"li bölümler, başka yeni bir hikayedir. Yani serinin devamı. Ali ile Elif'in kızı olan Aslı'yla, Hayal ve Kenan'ın oğlu olan Mehmet'in hikayesi. Okumanızı tavsiye ederim. Sanaldan Gerçeğe isimli hikâyeme de bir bakın derim.

"Neden böyle bir şey yaptın Yiğit abi ?" "Senin için Derin. " "İyi de neden? Neden benim için hayatını mahvettin?" "Nefret ettiğin kişi ile evlenmeni istemedim. " Yiğit o an aklına gelen dilinin ucundaki kelimeleri yutup en saçma cümleyi kurmuştu. Halbuki o an ne kadar çok isterdi gerçeği söylemeyi ama yapamadı. Ne hayatında verdiği en doğru karar olduğunu söyleyebildi ne de başka bir şey. "Evet Serkandan nefret ediyorum. Beni kurtardın. Ama sen benim abim gibisin ben seninle, yani sana hep abi gözü ile baktım. Şimdi bu evlilik nasıl olur düşünemiyorum. " "Biliyorum Derin. Sadece seni istemediğin bir evlilikten kurtarmak istedim." "İyi de yine istemediğim bir evlilik olacak. Üstelik abi dediğim kişi ile. " "Serkan ile evlenince olacakları bir düşün Derin. Onun mahallede nasıl biri olduğunu bilmeyen yok. Ve bunu söylemek zorundayım ki evlendiğiniz zaman sana istemediğin şeyler yapacaktı." Derin Yiğit in söylediklerinin doğruluk payını düşündü. O da biliyordu Serkan evlenince ona istemediği şeyler yapacaktı. "İyi de seninle evlenince ne olacak ?" "Derin bu senin bildiğin gibi bir evlilik olmayacak. Sadece seni kurtarmak için böyle bir şey yaptım. Bir süre evli kalacağız sonra da anlaşmadığımızı söyleyip ayrılacağız. " "İyi de benim mahallede Serkan ile adım çıkmış bunu kaldırabilir misin ?" "Ben senin nasıl biri olduğunu biliyorum gerisi umurumda değil. Eee ne diyosun? Evliliği kabul ediyor musun ?" Derin bir süre düşündü söyledikleri aklına yatmıştı. Hem böylesi daha iyi. Evet işin ucunda yine istemediği bir evlilik vardı ama Serkan ile evlenmek iyidir. Hem de Yiğit her şeyin formalite olacağını söyledikten sonra. Bu yüzden Yiğit ile evlenmeyi kabul etmeye karar verdi. "Kabul ediyorum Yiğit abi. " " Emin ol. Pişman olmayacaksın Derin. "

Asiye İlkim Akçay! Üzüntülü, kederli ve acılı kadın! İsminin anlamını bu zamana kadar vermemiş miydi? Çektiği acılar bu zamana kadar sadece geçmişte kalmamış, boynuna yağlı bir urgan gibi asılmıştı. Bu sefer kaçmayacaktı, babasının arkasına gizlenmeyecekti, düştüğün de kardeşini suçlamayacaktı. Savaşacaktı. Çünkü biliyordu, babası düşmeden kaldırırdı onu. Biliyordu kardeşi dikenli yollardan yürütmezdi, şimdiye kadar Asiye isminin hakkını çok vermişti. Artık güçlü olacaktı. Düştü mü? Tekrar kalkardı. Koşuyorken takıldı mı? Daha da hızlı koşardı. Ne olursa olsun yapardı. Babasının kızıydı. O, Asiye İlkim Akçay'dı. Kapak: MatmazelinHayali

Kiraz Mahallesinin yaralı abisi Halit ve masum kızımız Nazenin'in hikayesi... Başlama Tarihi : 2017

Yıllar önce yaptığı hatadan dolayı yurtdışında yaşamaya mahkum edilen Ela yıllar sonra evine dönerse ne olur ? Herşey başa mı saracak yoksa yeniden mi başlayacak ?