Rok 2053 Wysoko rozwinięte badania genetyczne doprowadziły do powstania wielu odmian ludzi. Rodzice zapragnęli wybierać cechy własnych dzieci, mimo że nie wszystkie te eksperymenty kończyły się sukcesem. Takim nieudanym eksperymentem jest Ida. #1 w Science-Fiction!

Można by powiedzieć, że to dziki tłum zepchnął mnie w te szalone odmęty mojej podświadomości. Ale to nie tłum, tylko upadek i nie moja podświadomość, a obcy mi świat, o którego istnieniu nikt z was nigdy nie słyszał, stał się powodem moich wszystkich problemów. A po mimo tego, że kłopoty powstawały w przestrzeni nierzeczywistej, to z ich konsekwencjami musiałam się mierzyć w prawdziwym życiu. I w ten oto sposób powstała owa historia. Historia śpiącej królewny. Ta śliczna okładka została wykonana przez @oneyellowbee.

Kiedy u wrót Wierzbowego Bractwa pojawił się ranny król z sąsiedniego państwa, Emmalia nie sądziła, że ten dzień na zawsze odmieni bieg losu. Dziewczyna pragnąca poznać własne korzenie oraz historię swojej rodziny podążyła do obcej krainy drogą usłaną czarnymi orchideami - kwiatami, nad którymi od wieków ciążyła klątwa. W miasteczku chodziły słuchy o zaginionych kobietach, których ostatnie ślady prowadziły ku Dolinie Burz. Miejsca, z którego się nie wraca. A już na pewno nie w całości. Opowiadanie bazuje na motywie "Pięknej i bestii" oraz częściowo wykorzystuje inne, m.in. "Balladyna", "Śpiąca królewna" oraz mit o Persefonie. Praca zdobyła wyróżnienie w Turnieju Osobliwym 2021. Opowiadanie bierze udział w konkursie "Złoty tron" organizowanym przez @hypnoailes Za okładkę dziękuję @PaniNuna <3

Błąkanie się po korytarzach księgarni i popijanie porannej kawy z papierosem to ulubione zajęcie Silvestera. Czasem wręcz żałuje, że jednymi pasjonatami książek jest on i dostojny Atsushi o mitycznej aurze, często odwiedzający interes w poszukiwaniu tomików poezji. Szybko jednak się przekona, jak mroczną on naturę posiada, gdy ujawni w blasku księżyca swe lśniące kły. Okładka zrobiona przez @kochacbrzydko

Złodziej Ramin ma prawdziwego pecha: nie dość, że wskutek niezamierzonego (wyjątkowo!) konfliktu z prezbiterem Palawy musi bezzwłocznie uciekać z miasta, to jeszcze jego ostatnią ofiarą pada czarownica - która za karę zmniejsza go do rozmiarów skrzata. I na tym nie koniec: los płata obojgu figla i zmusza ich do współpracy, jeśli chcą odzyskać to, co oboje stracili. Kompletnie niedobrana para: cyniczny amant wielkości doniczki na kwiatek i naiwna, praworządna, władająca przepotężną magią czarownica wyruszają w podróż praktycznie w nieznane - szczególnie biorąc pod uwagę, że jedno z nich nie posiada za grosz orientacji w terenie. Powieść zakończona, dostępna w całości.

"Kiedy noc nastanie nad światem, pełnia zaświeci na niebie, księżyc odbije światło słońca i zadecyduje, kto teraz władze sprawuję. Gdy krew spłynie na jego jasną posturę, zwycięstwo Dympirów przypieczętuje, lecz gdy księżyc biały nastanie, mroku to będzie zażegnanie." Kasamia nie chcę być bohaterką. Więcej, nie chcę mieć NIC wspólnego z ludźmi - tymi, którzy ją stworzyli i tymi, którzy o jej istnieniu nie mieli nawet pojęcia. Gatunek ten, przez całe jej dotychczasowe życie udowadniał, że nie jest wart ocalenia. Granica między dobrem, a złem się zaciera, a niedoszła bohaterka kroczy w ciemności, prowadzona przez poległą, niewidoczną dla nikogo innego, boginię, podczas gdy mroczny przeciwnik, który za wszelką cenę chcę zaskarbić sobie względy przepowiedzianego księżyca, rośnie w siłę. Do niej należy decyzja, czy ocalić czy zniszczyć, lecz czy wybierze właściwie? A może nienawiść i sposób w jaki postrzegają ją inni, będzie ostatecznym gwoździem do trumny ludzkości? Start Publikacji: 23 Sierpnia 2022r. Zakończenie: 25.02.2025r.

