Kocası ve timi tarafından terk edilmiş bir kadın Asker. Bu kadın terk edilmeden önce neşeli ciddi olmayan başarısı diğer askerlere göre düşük olan bir kadındı. Teğmen olarak mezun olmuştu harp okulundan başarılıydı aslında ama yanındaki insanlara göre değildi de kuvveti iyiydi ama karşısındaki rütbesi ondan yüksek bir askeri alt edemezdi. Kocası ile boşandıktan sonra çok acı çekmişti ama kimseye anlatamıyordu timi de yoktu artık. Kimsesi kalmamıştı artık... Aradan 4 yıl geçti kadın değişti. Fakat bir sıkıntı vardı, tayininin çıktığı yerde eski timi ve kocası vardı Peki bundan sonra ne olacaktı?

Ben Elis annem ve babam benim her zaman en büyük utancim olacaklardi onlar bu güzel ülkeye ihanet etmiş insanlardı Peki ben kim miyim ben annesi babası terörist olan Elis albay babası tarafından daha 1 yasindayken dağ başında bulunup sahip çıkılmış kişiyim Ben anne ve babasının utancını bir ömür omuzlarinda taşıyacak olanim Ben kendini bu vatana adamış anne ve babasının borcudu ödemek için didinen kişiyim Üsteğmen Elis Şahmaran

Ben kim miyim? Ben Türküm! Ben Askerim! Ben Asenayım! İmkansızı başaran, Ülkesiyle Atalarıyla gurur duyan bir Türk'üm. Bakışlarıyla düşmana korku salan, her adımında düşmanı tir tir titreten Türk'üm. Benim hikayem; ne bir yabancıyla başladı, ne de yolculukla. Benim hikayem; savaşla başladı, kanla başladı, öfkeyle başladı. Ben, Asena Bozkurt. Namı diğer Kızıl kurt. Eğer bu hikayeyi okuyorsan, duygularını kontrol etmeyi sakın unutma! 08.02.2021 - Başlangıç 23.06.2021 - Bitiş

"Nasıl anne nasıl?" diye bir ses yükseldi abimden. Sinirliydi. "Nasıl öğrenir o herif benim kardeşimi?"demesiyle kaşlarım çatıldı. Kim beni öğrenmişti. "O benim kardeşimi haketmiyor anne, bırakmasaydı onu."dedi abim tekrar. Bir hıçkırık sesi duyuldu. Annemdi. Annem ağlıyordu. Umarım düşündüğüm şey değildi. "Oğlum."dedi annem ve bir kaç saniye ses gelmedi. "Yemin ederim ben söylemedim, yanımda görmüş. Benziyor kızım babasına, şüphelenmiş işte." Söylediği her kelimede yıkılıyordum. Benden haberi yokmuş. Yağmurdamlasi💧

Gözlerinin içine bakarak söyledi... "Oysa vatan dediğin sendin, aşığı ben." ♡♡♡ Tüm olaylar ve kişiler kurgudur. Bu benim ilk kitabım umarım beğenirsiniz.Hala yapım aşamasında o yüzden her türlü eleştiriye, öneriye açığım.Yazım hatası vs. olur ise düzeltmemde yardımcı olursanız sevinirim :) Keyifli okumalarrr❄️

Üvey ailesinin şiddetine rağmen hayallerinden vazgeçmeyip asker olan yüzbaşı Alev'in gerçek ailesini bulmasıyla değişen hayatı.

Serçe kadar yüreğimin, gökyüzü kadar sancısı var! Sıcacık bir adam. Soğuk bir tende yaşar mıydı? Ateş, buza aşık olur muydu? Olmuştu. Yıllar öncesinden bir tutkuydu bu. Mesafeler girsede araya, bileklerinde ki kırmızı ip hiç kopmadı. Unutulsada anılar, kalbin bir köşesinde kaldı hep gülümsemeler. Şimdi ise mesafe yine sıfırlandı. Adam, kadını kendi yanına getirdi. Ateş, buzu eritir miydi? Yoksa amansız buz, ateşi de yok eder miydi? Kırmızı bir kurdele ile birbirine bağlanan iki kalp. Birisi buz, diğeri ateş. Kimin yelleri daha sert esecek, kimin kalbinin ateşi daha da harlanacak?

Hakkari toprakları üzerinde geçireceğiniz tam tamına 20 gece. Gece olduğunda her sır üzerine bir örtü çeker. Kimsenin yanına yaklaşmaya cesaret edemediği UEB komutan ile beraber özel bir operasyona katılacaktım. Bu kaç gece sürerdi? Bunun sonunda ne olurdu? Hepsi geceye karışan bir sır olarak kalacaktı. *** Kitabın yayınlanma tarihi : 23.12.2023

Ben ölmemek için çırpınırken, kimse beni duymamıştı. Ben çığlıklar attım, haykırdım ve beni yine kimse duymadı. Ben öldüm! Kimseler umursamadı, ben haykırdım, ağladım kimse yoktu. Kimse umursamadı. Ama ben öldürmeye başladığımda... Herkes umursamaya başladı. Kimsenin umurunda olmayan beni, gördüler. Ne komik değil mi ? Ne komik! Ben ölürken kimse umursamadı, ama katillerimi öldürdüğümde... Ben Alev Akay, Bordo Bereli Asker Alev Akay, defalarca ölmüş fakat gömülmemiş bir kız çocuğu Alev Akay. Ben bir çok kişiydim. Olduğum her kişide canım çok acıdı, çok yandı ama artık önemli değil. O kadar çok acıdı ki ağlamamayı öğrendim. Duygusuz diye adlandırılan oldum, kalpsiz oldum, ben çok şey oldum. Ama benim tek istediğim hep bir çocuk olmaktı. Hiç olamadığım çocukluğu yaşamaktı. Benim adım Alev, bana yaklaşan sadece yanar!