Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.

Bir adamın evlilik teklifini reddederken iki defa düşünün. Sonrasında siz ona teklif etmek zorunda kalabilirsiniz. 💦 "Ne düşünüyorsun?" dedim daha fazla dayanamayarak. "Kabul edecek m-" "Sana teklif ettiğim ettiğim günü hatırlıyor musun?" dedi sertçe araya girerek. Avcundaki bardağı sıkıca kavramıştı. "O kahrolası eteklerinden birini giymiştin. Ayağa kalktığında restorandaki tüm pezevenklerin çatal düşürme bahanesiyle eğildiği o kırmızı mini eteğin." Yutkundum, hatırlamasını beklemiyordum. Ayrıca aramızdaki güç dengesinin yavaş yavaş ona kaymasıyla oldukça gerilmiştim. "Seni düşledim. Beni reddettikten sonra, eve geçtim ve altımda kaldığın, çırpındığın onlarca sahneyi hayal ettim. Senden hoşlanıyordum. Kara sevdaya bağlayacak kadar şuursuz değildim ama benimle evlenseydin, her gece, seninle aşkla sevişirdim." Yanaklarım kızardı ve bu, onu eğlendirmiş gibiydi. "Yanaklarının kızarması bile yapmacık, değil mi Nazenin?" Bardağı gürültüyle bırakıp eğildi, kalın kolları üzerime üzerime geliyordu. "Teklifine ne cevap vereceğimi mi merak ediyorsun?" Başımı aşağı yukarı sallarken bir tutam saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "Seni bu masaya yatırıp becermemek için kendimi çok zor tutuyorum. Şimdi güzellikle kalkar, benimle lavaboya gelir ve o tatlı kıçını benim için açarsın." Güneş yüzüme düşmüş gibi hissederken bu anımdan yararlanıp genişçe gülümsedi. Parmakları çeneme çıktı, baş parmağıyla alt dudağımı okşadı. "Seni duvara dayar ve sertçe beceririm. Restoran çığlıklarınla inler ve içinden çıktığımda, bacaklarını kapatamayacak hale gelirsin. Eğer bunu kabul ediyorsan seninle siktiğimin evliliğini yaparım Nazenin."

Asayra babasının ölümünden sonra kendi içine kapanır. Sevdiklerinden ve kendinden uzaklaşan Asayra'yı yeni tanıştığı bir adam bilmediği gerçeklere maruz bıraktığında hayatı artık tehlikeye girmiştir. Ölümün peşini bırakmadığı bu zamanda aşk kalbini hedef almıştır. Onu bekleyen bu zorlu savaşta gerçekleri öğrenebilecek midir? ''Ölüm. Tam da şu an burun buruna geldiğim şeydi. Burası bir gün öleceğini bilmek gibi değildi. Şimdi burada maruz kaldığım şey yüzünden nefes alamayacak, boğulacaktım. Sonra kalbim duracak ve ben bir daha uyanamayacaktım." Bu hikaye ve kişiler kurgudan ibarettir. Gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

"Perişan..." Kulağıma fısıltısı ulaşırken kulak mememi dişlerinin arasına aldı ve kışkırtıcı bir şekilde emdi. Ellerimi saçlarına çıkarıp avuçlarken kendime doğru çektim. "Sen perişan olacak en son insansın İlteriş Kara!" Fısıltılı ve hırlamaya benzer sesim kulağına ulaşırken sırılsıklam olan iç çamaşırımın içerisine elini kaydırdı ve parmaklarını kadınlığımla buluşturdu. Bu buluşmaya başım geriye düşerken büyük bir inleme bahşettim ona. "Beni sen perişan ettin Deniz Alasayvan, hırçın dalgaların ve şafak vaktinle sen perişan ettin!" #yılan |1. sıra| 08.02.2021 #şahmeran |1.sıra| 11.02.2021 #dildar |1.sıra| 14.02.2021