Update: Książka zostanie wydana wkrótce nakładem wydawnictwa Alegoria. Lorie Ashworth jest świeżo upieczoną absolwentką Magicznej Szkoły Wyższej w Westcaster-upon-Aille na kierunku Guślarstwo, jednym z dwóch (obok Zielarstwa i Ziołolecznictwa) przeznaczonych dla kobiet. Od zawsze jednak fascynowało ją zaklinanie, dziedzina zarezerwowana dla mężczyzn, którą przez pięć lat studiów zgłębiała w sekrecie na własną rękę. Niestety Giełda Talentów, na której zamierzała zaprezentować swoje umiejętności, kończy się dla niej klęską: nikt nawet nie chce spojrzeć na zaklęty przez nią przedmiot - nikt poza panem Axtonem Fernsby, czarnoksiężnikiem o potwornej aparycji dzikiej bestii, będącej efektem nałożonej na niego klątwy. Kiedy jednak ów przedmiot go rani, Lorie zostaje wyrzucona z wydarzenia, a jej szanse na znalezienie zatrudnienia spadają do zera. Wtedy jednak pomoc przychodzi z niespodziewanej strony: dostaje ofertę pracy w sklepie z magicznymi artykułami, którego właścicielem jest nie kto inny, jak właśnie pan Fernsby, którego charakter okazuje się równie odpychający, jak jego wygląd. Na domiar złego czarnoksiężnik posiada wiele sekretów, które w dziwny sposób łączą się z plagą ataków wampira w spokojnym dotychczas mieście...

Powieść ukaże się nakładem wydawnictwa SQN. Datę premiery poznamy za jakiś czas :) * Sabina chciała tylko nauczyć się panować nad swoimi mocami. Nie potrzebowała do szczęścia tajnych organizacji, wstających z grobów nieboszczyków ani czarodzieja o dziwnej alergii na dotyk - ale cóż, życie jak zwykle miało wobec niej inne plany. Po latach średnio udanych (a czasami zwyczajnie niebezpiecznych) eksperymentów z magią Sabina postanawia zaakceptować fakt, że najwyraźniej jest jedyną na świecie osobą o nadnaturalnych zdolnościach i nie znajdzie nikogo, kto mógłby nauczyć ją czarów. I być może wytrwałaby w swoim postanowieniu, gdyby nie przypadkowe odkrycie, że po spokojnym dotąd Poznaniu szwendają się stworzenia, których miejsce jest w grobie, piekle lub koszmarze. Na szczęście spotyka też kogoś, kto wie, jak sobie z nimi poradzić - oraz przy okazji wywrócić jej życie i serce do góry nogami. Tom pierwszy z planowanych dwóch. Okładka zrobiona przez cudowną @idylliczna <3

Chciałem umrzeć. Nie... To nie do końca tak. Bałem się śmierci, wciąż się boję. Ja nie tyle chciałem umrzeć, co zwyczajnie... Nie chciałem żyć. Chciałem żeby mnie nie było. Przez pięć dni bez ustanku leżałem nieruchomo na łóżku, gapiąc się w sufit i nie potrafiąc zrobić nic produktywnego. Mój umysł mnie zniewolił. To zdarza się niespodziewanie. To ten dziwny moment, w którym świat staje w miejscu, coś ci się przypomina, coś z czymś się skojarzy, albo pomyślisz o tym, co może być. Jest jak rażenie prądem wewnątrz czaszki. Nie umiesz z tym nic zrobić, a depresja podpowiada ci same najczarniejsze scenariusze. Nie chcesz umierać, ale w końcu przychodzi ten moment w którym ból psychiczny jest tak wielki że jesteś gotów na wszystko, co odwróci od niego uwagę. Nawet na ból fizyczny. Byle tylko móc skupić się na czymś innym oprócz oddychania i myślenia o tym, jak wiele spieprzyłeś. Szóstego dnia udało mi się podnieść. Szóstego dnia postanowiłem się zabić.