Herkesin saygıyla eğildiği Fırat ağanın kardeşinin kaçması bütün dengeleri bozmuştu bir karar verilecekti ya ölüm ya da berdel... peki herkesin korktuğu Fırat ağa Diclesini bulacağından haberdar mıydı?

Her şey İrem'in bana bara gidelim ısrarları ile başladı nereden bile bilirdim ki biri ile birlikte olacağımı karnıma tek geceden tanımadığım adamdan bir tohumun düşeceğini.

+18 İÇERMEKTEDİR CİNSELLİK ŞİDDET VARDIR ONA GÔRE OKUYUN

Hiç bişeyden habersiz kuzenleriyle Mardin'e giden Bi genç kız olacaklardan habersiz Nerden bilebilirdi ki başına bunların geleceğini...

"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

Hikayemizde berdel sonucu bir ağa ile evlenen kız var. Ağa onu sevmiyordur ve her gün aşağılıyordur. Kızda ağaya bişey derse sonunun ne olacağını bildiği için susmak zorunda kalıyordur. Ta ki bir gün ağanın hisleri değişene kadar.

(+18) Aleda Karael ve Ivan Mikhail Ramonov'un karşılaşması, kaderin elleriyle şekillenen bir oyunun ilk hamlesiydi. Aleda, her adımında ölümle burun buruna gelmiş, geçmişin acılarıyla yoğrulmuş bir Boksördür. Ivan Mikhail Romanov ise, Rusya'nın derin karanlıklarında adı duyulmamış bir gücün sahibi, bir mafya lideridir. İkisi de birbirinden farklı ama bir o kadar birbirine çekilen. Bir anlaşma, sırlarla dolu bir müttefiklik, onları yavaşça birbirine yaklaştırırken, aralarındaki gerilim her geçen saniye daha da büyüyordu. Ve ne zaman iki karanlık ruh bir araya gelirse, aralarındaki ateş, her şeyi yakıp kül ederdi. Her karar, her adım, her dokunuş... Hepsi birbirini takip eden, yıkıcı bir sırrın peşinden sürükleyecek. Beni okumaya devam et, çünkü bu hikaye... yeni başlıyor.

Sena *Fotoğraf* Başkomiserim: "Güzel vücut, ama sencede sana göre fazla büyük değilmiyim küçük kız?" Sena: "Siktir! Yanlışlıkla size attım." Başkomiserim: "Eminim öyledir." ☆☆☆ Üzerinde oturduğum vücudu taş kesilmiş kıpırdamazken, belimdeki tutuşu sıklaşmış, bakışları kırmızı rujlu dudaklarıma inmişti. "Kendimi durdurmayı başaramıyorum." dedi gözlerini kapatarak. "Deniyorum Sena." Sesli bir iç çekit. "Lanet olsun başaramıyorum. Bu çok yanlış." Kafasını öne atıp, parmaklarını salık bıraktığım saçlarım arasına daldırdı. Yine en yakınımdan soluyordum ferahlatıcı kokusunu. Göğüslerimiz şiddetle yükselip bir birine değerken, burnunu burnuma sürtüp nefesimi içine çekti. "Berbat öpüşürüm." dediği anda, dudaklarımın üzerindeki sıcak baskı zihnimi bulanıklaştırırken, anında gözlerimin kapanmasına neden olmuştu. +18(yetişkin içerikli) sahneler bulunmaktadır. ●Bölümler düzenli olarak hafta boyu yayınlanıyor.

❗ HİKAYE DETAYLI CİNSELLİK İÇERİR BAZI OKUYUCULAR İÇİN UYGUN OLMAYABİLİR ❗ 0552******* Çalıyor... Elim istemeye istemeye telefona gidiyordu. Açmaktan başka çarem kalmamıştı, çünkü elindeki bilgilerle başıma büyük bir bela açabilirdi. Telefonu açtığımda çıkan ses kalın ve biraz robotikti, seste oynama yapılmıştı. Birazdan söylediklerini itiraz etmeden yapmazsam benim için iyi şeyler olmayacağını söyledi. Açıkça tehdit ediliyordum. Titrek bir ses tonuyla "Tamam" dedim. "Ayağa kalk, bilgisayarın kamerasına bak ve üstündeki tişörtü çıkar." Bunu söyleyince birkaç saniye şok geçirdim ve hareket dahi edemedim. Yavaş ve kısık bir ses tonuyla söylediğini tekrarladı. Ayağa kalktım ve üstümdeki ince tişörtü çıkardım, sadece siyah sütyenim görünüyordu. "Şimdi arkanı dön ve eşofmanını da çıkar," dedi. Yavaşça arkamı döndüm, çok ağır hareket ediyordum çünkü acayip korkuyordum. Eşofmanımı da çıkardım; artık üstümde sadece siyah iç çamaşırlarım kalmıştı. Son kalanları da çıkartmamı söyleyince "Hayır," diye bağırdım. Sakin bir ses tonuyla söylediğini tekrarladı, sakinliği ve rahatlığı inanılmaz sinir bozucu bir hâl almaya başlamıştı. Üstümdeki iç çamaşırlarını da çıkarttım. Bir elimle göğüslerimi kapatmaya çalışıp diğer elimle vajinamı saklıyordum. Yüzüm kıpkırmızı olmuştu ve gözümden yaşlar bütün vücuduma süzülüyordu.

Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser yoktur artık. Hissizleşmiş ve yaşama olan hevesini kaybetmiştir. Kendisini bazı insanlar böyle yaşar diye teselli ederek annesi ve kız kardeşi için yaşamaya devam eder. Sıradan bir gün çalıştığı çiçekçiye gelen gizemli bir adamın ricası üzerine bir çiçek teslimatına çıkar. Ölüm anlamına gelen çiçekleri teslim ettiği adamın babasının otopsisini yapan adli tıp uzmanı olduğunu ertesi gün savcılıktan gelen bir telefonla babası hakkında sarsıcı gerçekle öğrenir. Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca'ya götürdüğü ölüm çiçeklerinin ikisi için olduğunu anlar. Babasının peşindeki birtakım organizasyon üyeleri, Lina'nın, Kadir Kara'ya gidecek olan anahtar olduğuna eminken Lina bunun ne demek olduğuna başta anlamasa da zamanla yaşananlar anlam kazanmaya başlar. Bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğunu Aral Çakırca ve Savcı Yiğit Atalay'la bu olayı çözmeye çalışırken keşfeder ve ailesinin kendisinden sakladığı sırlarla bir bir yüzleşmeye başlar. Saklanırım göz önünde. Gelir geçer önümden. Ben görünmez değilim. Hiçe sayar beni gözünde... Bu bir bilmece... Söyle bana Lily... cevap ne?