(Dikkat! Acemice yazılmış bir kitaptır.) Burası Elfrad. 4 büyük anahtar dengeyi sağlıyor. Ateş Hava Toprak ve Su ... Yine Efsanelerde der ki; Gün gelecek anahtarlar kırılacak Evren eski haline dönecek. Düşmanlık başlayacak. Ama bu sefer biz karışmayacağız bir Varis doğacak ve büyüyecek işte o Varis dengeyi sağlayacak. Son olarak 4 büyük anahtar kırılmadan önce bir kişi anahtarların hepsini bulursa o kişiye sonsuz güç bahşedilecek. Ama kişi o gücü kaldıramazsa ölümlerin en acısını yaşayacak. °°° Kapak tasarımı: @efıahopia °°° Aura #1 10/02/22 Cadılar #1 15/02/22 Büyücüler #1 27/04/22 Elementler #1 05/05/22 Güç #1 09/05/22 Kraliçe #1 20/07/22 Periler #1 26/07/22 Kayıpvaris #1 26/07/22 Özelgüç #1 29/08/22 Hava #1 30/09/22 Ruhhayvanı #1 1/10/22 Varis #1 19/11/22 Krallık #1 28/12/22 Ateş #1 25/02/23 Element #1 10/04/23 Kral #1 06/08/23 Büyü #1 27/05/24 (Çalınma, kopyalama gibi durumlarda hukuki işlem başlatılacaktır.)

Kübra, platonik olduğu Yağız'la aynı sitede yaşar. Platonik durumu daha fazla devam ettirmek istemediğinden Yağız'a ilk mesajı atar. Kübra; bir şarkı vardı bilir misin?? Kübra; o şimdi asker canı neler ister Kübra; uykuda mevlam beni ona göster, diye *** 10.03.2023

Tam hayattan vazgeçerken, Beni aşka inandır. mizah#1 (09.06.2019) texting#1 (18.06.2019) lise#1 (22.07.2019) anonim#1 (26.07.2019) macera#1 (02.12.2019) genelkurgu#1 (31.12.2019) gençkızedebiyatı#1(20.01.2020) kısahikâye#1(05.03.2020) gençkurgu#1(07.03.2020) romantik#1(16.05.2020) romantizm#1(28.05.2020) komik#1(30.05.2020) dostluk#1(25.06.2020) komedi#1 (05.12.2020) Başlama Tarihi: 16 Mayıs 2019💫 Bitirme Tarihi: 8 Eylül 2019💫 Kapak| missisbhikayeleri

Gözlerim açıktı ama ruhsuz gibi tavana bakıyordum, bakışlarımı hemşireye çeviremiyordum. "Sorun ne?" Babamın sesi duyulduğunda zorlukla bakışlarımı ona çevirdim. "Kızınız duyguları pek hissetmiyor, hiç heyecanı yok ve gözlerini bile kırpmıyor." "Kızınız yaşayan bir ölü Elvan Bey."

Tanıtım bölümüne göz atınız...

Kavin: Hiç mi düşünmedin? Hiç mi acımadın? Kavin: Bana bunları yaparken gelmedi mi aklına, o okulda deli gibi üstüne titrediğin kardeşin? Demedin mi benimde kardeşim var, ona yapsalar ne yapardım diye? Kavin: Demedin mi lan?! Demedin mi?! Kavin: Aslında biliyor musun? Salaklık bende. Kavin: Beni annem babam sevmemişti, sen mi sevecektin. 0535*****: Küçük... 0535*****: Yanlış numara *Görüldü* ~ Altay: Seni annen baban sevmedi Altay: Ama ben çok seveceğim.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

Kurgu bana aittir. Violet bir tır çarpıp öldükten sonra kendini en sevdiği romanda, en sevdiği karakter olan kötü kadın Qi'nin bedeninde bulur. O bundan sonra kötü kadın Qi'dir

Abisinin arkadaşına yaptığı sosyal medya akımından sonra hayatı değişeceğini kim bile bilirdi ki? ○●□■ Siz : Seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim... Yusuf abi: Hayırdır Nazlı, ne diyorsun? Siz: Sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun... "Bir şey mi duydu acaba ? Gerçi duyması imkansız kimse bilmiyor ki. Belli de etmiyorum aslında " Diye düşünüp telaşlandı Yusuf. Yusuf abi: Ne dem vurması. Tövbe tövbe... Siz: Sende sevdiğim çok şey var adı aşk değil... "Bende sevdiği çok şey olmasına mı sevinelim, yoksa aşk olmamasına mi üzülelim anasını satayım" diye homurdandı Yusuf...

Biz nefret edilenleriz. Korkulan, dışlanan. Özel gücümüz vardı ama nasıl kullanacağımızı bile bilmiyorduk. Kardelen. Soyadım belirsiz. Melez doğan tek nefret edilen. Bir gün gelen telefonla hastanede karıştığımı öğrendim. Hayatıma birden dahil olan ailem de benim gibiydi, birer nefret edilen. Aile, güç ve aşk... Hayatım bunlardan ibaretti. ... "Ah Kardelen'im..."diye mırıldandı. Gözlerimi kapatıp ona sığındım. "Bu sefer kalbimi deldin."