..."Bana o şekilde bakmaya devam mı edeceksin." Dediğinde gözlerimi hızla Kutayın gözlerine çevirdim. Göz bebekleri yine büyümüştü. Bu bakışı nerde görsem tanırdım artık. Kutay beni istiyordu... Sanırım artık istediği şeyi bende istiyordum... Ayağa kalktım yavaşça. Kutayın üzerine doğru yürüdüm. Tam önünde durdum. "Benimle birlikte olmak ister mis-" sormaya kalmadan Kutay belimi sertçe tutup dudaklarımı sertçe kavradı. Beni iştahla öpmeye başladı. Belimi kendisine çektiği için erkekliği karnıma denk geliyordu ve her saniye sanki biraz daha büyüyordu. O kadar hızlı ve ustaca öpüyordu ki ona karşılık vermekte zorlanıyordum. Daha önce kimseylede öpüşmediğim için sadece Kutayla öpüştüğüm için fazlasıyla acemiydim. Birkaç adımda yatağa yatırdı beni ve üstüme çıktı. Dudaklarıma tekrar yapıştı. "Korkma tamam mı?" Diye sordu dudaklarımdan kısa süreliğine ayrılınca. "Ne?" Diye sormaya kalmadan üzerimdeki t-shirtü iki eliyle parçalayıp atmıştı. Şuan üzerimde sadece beyaz dantelli sütyen kalmıştı O kadar heyecanlandıran ve zevkli birşeydi ki ağzımdan ufak ufak inlemeler çıkıyordu fakat Kutay dudaklarımı öpmeyi bırakmadığı için inlemelerim Kutay'ın ağzında kaybolup gidiyordu. Kutay üzerimden kalkıp pantalonumu sertçe sıyırdı. İkimizde nefes nefeseydik. Altımda da beyaz dantelli kilot kalınca "sikeyim"dedi nefes nefese...

Doğan Kara & Kayra Bayraktar Eğlencesine yazdığım klasik mafya kurgusudur. Küfür,argo,şiddet içerir.

"Şeytan, meleğin kanatlarını severken yanlışlıkla kopartabilir, güzel kiracı." 🪽 | 1,82m okunma ile final yaptık. | Gerilim, korku ve şiddet içerir. Yetişkinlere yöneliktir. Her hakkı saklı tutulmaktadır. Benzerlik ya da çalıntı durumunda saklı tutulan tüm haklar kullanılacaktır.

(TAMAMLANDI.) Çok istediği bölümü kazanmak için çok çalışmış ve sınav sonucunun açıklanmasını büyük bir sabırsızlıkla bekleyen genç bir kız. O çok beklediği sonucun açıklanacağı günün gecesi, sadece eğitim hayatını değil, tüm yaşamını etkileyecek olaydan bihaberdi. ⏳ "Ben seni tanımıyorum," dedim, soğukça. "Tanıyacaksın," dedi, sakince. Konuşma tarzında beni rahatsız eden bir şey vardı. "Daha çok zamanımız var."

Telefonda canlı yayın açıktı. Son model cihazın sağ üst kısmında kalın puntolarla 87.2K yazıyordu. Prenses olarak anılan Katerina Dezira'nın, hesabından açılan canlı yayının bu kadar kalabalık olmasının sebebi kesinlikle Katerina'nın bir süper model oluşu değildi. Canlı yayında binlerce insan olmasının sebebi bir cinayeti izlemeleriydi. Katerina, en yakın arkadaşı Isabella Stark'ı vahşetle öldürüyordu. Yayımlanma tarihi: 20 Ocak 2024

Hayat onu karşıma ansızın çıkardığında, aslında yıllardır içimdeki boşluğu başkalarının varlığıyla doldurmaya çalıştığımı fark ettim. Meğer eksik olan hep oydu. Ben Mardin'in serin gecelerinde gökyüzünde süzülen bir kuş gibiydim; o ise damın kıyısında, sessizce beni izleyen bir çocuk... Aynı şehrin, aynı kaderin ama bambaşka yalnızlıkların insanıydık. Biz, kaderi en başından yazılmış iki aşıktık. Gök ile yer birleşti; zaman, mesafe ve suskunluk anlamını yitirdi. Çünkü biz ezelden beri birbirine bağlıydık. 𝘽𝙪 𝙗𝙞𝙧 𝙗𝙚𝙧𝙙𝙚𝙡 𝙝𝙞𝙠𝙖𝙮𝙚𝙨𝙞 𝙙𝙚𝙜𝙞𝙡, 𝙤𝙙𝙚𝙣𝙚𝙣 𝙗𝙚𝙙𝙚𝙡𝙡𝙚𝙧𝙡𝙚 𝙮𝙖𝙯𝙞𝙡𝙢𝙞𝙨 𝙗𝙞𝙧 𝙖𝙨𝙠𝙞𝙣 𝙝𝙞𝙠𝙖𝙮𝙚𝙨𝙞... 𝙎𝙪𝙨𝙠𝙪𝙣𝙡𝙪𝙠𝙡𝙖𝙧𝙞𝙣, 𝙮𝙖𝙧𝙞𝙢 𝙠𝙖𝙡𝙖𝙣 𝙘𝙪𝙢𝙡𝙚𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣 𝙫𝙚 𝙠𝙖𝙙𝙚𝙧𝙡𝙚 𝙫𝙚𝙧𝙞𝙡𝙚𝙣 𝙨𝙖𝙫𝙖𝙨𝙞𝙣 𝙧𝙤𝙢𝙖𝙣𝙞.

Rusya'da yaşayan kuzenine yazmak isteyen Narin, numaraları karıştırarak başka bir adama denk gelir. Denk geldiği adam, dünyaca ünlü, karanlık işleriyle bilinen, Ivan Volkov'dur...

Kaygı bozukluğu olan, çok şansız olduğunu düşünen, özgüven problemleri yaşayan Gülşah için ailesine karşı gelip başka bir şehre üniversite okumaya zaman işler daha da zorlaşır. Platonik aşık olduğu bir adam ve ona pek de iyi davranmayan arkadaşları vardır. Bir gün hayran olduğu kızın telefonunu çalışma odasında bulur, kız ona teşekkür etmek için kahve ısmarlar. Ama masaya bir süre sonra kızın arkadaş grubu da oturur. Onlardan biri fakültedeki en soğuk ve gizemli adam olan Gökçe'dir. Gülşah'ın kendisine de hayata da bakış açısı bu adamla tanıştıktan sonra değişecektir. ******************* ''Teşekkür ederim, var olduğun için. Bu karanlık dünyada, asit yağmurlarının arasında, üzerime ışık dolu bir şemsiye tuttuğun için.''

"Gözlerine bakınca anlıyordum ondaki ışığı... Çok masumdu çok ama çok fazla aşk içeriyordu bakışları. Tıpkı bir yavru köpek gibiydi ne zaman boynuma sokulup "love me,love me"diye inlediğinde kalbimde ve erkekliğimde kimsesin hissettirmediği şeyler hissediyordum.. Ama uzak durmalıydım bebeğimden ne de olsa yasaktı o bana sonuçta.

"Seni ne kadar uzun zamandır beklediğimizi biliyor musun? sen bizim eksik olan parçamızsın..."