Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.

"Hiç bir hayale sığdıramadığım Tek gerçeğimsin. Sevdim işte!! Ötesi yok gerisi de..." #Mevlana Siz hiç ilk görüşte aşık oldunuz mu? Hayır inanmıyorum mu diyorsunuz? İnanın... Çünkü aşk hep vardır. Saklandığı yerden ne zaman çıkacağı belli olmaz. Aradan uzun yıllar geçmişti. Bu süre içerisinde dinmez dediği, gözyaşları dinmiş onunla ilgili duaları son bulmuştu. Mutlu bir evliliği vardı ve bir çocuğu olacaktı.. Hayatına bakıldığında her şey yolunda gibi görünüyordu. Ta ki mesaj listesinde Johan'dan gelen mesajı görünceye kadar. Eksik kalan bir şeyler, yarım kalan duygular geçmişe dair cevaplanması gereken sorular vardı. Gerçekleşmemiş hayaline gerimi dönecekti yoksa kalıp gerçeği ile mi yaşayacaktı? Zamanı geri alıp yarım kalan aşkınıza dönebilir misiniz? Bu kitabı sana armağan ediyorum, hiç unutulmayana... #CEVİZ AĞACI(Johan&Selen)